________________
લોઢા કુરપાલ અને સોનપાલ તે આપે!” સંઘપતિઓએ કહ્યું—“જે માગશે તે આપશું, પરંતુ જોરથી કામ નહિ થાય. કાંઈક હમણું, કાંઈક પાછળથી લેશે!” રાજાએ કહ્યું–“પાછળથી શા માટે? હમણાં આપી દો!” સંઘપતિએાએ કહ્યું—“તમે તમારું વચન ચૂકી ગયા છે. તમને ધિક્કાર છે! તમારા મસ્તક ઉપર પગ રાખીને અમે પાલગંજ જઈએ ત્યારે તમે અમને એસવાલ સમજજે !” સંઘપતિઓએ આવીને સંઘ–પ્રયાણની તૈયારી કરી. રાણીએ રાજા રામદેવને ખૂબ ફિટકાર્યો. ત્યારે રાજાએ સંઘપતિઓને મનાવવા માટે પોતાના મંત્રીને મોકલ્યો મંત્રીએ ખૂબ જ અનુનય-વિનય કર્યો. પરંતુ સંઘપતિઓએ તેને એકદમ સાફ જવાબ આપી દીધો. સંઘપતિઓ સંઘ સહિત નવાદા આવ્યા. ત્યાં મીજ અબ્દુલ્લા આવીને મળે. મીજાએ સંઘપતિઓને ધીરજ આપતાં કહ્યું “કોઈ ચિન્તા કરશે નહિ. ગેમાના રાજા તિલકચંદ હોંશિયાર છે. એમને તેડાવું છું.” મીએ તત્કાલ પિતાના મેવાડા દૂતને રવાને કર્યો રાજા તિલકચંદ મીને પત્ર વાંચીને આનંદિત થયા. તેણે સત્ત્વરે પોતાના સાગરીતને એકત્ર કરવાનું કાર્ય પ્રારંવ્યું. તેની રાણીએ આ બધી તૈયારી જોઈને તેનું કારણ પૂછ્યું. રાજાએ તેણીને બધી વિગતેથી અવગત કરી. રાણીએ પણ એવી જ સલાહ આપી કે “રાજા રામદેવની જેમ તમે મૂર્ખાઈ કરતા નહિ. સંઘપતિઓ મેટા દાનેશ્વરી તથા આત્માભિમાની છે તેમને યાત્રા કરાવવા માટે સન્માનપૂર્વક લઈ આવશો.”
રાજા તિલકચંદ સૈન્ય સાથે બીજા પાસે આવી પહોંચે. મીએ રાજાને સંઘપતિઓ પાસે લઈ જઈને કહ્યું કે – તેઓ મેટા વ્યવહારી છે. એમની પાસે હજરતના હાથનું લખેલું ફરમાન છે. એમને જે કંઈ કષ્ટ આપશે તે અમારા
ગુનેગાર થશે.” રાજાએ કહ્યું-“કશી ચિન્તા ન કરે. હું Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com
