________________
૧૨ ]
કચ્છના તિર્ધર આચાર્ય કરી દીધી. આમ તા ચરિત્રનાયકના ઊમિંતંત્ર પર બે વિધાભાસી પરિબળો વચ્ચે આંતરિક ઘર્ષણ તે ચાલતું જ હતું. ત્યાં આ ઘટસ્ફોટ થયે. જાણે કેઈ ને માર્ગ સૂઝી આવ્યા ન હોય એમ જિનેન્દ્રસાગરસૂરિજી એકાએક વ્યાખ્યાન-સભા છેડી ગયા. અને વિ સં. ૧૯૫૧ માં મુંબઈને છેડીને કચ્છને માર્ગ લીધો. અનેક સ એ એમને પોતાના સ્થાનોમાં પધારવા વિનવણીઓ કરી પણ કેઈન ફાવ્યા.
હવે કચ્છ એમની કર્મભૂમિ બની. કચ્છમાં ગોધરા, ભુજપુર, માંડવી, જ, તેરા એમ વિવિધ સ્થળે એમણે ચોમાસાં કર્યા અને અસંખ્ય લોકોને ધર્મબંધ પમાડ્યો. જેને તેમ જ જૈનેતરોમાં તેઓ આરાધ્યદેવ બની રહ્યા. એમનાં વચનો બ્રહ્માને બેલ બની રહ્યાં. વચનસિદ્ધ મહાપુરુષ તરીકે કરછ એમને પૂજવા લાગ્યું. નવ વર્ષ સુધી ગાદીના દરદમામમાં સમગ્ર કચ્છમાં તેઓ વિચરતા રહ્યા.
વિ. સં. ૧૫૭ માં એમના જીવનમાં અભૂતપૂર્વ પરિ વર્તન જોવા મળ્યું. બધાની સમજાવટ છતાં એમણે બધા યતિઓને, શસ્ત્રધારી નોકર-ચાકરોને રજા આપી દીધી, તેમજ ગાદીના અસબાબ છડી, છત્ર, ચામર, રથ, મ્યાન, પાલખી તજી પોતે એકલા બની બેસી ગયા. બધા સંઘો આ પરિવ
નથી ડઘાઈ ગયા. બધાની વિનંતીઓને સૂરિ દ્વારા પ્રત્યુ ત્તર મળે કેઃ “મારામાં ગાદી ચલાવવાની શક્તિ નથી, તમે બીજા શ્રી પૂજ્ય સ્થાપી શકે છે.”
આ બધું એકાએક કેમ બન્યું તેને ઈતિહાસ ઘણે લાંબો છે. ચરિત્રનાયક શ્રી પૂજ્ય રૂપે અલૌકિક માનઅકરામ પામે એ સ્થાનકવાસી તેમ જ દેરાવાસી સાધુ સમાજને ન રુચ્યું. અધુરામાં પૂરું અંચલગચ્છીય સમુદાયમાં Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com
