________________
શુભસંગ્રહ-ભાગ ૨
४६-दानवीर भामाशाह સંસાર મેં ધનિ કી કમી નહીં. એક સે એક બઢકે પડે છે. પ્રતિદિન લાખ કી આય વ્યય કર દેતે હૈ. શાદી-વિવાહે મેં લાખ ફૂક દેતે હૈં. રાયબહાદૂર ઔર સર નાઈટ કી દુમે કે લિયે કરોડ ૫ કી આહુતિ દેતે હૈં. ભડકીલી પિશાકાં ઔર મોટર ગાયિ મેં અગણિત રુપયા બરબાદ કર દેતે હૈ; પરંતુ દેશ કી ખાતિર, સ્વતંત્રતા કે નામ પર ઉન ધનપતિ કી આંટ મેં સે એક દમડી ભી નહીં નિકલતી.
દાનદાતા ભી બહુત હૈ, પરંતુ તે દેતે હૈ માંગને પર, મિક્સ કરને પર ઔર બડે અહસાન કે સાથ. ઉસ પર ભી વે ચાહતે હૈ કિ વહ સંસ્થા ઉનકે નામ સે પ્રસિદ્ધ છે; યા કમ સે કમ ઉનકે નામ કા પથ્થર અવશ્ય લગા દિયા જાય. ઐસા દાનદાતા કિસી દેશ મેં હી ખેજને સે મિલેગા, જિસને બિના માંગે, નિઃસ્વાર્થ ભાવ સે, સ્વયં લે જા કર અપના જન્મભર કા કમાયા હુઆ ધન દાન કર દિયા હે. પરંતુ ઇસ ભારત ભૂમિ ને એસે ઐસે ભી દાનવીર પૈદા કિયે હૈ જિહેને અપની સારી સંચિત સંપત્તિ સ્વતંત્રતા કે પૂજારિયાં કે પદ-પંકજે મેં સ્વયં લે જા કર રખ દી થી.
આજ “વીસંદેશ” કે પ્રેમી પાઠકે કે એક અસે હી દાનવીર કે પરિચય કરાયા જાતા હૈ જિસને કોઈ સાડતીનસ વર્ષ પૂર્વ કેવલ અપની હી નહીં, પૂર્વજો કી કમાઈ હઈ સારી સંપત્તિ ભી સ્વતંત્રતા કી વેદી પર ચઢા કર અનુપમ આત્માત્સર્ગ કા પરિચય દિયા થા, અપને ઈસ મહાન કાર્ય સે દેશ કે દિન ફેર દિયે થે. ઉસ દાનવીર કા નામ ભામાશાહ થા. વહ પ્રાતઃસ્મરણીય મેવાડપતિ મહારાણા પ્રતાપ કા મંત્રી થા.
સ્વતંત્રતા કે પૂજારી પ્રતાપ, સમ્રાટ અકબર સે લડત લડત સબ કુછ બેઠે છે. ઉનકે સાથ થડે સે રાજપૂત સરદાર ઔર ભક્ત ભીલ કે સિવાય કંઈ ન રહા થા. વે અને પરિવાર કે લિયે જંગલ જંગલ ભટકતે કિરતે થે. ઉનકી દશા એક મામૂલી ગૃહસ્થ ઔર ભિખારી સે ભી ગઈ બીતી હો ગઈ થી. કિતના હી ગરીબ હોને પર ભી એક ગૃહસ્થ કે પાસ ભૂખ બુઝાને કી સીમગ્રી અવશ્ય હોગી; પર ઇનકે પાસ કુછ ન થા. એક ભિખારી રાત્રિ કે કિસી પેડ કે નીચે ૫ડ કર ચેન સે સ સકતા હૈ; પરંતુ પ્રતાપ વૈરી કે ભય સે સે ભી ન પાતે થે.
એક દિન જબકિ બચ્ચે ભૂખ કે મારે બિલબિલા રહે છે, રાજમહિષી ને ઘાસ કી રેટિ. મેં સેકી ઔર સબે કે એક એક રોટી દે દી. વે બડે આનંદ સે ઉન રટિ કે ખાને લગે. પ્રતાપ પાસ હી બડે મેવાડ કે ભાગ્ય તથા અપને કષ્ણ પર વિચાર કર રહે થે કિ સબસે છોટી બાલિકા કે રુદન ને ઉનકા ધ્યાન તોડા. દેખા કિ એક જગલી બિલી ઉસ બાલિકા કે હાથે મેં સે રોટી કા ટુકડા ઝપટ કર ભાગ ગઈ ઔર ભૂખી બાલિકા રો રહી હૈ! ઇસ કરુણામયી દસ્થ કે પ્રતાપ ધર્મ સે ન દેખ સકે. જે પ્રતાપ હંસતે હંસતે હલદીઘાટી કે યુદ્ધ મેં અસંખ્ય મુગલ સેના મેં ઘુસ પડે થે; ધનદૌલત, રાજપાટ ઔર સુખશાનિત સબ કુછ રાષ્ટ્રીય યજ્ઞ મેં હેમ ચૂકે થે. ઉસ દૂધમુંહી બચી કી બિલખિલાહટ સે કાંપ ઉઠે. ઉનકી આંખેં સે આંસૂ બહને લગે ઔર વે પ્રતિજ્ઞા ભંગ કરને કે તૈયાર હો ગએ ઔર બાલિકાકે ગોદ મેં લે કર બેલે-“હાય ! અબ નહીં સહા જાતા. સહિષ્ણુતા કી પરાકાષ્ઠા હે ગઈ. ઇન દૂધમુહ બચ્ચાં કે ઇતના કષ્ટ! ધિક્કાર હૈ ઇસ પ્રતિજ્ઞા કે !” રાજમહિષી ઔર સરદારે કે બહુત સમઝાને પર ભી ઉનને અકબર સે સંધિ કી પ્રાર્થના કર દી.
સંધિ કા સમાચાર લે કર દૂત અકબર કે દરબાર મેં પહુંચા. દૂત કે દેખતે હી અકબર કે આનંદ કા ઠિકાના ન રહા. કે નહીં, જિસ પ્રતાપ કે કારણે વર્ષો સે ઉનકે નાકે મેં દમ થા, આજ વહી પ્રતાપ ઉસકી આધીનતા સ્વીકાર કર ઈસસે બઢ કર ઉસકે લિયે કૌનસી આનંદ કી બાત હો સકતી થી.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com