________________
મહાન દેશભક્ત છ રિજલ ઇસ ઉપન્યાસ કે પ્રચાર સે જે છ' કા દિલ ઔર બઢા. ઉસને એક દૂસરા ઉપન્યાસ લિખા જે પહલે સે ભી સુંદર થા. વહ ભી કાન્સ મેં હી છપા ઔર ચેરી સે ફિલિપાઇન પહુંચાયા ગયા. ઈસ પુસ્તક ને તે માને દેશ મેં આગ લગા દી. લેગ ખુલે-ખજાને સરકાર કી નિંદા કરને લગે. સ્પેન કે કર્મચારી જે છ” પર દાંત પીસ–પીસ કર રહ જાતે થે. ઉસે પા જાતે તો કચ્ચા હી ખા જાતે.
મગર છ' પેન-સરકાર સે જરા ભી ન ડરા. ઉસને જે કુછ લિખા થા, આખું–દેખી બાતેં થી. ઉસકે પાસ પ્રમાણુ ભી મૌજૂદ થા; ફિર વહ કર્યો ડરતા? વહ કિસી ભી અદાલત કે સામને અ૫ની સફાઈ પેશ કર સકતા થા. ઇસ લિયે, પઢાઈ પૂરી હે જાને કે બાદ, વહ ફિલિપાઈન આ પહેચા. યહાં લાખાં સ્ત્રીપુરુષ ઉસકા સ્વાગત કરને કે લિયે જમાં થે. જિસ વક્ત વહ જહાજ સે ઉતરા, સારે શહર મેં હલચલ મચ ગઈ. વહ જનતા કા મિત્ર થા. લગે ને ઈતની ધૂમધામ સે ઉસકા સ્વાગત કિયા, માને ઉનકા રાજા આ ગયા હો.
સ્પેન સરકાર ભી દાવ-ધાત દેખ રહી થી. જે ” પર વિદ્રોહ કલાનેવાલી પુસ્તક લિખને કા અપરાધ તો થા હી; આખિર વહ પકડ લિયા ગયા. જનતા મેં બડી ખલબલી મચી. જાન પડતા થા કિ ખૂન-ખરાબી હુએ બિના ન રહેગા; પર જે છ ને-હાથકડિયાં પહને ઔર પુલિસ કે સિપાઈઓ કે બીચ મેં ધિરે હોને પર ભી ઉન્હેં યહી ઉપદેશ દિયા કિ “શાન્ત રહે.'
જેજી પર મુકદ્દમા ચલા દિયા ગયા. મુકદ્દમા તે નામ કે હી ચલાયા જા રહા થા; સરકાર ને તો ઉસે દંડ દેને કા પહલે હી નિશ્ચય કર લિયા થા. કઈ દિન તક ન્યાય કા નાટક હતા રહા. આખિર ઉસે મૌત કી સજા દે દી ગઈ. ઉસે ગાલી મારે જાને કા ફેંસલા છે
ન કી ફેલા સુના દિયા ગયા. ફૌજ કા એક રિસાલા “છ” સારે શહર મેં ઘુમાતા હુઆ કિલે કે સામનેવાલે મૈદાન મેં લે ગયા. વહાં ઉસકી હથકડિયાં બોલ દી ગઈ. ઉસકે ચારે તરફ ફૌજ કે સિપાહી ખડે થે. કપ્તાન ને ઉસસે કહા--મુઝે હુકમ હૈ કિ તુહેં ગોલી માર દૂ. તુમ સામને સે ગોલી ખાના પસંદ કરતે હે યા પીછે સે?
જોજી ને કહા—આપ સામને સે મારે. યહ તે હુકમ કે ખિલાફ હૈ. ક્યા આપકે પીછે સે મેલી ચલાને કા હુકમ મિલા હૈ? હાં, ખેદ હૈ કિ મુઝે યહી હુકમ હે. ક્યા આપ ઇસ હુકમ કે બદલને કે લિયે નહીં કહ સકતે ? ખેદ હૈ કિ મુઝે ઇસકા અધિકાર નહીં હૈ. તે ફીર આપકે જે હુકમ મિલા હૈ, ઉસે પૂરા કીજીએ..
કમાન શરીફ થા, પર હુકમ કે વિરુદ્ધ ક્યા કર સકતા થા ઉસને એક ક્ષણ કે બાદ કહાઆપ કિસી કો અન્તિમ સંદેશ ભેજના ચાહતે હે તો વહ મેં પહુંચા દૂગા.
“છ” ને ધન્યવાદ દેતે હુએ કહા-મેરે ભાઇયોં સે મેરા યહી સંદેશ કહ દીજિયેગા કિ દુનિયાઈ જરૂરતાં કે ગુલામ ન બનેં. બસ, અબ આપ અપના કામ કીજિયે.
યહ કહે કર જોજી' ને આંખેં બંદ કર લી. ધાંય! ધાંય!” કી આવાજ આઈ, ઔર ઉસ વીર દેશભક્ત કી લાશ જમીન પર ગિર પડી.
સ્પેન-સરકાર ને ઉસકી હત્યા કરે કે અપની પાશવિકતા કા હી પરિચય નહીં દિયા, પરંતુ ઉસકી પીઠ મેં ગેલી મારકર અપને કમીનેપન ભી કા પરિચય દે દિયા. જેક' તો મર ગયા, કિંતુ ઉસકા ઉપદેશ આજ ભી અમર હૈ!
(“વીસંદેશ” માસિકમાં લખનાર-બાલક')
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com