________________
વર્તમાન યુગ ઔર ભારત કે નવયુવક
૨૬૫ ઈસ અધઃપતન કા કારણ ભી સ્પષ્ટ હૈ. હમારે પૂર્વ કા આદર્શ ઉચ્ચ થા. તે હમારી તરહ સંસાર સે ઉદાસીન હો કેવળ પરલોક હી કે લિયે મતવાલે નહીં બને છે. હમારી હી તરહ ૧ શુક તથા નપુંસક અહિંસા કા ઢોંગ કરના નહીં જાનતે થે. ઉનકો અકર્મણ્યતા નહીં ભાતી
વોલ કે અલાવે કાતિ ઔર યશ, માન ઔર સંમાન કે ભી ઇછુક છે. જીવન કે ચાર ભાગે કે અનુસાર બેટે હએ કર્મો કે કરને હી મેં અપના ગૌરવ જાનતે થે. સારાંશ યહ, કિ ૧ કર્મવીર થે, હમારી તરહ વાક્ય–વીર નહીં !
કિંતુ જમાને કે ઢગ કઈ અસા બિગડા, કિ હમ દિન દિન ગિરતે હી ચલે ગયે ઔર આજ સ્વાર્થ કે અંધકારમય ગાર સે સિર્ફ બાતેં કી બહાદૂરી બધારા કરતે હૈં. હમ કુછ એસે કાયર, આલસી ઔર વિલાસી હો ગયે હૈ, કિ બિના ઉદ્યોગ કે હી સંસારરૂપી સમરક્ષેત્ર મે સફળતા પ્રાપ્ત કરના ચાહતે હૈ, ઔર જબ હમેં બારંબાર હાર ખાની પડતી હૈ,તબ હમ ઉદાસીન હો કર ત્યાગ ઔર વૈરાગ્ય કા ઢગ કરને લગ જાતે હૈં. ૫ર સફલતા તો કાયરોં ઔર હાથ-પરહાથ ધરકર કનેવાલા કી નહીં, વહ તો વીર ઔર કમિઠે કી સંપત્તિ હૈ.
હમારી દુર્દશા કા અંત ઇતને મેં હી નહીં હૈ. આજ હમારે હી કાયર ઔર કર્તવ્યવિમુખ હોને કે કારણ જાતિ ઔર ધર્મ કે ઠેકેદાર સમાજ કે અંદર મનમાન અત્યાચાર કર રહે હૈ. અબોધ બાલિકાઓ કા બૂઢાં સે ગઠ–બંધન કર નિત્યપ્રતિ બલિદાન કિયા જા રહા હૈ, જિસકે ફલસ્વરૂપ દેશ મેં અસંખ્ય વિધવાયે વૈધવ્ય કે દારુણ દુ:ખ કે ભોગ રહી હૈ. ઔર હમ ? હમ સબ દેખતે—સુનતે હુએ ભી ચુપી સાંસે બઠે હૈ ઔર અપની ઈસ અધોગતિ કો પ્રારબ્ધ કા દોષ ઔર ઈશ્વર કી મ બતાકર અપની અંતરાત્મા કે શાંત કર લેતે હૈ.
કિંતુ ધ્યાન રહે, ભગવાન કી મઈ “બરાબર અપને કર્તવ્ય કા પાલન કરતે રહો” કે અતિરિક્ત ઔર કુછ નહીં હૈ; કારણ કિ વે ખુદ આલસ્ય ઔર અકર્મણ્યતા કી જીંદગી કે ભારી અપમાન સમઝ કર્તવ્યપાલન કે આદર્શ કે છેડ ગયે હૈ, ઉસીકે સામને રખકર ચલને મેં હમારા કલ્યાણ હૈ. “ત્તિ ૪ પત” વાલા સંદેશ સિફ અને હી લિયે નહી, ભારત કે નવયુવકમાત્ર કે લિયે ઉન્હોંને દિયા થા. ઇસકે અલાવે પ્રત્યેક મનુષ્ય પર જન્મ સે હી જાતિ, સમાજ ઔર દેશ કે ઋણ કી ગઠરી લદી રહતી હૈ. ઉસકે ઇન સબ કે પ્રતિ કુછ કર્તવ્ય હોતે હ, જિનકે પાલન કરને મેં હી ઉદ્ધાર હૈ. અપને ઋણ કે પરિશોધ હી મેં લોક ઔર પરલોક દો બનતે હૈ. અસ્તુ.
અબ ચુપ્પી સાધે રહને સે કામ નહીં ચલેગા! વિલાસિતા ઔર અકર્મણ્યતા કે ઠુકરા કર ભારત કે નવયુવકે કે કાર્યક્ષેત્ર મેં ઉતર ૫ડના ચાહિયે. અભી તક સમય હૈ. ઈસ વક્ત ભી હમ અપના સંગઠન કર ભારત કી વિલુપ્ત ગૌરવ-ગરિમાં કે પુનઃ સ્થાપિત કર સકતે હૈં. યદિ હમ પૂર્ણ શ્રદ્ધા ઔર આત્મવિશ્વાસ સે કાર્ય શુરૂ કર દે, તો અબ ભી સમાજ સે કુસંસ્કાર કી જડ કે બાદ કર ફેંક સકતે હૈ ઔર જાતીય તથા સાંપ્રદાયિક સંઘ કા અંત કર દેશ મેં ફિર રાષ્ટ્રીયતા કી લહર બહાર દે સકતે હૈ ! આજ ભારત ભી સબ એર સે નિરાશ હો કર અપને નવયુવક હી કી ઓર આશાપૂર્ણ નેત્ર સે દેખ રહા હૈ, ઈહી પર દેશ ઔર સમાજ કી સમસ્ત આશાયે ઝૂલ રહી હૈ, યે હી ભાવી ભારત કે ભાગ્ય-વિધાતા તથા ઉત્તરાધિકારી હૈ.
અતએ ભારત કે નવયુવકો ! બહુત સે ચૂકે. અબ ઉઠે ઔર વર્તમાન સમય મેં ઉલઝનાં કે સુલઝાને કા રાસ્તા નિકાલ કર કાર્ય આરંભ કર દે; કારણ કિ યદિ ફિર ચૂકે, તે ભવિષ્ય કે ઇતિહાસ મેં તુમ્હારા નામ કાલે અક્ષર મેં લિખા જાયેગા, જિસે પઢકર ભારત કી ભાવી સંતાન તુમ્હારે નામ સે ભી ધૃણા કરેગી. ભગવાન કે યે વાક્ય યાદ રહે-- अर्काति चापि भूतानि कथयिष्यन्ति तेऽव्ययाम्। संभावितस्य चाकीर्तिमरणादतिरिच्यते ॥३४॥
(ગીતા અધ્યાય ૨) (“હિંદૂપંચ”ના એક અંકમાં લેખક-શ્રી. ચમરીલાલજી.)
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com