________________
શુભસંગ્રહ-ભાગ ત્રીજો ૧૧૬ ક્ષીરસાગર મેં લક્ષ્મીજી સે ભેંટ
(
દીપાવલિ કા દિન હૈ. મેં અપને સુસજિજત ભવન મેં બૈઠા હુઆ, લક્ષ્મી-પૂજન કી તૈયારી મેં લગા હુઆ ઇં. સામને ફલ-ફૂલ, મિષ્ટાન્ન–પક્વાન્ન, તોરણ-કલશ, અક્ષત, દધિ-દુર્વા, જલ, દુગ્ધ, ધૃત અાદિ પદાર્થ યથાસ્થાન રખે હુએ હૈં. નયી ગાદિપર નવી-નયી બહિયાં, રોજનામચે, ખાતે, રોકડ વગેર: લિખને કી પુસ્તકે સુસજિત હૈ. રૂ૫યે ભરને કે લિયે નયી–નયી થેલિયાં સિલાઈ હૈ. દીપક કી રોશની, બિજલી કી રોશની, ગેસ કી રોશની, લેમ્પ કી રોશની સે સારા મકાન પ્રકાશિત હો રહા હૈ. સાફ-સુથરે લિપે પોતે મકાન મેં ઈસ પ્રકાર કી સજાવટ સે ઉસકી શોભા શતગુણ બઢ ગયી. મકાન કો ઝાડને-બુહારને, લીપન-પાતને, તસ્વીરે, ઝાડ, ફાનસ, હાંડી આદિ સે સજાને મેં ૧૦-૧૫ દિન લગ ગયે. મેં ઇસ પ્રકાર કઈ દિને સે ભગવતી કમલા કે કમલચર કી પધરાવની કે સ્વાગત કી તૈયારિયાં મેં લગા રહા ઔર અપની ઇરછાનુસાર તૈયારી કરને મેં સફલતા ભી પા સકા, ઇસ બાત કા મુઝે સતિષ હૈ. દેખા તો નહીં પરંતુ સુના અવશ્ય થા, કિ ઈંદ્રદેવ કે રહને કા પ્રાસાદ અત્યંત નયનાભિરામ તથા અદ્વિતીય હૈ. મેં કહ સકતા દૂ, કિ આજ મેર ભવન ભી “ઇંદ્ર-સદન ” સે કિસી પ્રકાર કમ નહીં કહા જા સકતા હૈ. | મુઝે નિશ્ચય થા, કિ યદિ લક્ષ્મીજી આજ ક્ષીરસાગર છેડકર મેરે નગર મેં આયીં, તો સિવા મેરે યહાં રે કહીં અન્યત્ર નહીં જાયેગી, પરંતુ કહીં ઐસા ન હો, કિ વે મેરે મકાન કી ખુબસુરતી કા પતા ન પાકર કહીં દુસરે કે મકાન મેં હી ટિક જા. યહ સોચકર મેં હાથ જેડે ધ્યાન કરને લગા.
મેં સ્તુતિ કરને મેં ઇતના નિમગ્ન થા, કિ મુઝે કુછ ભી ખયાલ નહીં રહા, કિ મેં કહાં દ. ઇસી બીચ મુઝે કિસીને હિલાકર કહા-“ સાવધાન!” આંખેં ખોલી ઔર દેખા, તે મેરે પાસ હી એક પરમ તેજસ્વી પુરુષ ખડા હૈ. માલૂમ હુઆ, કિ વહ કોઈ દેવદૂત હૈ. મને પ્રણામ કર કે પૂછા—“ કહિયે, ક્યા આજ્ઞા હૈ ? આપ કૌન પુષ હૈ?”
મેં લક્ષ્મીજી કા ભેજા હુઆ દૂત દૂ. તુમોં વહાં બુલાયા હૈ.” ઉસને કહા. મને બડી પ્રસન્નતા સે કહા–“ અહોભાગ્ય ! મુઝે શ્રીભગવતી મહાલક્ષ્મીજી ને અપની સેવા. મેં અલાયા હૈ. કહાં ચલના પડેગા?”
“ક્ષીરસાગર ચલના હોગા” વહ બેલા.
“ભાઈ! મૈને હિંદ-મહાસાગર, અટલાન્ટિક મહાસાગર આદિ નામ તે ભૂગલ મેં પઢે. હૈ, કિંતુ “ક્ષીરસાગર” કા નામ કહીં ભી નહીં પઢા, યહ સમુદ્ર કહાં હૈ ?” મેંને પૂછા.
ઉસને ઉત્તર દિયા-“વહ ઐસા સ્થાન હૈ, જહાં મનુષ્યજાતિ કી ગતિ નહીં.”
“તો ક્યા ઉત્તરી ધ્રુવ સે ભી પરે કહીં પર હૈ? વહાં ઠંડ બહુત પડતી હોગી. કહો તો મેં અપને ઉની કપડે ઔર દો-ચાર અછે–અર છે કમ્બલ ભી અપને સાથે લે લૂ !”
નહીં, ઈનકી કોઈ આવશ્યકતા નહીં હૈ, તુમ મેરે સાથ ચલો, મેં બિના કિસી કષ્ટ કે તુમોં વહાં લે ચલૂંગા.”
મૈ અપના “ટિફિન-કેરિયર” ઉઠાકર ઉસકે સાથ ચલને કો તૈયાર હુઆ ઔર પૂછી-“કયા સ્ટીમર પર ચલના હોગા ? કિતને દિન કા રાસ્તા હૈ ? યદિ અધિક દિન લગે, તો મેં ઘર કા ઈન્તજામ કર ચલું ?”
દેવદૂત તે કહા–“ભાઈ ! યહ તુમને હાથ મેં ડિબા સા ક્યા ઉઠા લિયા ?” મેં ને ઉત્તર દિયા–“ઈસમેં તે મેરા ખાન-પીને કા સામાન હૈ.” દેવદૂત બેલા--“ઈસકી જરૂરત નહીં,તુહે ઇસસે ભી અત્યંત સ્વાદિષ્ટ ભજન વહાં મિલેગા.” મેં ખુશી-ખુશી ઉસકે સાથ અપને ઘર સે ડહર નિકલા. મુઝે કુછ પતા નહીં આવે
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com