________________
wwww
w w w w wwwwwwwwwwwwwwwwww
હિંદુસમાજ અબ ભી નહીં સમગ, તે જરૂર અગ્નિકુંડ મેં હી જા ગિરગા.૫૫ ઈસ કાતરોક્તિ કા કે પ્રભાવ ન પડા. વહ ગરજ કર બોલા’-એક બાર તો કહ દિયા, મેરે કિએ કુછ ન હો સકેગા ! સીધે-સીધે જાતે હો યા નહીં પરંતુ બસેરિન ન માની. વહ વિલાપ કરતે-કરતે લોટ ગઈ આર માલગુજાર સે બોલી –પિતા ! મેં આપકી બેટી દૂ, મુઝ પર દયા કીજીએ ! અબ તે માલગુજાર કા ક્રોધ ઔર ભી ભડક ઉઠી. કહને લગા:-હાય હાય ! સબેરે સબરે અંસા અપશકુન ! ઔર ઉપર સે ઇતની ચિલ-પે! ઇન કમીને ને તો મેરી જાન હી ખા ડાલી. અબ તો ઇનકી શરારતે નહીં સહી જાતી. કયા ઇસ ગાંવ મેં અકેલા મેં હી રહતા હું, જે તુમ સીધે મરે યહાં આ ૫૩ ચે જે કાઈ હૈ, ઈન સાલો કા અભી માર કર હટી દો.
યહ હાલ દેખા તે બેચાર દોનાં વહાં સે આગે ચલે. ગાંવ મેં જે ઔર દો-ચાર ભલે આદમી સમઝે જાતે થે, વે ઉન સબકે યહાં પહુંચે. કિસીને આંખેં દિખલાઈ, કિસીને તિરસ્કાર કિયા ઔર કિસીને ગાલિયાં સુનાઇ; પર અપને કે શ્રેષ્ઠ સમઝને વાલે ઉન ભલે આદમિયાં મેં સે એક ભી ઐસા ન નિકલા, જે સહાયતા ન કરતા તે ન કરતા પર ઉસ દુખિયા સે સહાનુભૂતિ સે ભરી દે મીઠી બાતે તે કરતા ! યહ હૈ તુમ્હારી પવિત્ર હિંદુસમાજ કી ઉચ્ચતર કરતૂત, જે અપને હી લાગે કે સાથ અસા ઘણિત વ્યવહાર કરતી હૈ. ઉસ બસર ને જીવનભર ઉસ ગાંવ કી, હિન્દુસમાજ કી સેવા કી થી. ઉસીકી સેવા કરતે-કરતે ઉસને અપને આપકો બલિદાન કર દિયા થા. કયા હિંદુસમાજ કા યહ કર્તવ્ય ન થા કિ અપને એક સચૅ સેવક કી મૃત્યુ પર વહ દો ઠંડી સાંસે લેતી, આદર સે ઉસકે શવ કી અંતિમ ક્રિયા કરતી ઔર ઉસકી વિધવા પત્ની કે સ્નેહ સે સાંત્વના દેતી પર નહીં, હિંદુ-સમાજ ઇસી કર્તવ્યયુતિ કે કર્તવ્યપાલન સમઝતી હૈ ઔર ઇસી મેં આનંદ માનતી હૈ. યહ ભારતવર્ષ હી એક એસા દેશ હૈ, જહાં મનુષ્ય કા આસન પશુ સે ભી નિકૃષ્ટ હૈ ઔર જહાં કી હિંદુ-સમાજ અપને એક આવશ્યક અંગ કે ઘણિત સમઝકર ઉસકી ઉપેક્ષા હી નહીં કરતી, બહિક ઉસકે જીવન મેં ઉસે લાતી ઔર મને પર ભી ઉસકે શવ કા અપમાન કરતી હૈ. જરા તુમહીં હદય પર હાથ ધર કર તે કહે, બોરિન કે દુઃખ સે દુઃખી હોનેવાલા, ઉસકે લિયે અપના અપમાન કરાનેવાલા વહ નીચ બસો શ્રેડ થા યા અપને કે શ્રેષ્ઠ સમઝનેવાલે વે બ્રાહ્મણ, ક્ષત્રિય ઔર વૈશ્ય શ્રેષ્ઠ છે, જે ઉસકા દુ:ખ દેખકર હંસતે ઔર ઉસકા અપમાન કરતે થે ? ખેર 1 અબ બેચારી બસેરિન કે ચારે ઓર અંધેરા દીખને લગા. પતિ કા શવ કૈસે સ્મશાન મેં પહુંચાયા જાયેગા, કેસે વહ જલાયા જાયગા-વહ સોચતી-સોચતી વહ વ્યાકુલ હો ઉઠી ઔર ઉસ બસેર સે બોલી:-ભૈયા, અબ મૈ કયા કરૂં? ક્યા ઇનકી યહ મિટ્ટી હી પડી રહેગી ? બસેર ને કહા -બહિન, ઘબરાને સે કયા હોગા ? ભગવાન હી હમ દુખિયોં કી લાજ રખનેવાલે હૈ ! ઉહે આપ હમારી ચિંતા હોગી. મેં ઘર જાતા હૈં. જીતના ઈધન હોગા, લિએ આતા દૂ; તબ તક તુમ ભી કુછ બંદોબસ્ત કરો. બસેરિન કે ઘર મેં જીતના ઇંધન થા, ઉસને નિકાલ કર બાહર રખ દિયા. બસેર ભી દો-તીન બાર કરકે અપને ઘર કા કુલ ઇધન ઉઠા વહ ઇતના નહીં થા, જીસસે મુદ કુક જાતા. તબ બસોરિન ને અપને ઘર કા આધા છપ્પર ભી નિકલવા ડાલા. ઈસકે બાદ દેને ને સબ કાઠ-કિવાડ ઢો–કર મરઘટ મેં પહુંચાયા. ફિર દોને જૈસે-તૈસે શવ કી મશાન મેં લે ગએ ઔર કિસી પ્રકાર ઉસે ઠિકાને લગાયા ! પંડિત ! જરા સાચો તે, ઉસ દુખિયા વિધવા પર ઉસ સમય કેસી બીત રહી હોગી ! એક તો ઉસકા પતિ જાતા રહા, દૂસરે ગાંવવાલ ને સહાયતા કે બદલે ઉસકા અપમાન કિયા, તીસરે શવ કી અંતિમ ક્રિયા કે લિયે ઉસે ઇતના પરિશ્રમ-ઇતના આયોજન કરના પડાયહાં તક કિ ઉસકા ધર ભી ઠિકાને લગ ગયા, ચોથે ઉસકા છેટા–સા બાલક ભૂખાયાસા ઉસકે પીછે બિલબિલાતા ફિરતા રહા હેગા ! ઓહ ! વહ દૃશ્ય કિતના મર્મઘાતક રહા હોગા ! મનુષ્ય પર અસા દુઃખ પડે ઔર મનુષ્ય અપની શ્રેષ્ઠતા કે થે અભિમાન મેં ફૂલ કર ઐસા કરુણ દશ્ય દેખતા રહે ! કૈસી પિશાચિકતા હૈ, કિતની હૃદયહીનતા છે ! યહી તુમહારે હિંદુ-સમાજ કી શ્રેષ્ઠતા હૈ? કર્યો ને
ઇતના કહતે-કહતે સાબ ચુપ હો ગએ ! ઉનકી આંખેં સજલ હો આઈ ! દો અશ્રુબિંદુ કલો પર ઢલક આએ ! ઉનકે મુખડે પર એસી કેમલતા-એસી વિષાદમયી છાયા મને કભી ન દેખી થી ! એ એકટક ઉનકી ઔર દેખને લગા. કુછેક ક્ષણ ચૂપ રહ કર સાહબ પુનઃ બેલે-પંડિત !
રા. ૩૫ Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com