________________
૪૩૪
રામાયણકાલ મેં પરદાપ્રણાલી મેં સ્ત્રિયોં કા ઘુંઘટ કાઢના ઔર પદે મેં રહના નિસ્સહ સિદ્ધ હોતા હૈ.
અતએ ભારતવર્ષ મેં, જે સભ્યતા કી જન્મભૂમિ હૈ, સ્ત્રિયોં કે લિયે પરદા તાનના ઔર ઘુંઘટ કાઢના આદિ-કાલ સે પ્રચલિત છે. રામાયણકાલ કે બાદ અતિહાસિક મધ્યકાલ મેં ભી ભારત કી કુલ-સ્ત્રિયો મેં પરદા-પ્રણાલી કા પ્રચલિત હોના, હમેં ચિતૌર કી મહારાની કે ઇતિવૃત્ત સે અવગત હોતા હૈ. અતઃ આજ સ્ત્રિયોં કે લિયે પરદા ઔર ઘુંઘટ કી જે પ્રથા ઈસ આર્યભૂમિ મેં દેખી જાતી હૈ, વહ મહાત્મા ગાંધી કે અવિચારિત એવ આવેશપૂર્ણ શબ્દોં મેં ન તે-“પાશવિક” હૈ, ઔર ન સ્મૃતિકાર કે મતાનુસાર, બિલકુલ “બેકાર ” હી હૈ. હમેં તો, મહાત્માજી કે–“હિંદી નવજીવન” મેં “પરદે કે ફાડ ફેંકે ” શીર્ષક મેં પરદા-પ્રથા કે લિયે “પાશવિક” ઔર “ બિલકુલ બેકાર ” લિખા હુઆ દેખ, બડા આશ્ચર્ય હુઆ. જે પરદાપ્રથા આર્ય જાતિ મેં ચિરકાલ સે પ્રચલિત હૈ ઔર જિસકી આવશ્યકતા કા અનુભવ કર, આજ તક સભી છે એવું સભ્ય જન, જિસકા આદર કરતે ચલે આતે હૈ, ઉસી પરદાપ્રથા કે લિયે મહાત્માજી જેસે એક ઉત્તરદાયી વ્યક્તિ કે મુખ સે એસે અસંગત ઔર તથ્યશય વિશેષણ કે. નિકલના-કિસ વિચારવાન કો આશ્ચર્ય મેં ન ડાલેગા ?
મહાત્માજી તથા ઉનકે ઇસ વિચાર સે સહમત લોગે સે હમારા સાનુરોધ યહ આગ્રહ હૈ, કિ છે દિમાગ સે જરા સચૅ કિ જે પ્રથા યુગ-યુગાન્તર સે હમારી જાતિ મેં પ્રચલિત છે. વહ
પાશવિક” કેસે છે ? યદિ યહ પ્રથા “પાશવિક” છે, તે કયા ઇસ પ્રથા કે પ્રચલિત કરનેવાલે % પશછે ? યદિ નહીં, તે ફિર યહ પ્રથા “પાશવિક ” કિસ અર્થ મેં હૈ ? કયા પશુઓં યહ પરદા-પ્રથા પ્રચલિત હૈ? યદિ નહીં, તે ફિર યહ પ્રથા “પાશવિક” કર્યો બતલાયી ગયી ? હમ તે દેખતે હૈ, કિ પશુઓ ઔર પશુવત આચરણશીલ જંગલી જાતિયાં મેં હી સ્ત્રિયોં કે લિયે પરદા-પ્રથા કા વિધાન નહીં છે. અતએ “ પરદે કો ફાડ કે ” વાલી પ્રથા કો હી હમ નિ:સંકોચ ભાવ સે યદિ કહના ચાહે, તો “પાશવિક” કહ સકતે હૈ, ફિર પરદાપ્રથા કે સંબંધ મેં એક બાત ઔર ભી કહી ગયી હૈ, વહ યહ, કિ યહ પ્રથા “બિલકુલ બેકાર” હૈ ઔર “ઈસ સે દેશ કી અસંખ્ય હાનિયાં હો રહી હૈ. યહ લેખ દેખકર ઔર સાબરમતી-આશ્રમ કી ઘટનાઓ કે લિયે પ્રાયશ્ચિત્ત-સ્વરૂપ મહામા કે કઈ દિનાંક અનશન-ત્રત ધારણ કરને કી બાત કા હઠાત સ્મરણ હોતે હી હમેં તો કહના પડતા હું કિ, મહાત્માજીને જિસ સમય પરદાપ્રથા કી નિંદા કી, ઉસ સમય નિ:સંદેહ રષ કે વશવતી હે ગયે થે. નહીં તે જિન મહામાછ કે પરદાહીન ઘરે કી કિતની શાચ ઘટનાઓ કા રસ્તીરતી હાલ માલૂમ હૈ, ઉન મહાત્માજી કે મુખ સે અસી બાતે કભી નહીં નિકલતી. જિન દેશ મેં પરદા-પ્રથા પ્રચલિત નહીં હૈ, ઉન દેશ કી સ્ત્રિયોં કી નૈતિક ઔર ચારિત્રક નિર્બલતાઓં કી અશ્રાવ્ય પાપ-કથા લોગે સે છિપી હુઈ નહીં હૈ. ઉનકા મહાવિસ્તારિત વર્ણન કર કે હમ પાઠક કા સમય નષ્ટ કરના ઉચિત નહીં સમઝતે. હમ યહ નહીં કહતે કિ વર્તમાન યુગ મેં, જિસકે લિયે મહાત્મા તુલસીદાસજીને લિખા હૈ:
કવિ કાલ બિહાલ કિએ મનુજા, નહિં માનત કેઉ અનુન તનુજા.” ઔર જિસ યુગ કે લોગે કે –“પરતિય-લંપટ કપટ-સયાને બતલાયા હૈ, પરદા કી પ્રથા સે, સ્ત્રિય દોષો સે બચી રહતી હૈ',-નહીં, નહીં—“ પરદે કી ઓટ ” મેં ભી શિકારિ કી “ચેટ' હોતી હી હૈ: કિન્તુ જિતના અવસર ઔર અવકાશ પરદા–પ્રથા દ્વારા બુરાઇયાં કે દૂર રખને કા હૈ, ઉતના પરદા “ફાડ ફેંકને ”સે નહીં. હમારી ધારણા તો ઐસી છે,કિ જે લોગ સ્ત્રિય કે લિયે “પરદાફાડ ફેંકને ” કી વ્યવસ્થા દેતે હૈ, વે જાતિ કે હિતચિંતક નહીં, બહિક “પરતિય લંપટ કપટ સયાને ”સ્વભાવસંપન્ન લોગે કે વકીલ છે.
એક બાત ઔર હૈ, વહ યહ કિ, રામાયણ-કાલ મેં સ્ત્રિ કે દિવ્ય, નિર્મલ ચરિત્ર હમેં તભી દેખને કે મિલતે હૈ, જબ હમ ઉસ કાલ મેં લક્ષ્મણજી જૈસે આત્મસંયમી મહાત્માઓ કે દર્શન પાતે હૈ. ઇસ એક મહાન આત્મા કે ચરિત્ર કી ઉત્કૃષ્ટતા ઉસ સમય હમારે નેત્રાં કે સામને આ ખડી હાતી હૈ, જિસ સમય હમ ઉસકે ઉસ કર્થોપકથ કે પઢતે હું', જે ઈનકે ઔર સીતાજી કે બીચ તબ હુઆ થા, જબ લક્ષમણજી અપને બડે ભાઈ કી આજ્ઞા શિરોધાર્ય કર
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com