________________
રામાયણકાલ મેં પરદાપ્રણાલી
૪૩૩ સુન સાન જગહપર ખડે રહે. ફિર શ્રીરામજીને પ્રિય કે કિન સમયે મેં પરદા નહીં કરના ચાહિયે યહ સ્વયં બતલાયા છે. જીસ સમય વિભીષણ મહારાની જાનકી કે બહુત અછી પરદે સે ઢકી પાલકી મેં બિઠા બાનરશિબિર મેં પહુંચે, ઉસ સમય પાકી કે સાથ રખવાલી કે લિયે આયે હુએ રાક્ષસ જે, (જે શિર પર પગડિયાં બાંધે થે ઔર હાથે મેં બે લિયે હુએ થે ) ચાર ઔર ધૂમ-ધૂમકર સબ કે હટાને લગે. ઉન કે હટાને સે રીર્થો, બાન ઔર રાક્ષસે કે ઝુંડ કે ઝુંડ વહાં સે હટકર દૂર ખડે હે ગયે. ઉસ સમય અપને પીછે પ્રાણુ હેમનેવાલે વાનરાદિક કા એસા તિરસ્કાર દેખ, શ્રી રામચંદ્રજીને વિભીષણ સે કહા થા–“ બિના મુઝ સે અનુમતિ લિયે તુમ ઈન સબકે ક્યાં કષ્ટ દે રહે હો? ઇસ હુલ્લડ કે (હટ-બચે કી ચિલ્લાહટ કે) મિટાઓ, કયોં કિ યે સબ તો મેરે હી સ્વજન હૈ.” ફિર" न गृहाणि न वस्त्राणि न प्राकारस्तिरस्क्रिया। नेशा राजसत्कारा वृत्तमावरण स्त्रियः ॥ व्यसनेषु न कृच्छेषु न युद्धेषु स्वयंवरे । न तो नो विवाहे वा दर्शनं दृष्यते स्त्रियः ॥ सैषा विपदगता चैवं कृच्छ्रेण च समन्विता । दर्शने नास्ति दोषोस्या मत्समीपे विशेषतः॥"
(યુદ્ધ સર્ગ ૧૧૪, લો. ર૭-ર૯) અર્થાત સ્ત્રિયોં કે લિયે ન ઘર, ને પરદા (કનાત), ન અટારી, ન ચિક ઔર ન ઇસ પ્રકાર કા (આડંબરપૂર્ણ) રાજસત્કાર આડ કરનેવાલા હૈ, જૈસા કિ ઈસ સમય તુમ કર રહે હે. ઉનકા પરદા તે ઉનકા આચરણ છે. કહા જા સકતા હૈ કિ શ્રીરામચંદ્રજી કી ઇસ ઉક્તિ સે તો સ્ત્રિયોં કે લિયે પરદે કી આવશ્યકતા કા ખંડન હોતા હૈ, કિન્તુ ઇસી લિયે તે શ્રીરામચંદ્રજી અપને આંતરિક ઉદ્દેશ કો સ્પષ્ટ કરને કે લિયે આગે કહતે હૈ, કિ વિપત્તિકાલ, પીડા, યુદ્ધ, યજ્ઞ ઔર સ્વયંવર-સભા મેં સ્ત્રિય કા પુરુષ કે સામને ખુલમખુલા નિકલના-પઠના દષાવહ નહીં હૈ. (અર્થાત ઈને કો છોડકર અન્ય સબ દશાઓં મેં સ્ત્રિયો કા પરદે કે બાહર નિકલના (દેપાવહ છે). ફિર કહતે હૈ, સીતા ભી વિપત્તિ મેં ફેંસી હુઈ બડે દુઃખ મેં , અએવ યદિ ઇસ કે યે સબ લોગ દેખ લે તે ઇસ મેં કઈ બુરાઈ નહીં. ફિર મેરી ઉપસ્થિતિ મેં તે ઇસ સમય સીતા કા સબ કે સામને નિકલના નિતાન્ત દોષાવહ નહીં હૈ.
શ્રી રામચંદ્રજી કે ઉક્ત કથન મેં પરદા, કનાત, ચિક આદિ સભી બાતેં કા ઉલ્લેખ હોને સે સ્પષ્ટ છે, કિ પ્રિય કે આડ મેં રખને કે લિયે રામાયણકાલ મેં આર્ય એવં સભ્ય કહલાનેવાલી જાતિ મેં સાધારણતયા કનાત તાની જાતી થી, પરદા ડાલે જાતે થે ઔર ચિકે કામ મેં લાયી જાતી થી. ઉસ કાલ મેં કેવલ ર૮ વૅ લોક વર્ણિત અવસ્થાઓ મેં કુલ સ્ત્રિોં કા પરદે કે બાહર નિકલના જનતા મેં સિંઘ સમઝા જાતા થા. ઉસ જમાને મેં ભી જે પ્રતિષ્ઠિત લોગ છે, ઉનકો અપની સ્ત્રિય કા પરદા “ફાડ” ડાલના બહુત બુરા માલૂમ પડતા થા. વે લગ અપની ઉન પિર જે પરદાપ્રથા કે ભંગ કરતી થી, કૃદ્ધ હેતે થે. યહ બાત રાવણ કી પટરાની, મદદરી કી ઉસ સમય કી ઉક્ત સે સ્પષ્ટ હો જાતી હૈ, જિસ સમય વહ રણક્ષેત્ર મેં અપને મૃત પતિ રાવણ કે શવ કો દેખ શોકસંતતાં હો વિલાપ કર રહી થી. મંદોદરી રાવણ કે શવ કે સંબોધન કર કહતી હૈ – " दृष्ट्वा न खल्वभिक्रुद्धो मामिहानवगुण्ठिताम् । निर्गतां नगरद्वारा पद्भ्यामेवागतां प्रभो॥ पश्येष्टदारदागंस्ते भ्रष्टलजावगुण्ठनान् । बहिर्निष्पतितान् सर्वान् कथं दृष्ट्वा न कुप्यसि ॥
(યુદ્ધ સર્ગ ૧૧૧, ૦ ૬૧-૬૩) અર્થાત હે સ્વામિન ! મેં બિના ઘુંઘટ કે નગર કે ફાટક સે હોકર યહાં દિલ ચલી આયી ૯. ક્યા ઇસ પ્રકાર મેરે આને સે તુમ મુઝ સે રૂઠ ગયે હો ઔર ઈસી સે મુઝ સે નહીં બલતે ? દેખ, યે તુમ્હારી સભી પ્યારી ઢિયાં લજજાત્યાગ ઔર પરદા “ ફાડ” રનવાસ કે બાહર નિકલ આયી હૈ. ઇનકો ઇસ પ્રકાર આયી હુઈ દેખ, તુમ ઇનપર કર્યો નહીં ક્રોધ પ્રકટ કરતે ?
ઇસી પ્રકાર રામાયણ કે અન્ય સ્થલે મેં ભી, સ્વિયે કા ઉસ કાલ મેં ઘુંઘટ કાઢના ઔર પરદે કે ભીતર રહના મિલતા હૈ. ઉપર જે અવતરણ દિયે ગયે હૈ, ઉનસે તે રામાયણકાલ
૨. શ Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com