________________
૩૦૨
તુલસીરહસ્ય પહલે હમ રૂપક કી દૃષ્ટિ સે અર્થ કરતે હૈ
સતસંગતિ યાને હરિકથારૂપી બેલિ કી જડ આનંદ ઔર કલ્યાણરૂપી હૈ. ઉસકે ફૂલ સારે સાધન હૈ ઔર ફલ સિદ્ધિ યાને ભગવફભક્તિ હૈ.
ટીકાઃ–સતસંગતિ-સંતસમાગમ મેં ગૃહસ્થ કે જે હરિકથા-ભગવાન કી ચર્ચા-સુનને કે મિલતી હૈ, ઉસકી જડ આનંદ ઔર કલ્યાણ હૈ. જૈસે જડ કે કારણ વૃક્ષ બેલિ આદિ જીવિત રહતે હૈ, ઉસી તરહ હરિકથા કા જીવન યાને પ્રવાહ યા ચર્ચા આનંદ ઔર કલ્યાણ પર સ્થિતિ રહતા હૈ. ભગવાન કી કથા સુનને મેં તલણ આનંદ મિલતા હૈ ઔર શ્રોતા કે મન મેં યહ ભાવના હતી હૈ, કિ ઈસસે મેરા કલ્યાણ હોગા. અએવ સંસાર મેં ભગવચર્ચા કે રહને કે કારણ પ્રત્યક્ષ આનંદ ઔર ભવિષત કલ્યાણ યે દોને બાતે સતસંગતિ કી જડ કહી ગઈ. યદિ એ દોને બાતેં ન તે કોઈ ભગવત્કથા કયે સુનતા ? ઔર શ્રોતા કે અભાવ સે ઉસકી ચર્ચા હી બંદ હો જાયેગી.
મુક્તિ યા ભગવાન કી પ્રાપ્તિ કે લિયે છતને સાધન હૈ-કર્મ યા આચરણ હૈ-વે ઈસ સત્સંગતિરૂપી બેલિ કે ફૂલ હૈ. અપને કલ્યાણ કી કામના સે ભગવકથા કે શ્રવણ સે શ્રોતા મેં ભગવદભક્તિ પ્રાપ્ત કરને કી જે ચેષ્ટા ઉત્પન હોતી હૈ. ઉસસે ઇંદ્રિય-સંયમ ઔર નામજય આદિ જે કર્મ કરને પડતે હૈં, વે સાધન કહલાતે હૈ. ઇનહીં સાધને સે કલ્યાણરૂપી ફલ કી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ, ઇસ લિએ યે સાધન ફૂલ કહે ગયે, ઔર યે સસંગતિરૂપી બેલિ કે હી ફૂલ હુએ, કોક સત્સંગતિ સે હી ઇનકી ઉત્પત્તિ હુઈ.
ફલ સે ફલ ઉત્પન્ન હોતા હૈ, અતએ સાધનારૂપી ફલ સે સિદ્ધિરૂપી કલા ઉત્પન્ન હોગા. વૃક્ષ યા બેલિ કા જો ફલ સતેજ રહતા હૈ યાને જડ સે ઉસમે રસ બરાબર પચતા રહતા હૈ, ઉસ ફૂલ મેં ફલ લગતા હૈ. ઉસી તરહ જીસકી સાધના મેં આનંદાનુભૂતિ ઔર કલ્યાણ કા ભાવનારૂપી રસ પહેંચતા રહતા હૈ, ઉસે ભગવત-પ્રાપ્તિ, ભગવાન કી ભક્તિ કી પ્રાપ્તિ, જ્ઞાન કી પ્રાપ્તિ, જીવન-મુક્તિરૂપી કુલ કી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ. યહ સત્સંગતિ કા ઉચિત પરિણામ હોને સે વહ સત્સંગતિરૂપી બેલિ કા હી ફલ હુઆ.
વૃક્ષ કે જે ફૂલ નિસ્તેજ હો જાતે હૈ ઉનમેં ફલ નહીં લગતે. ઉસી તરહ જે વ્યક્તિ કલ્યાણ કી કામના સે સાધન મેં પ્રવૃત્ત હોકર ભી, અપની સાધના મેં આનંદ નહીં પાતા ઔર કલ્યાણ કી ભાવના જીસમેં સદા નહી બની રહતી, ઉસકે સિદ્ધિ નહીં મિલતી.
અબ હમ ઉપમા કી દૃષ્ટિ સે અર્થ કરતે હૈ–
વહ સત્સંગ આનંદ ઔર કલ્યાણ કી જડ હૈ, વહી સબ સાધન કા ફૂલ હૈ, વહી સબ સિદ્ધિ કા ફલ ભી હૈ.
મનુષ્ય કે લિયે દુનિયા મેં જે સચ્ચા આનંદ હૈ, વહ હરિકથા મેં હી હૈ. ભગવચ્ચર્યા સે હિી મનુષ્ય કે યથાર્થ કલ્યાણ હોતા હૈ, અએવ આનંદ ઔર કલ્યાણ કા મૂલકારણ સત્સંગ હી હૈ.
મનુષ્વ ને અપને કલ્યાણ કે લિયે છતને પ્રકાર કે સાધન કે અબ તક ખોજ નિકાલ હૈ, ઉનમેં સંગરૂપી સાધન યાને હરિકથા કી ચર્ચા હી ફૂલ કે સમાન સુગંધિત ઔર સુંદર સાધન હૈ, કયાંકિ ઇસી સે અનાયાસ આનંદ કી પ્રાપ્તિ ઔર વૃતિ હોતી હૈ.
નાના પ્રકાર કી સાધનાઓં સે છતને પ્રકાર કી સિદ્ધિમાં મનુષ્ય કે પ્રાપ્ત હો સકતી હૈ, ઉનમેં ભગવદ્ભક્તિ હી એક સિદ્ધિ હૈ, કોંકિ અન્ય સિદ્ધિ મેં કઈ મૃત્યુ કે સાથ લય હે જાતી હૈ, તો કોઈ કેવલ પરલોક મેં કામ દેતી હૈ; પરન્ત ભગવદ્ભક્તિરૂપી સિદ્ધિ જીવન મેં આ નંદપ્રદ ઔર મૃત્યુ કે બાદ કલ્યાણકારક હોતી હૈ. ઐસી ભગવદ્ભક્તિરૂપી સિદ્ધિ સત્સંગ કા પરિણામ હોને પર ભી ઉસસે પુનઃ સત્સંગ હી ઉત્પન્ન હોતા હૈ. ઇસી લિએ સત્સંગ ફલ ભી કહા ગયા. ઈતર સિદ્ધિ કા દૂરસ્થ પરિણામ ભી ભગવદ્ભક્તિ હી હૈ, ઈસ લિયે ભગવદ્ભક્તિ સબ સિક્રિય કા ફલ હૈ. હરિકથારૂપી સત્સંગતિ જૈસે સ્વયં એક સાધના હૈ, ઐસે હી વહ રવયં હી ઉસકા આનંદપભોગરૂપી ફલ ભી હૈ. આનંદ કે ઉપભોગ હી સચ્ચા કલ્યાણ હૈ. અએવા ભગવચ્ચે સ્વયં હી મૂલ આનંદમંગલ, મનહર ઔર સરલ સાધના એવં સચ્ચી સિદ્ધિ છે.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com