________________
૨૦૬
મરણ પછી પૂર્વજોની પૂજા કરનાર તથા પૂર્વજોની ભૂતાવળને લિદાન દેનારા હોય છે. પરિણામે હિન્દી સમાજમાં સંતતિનિયમનને સ્થાન નહે!તું. ગર્ભાપાતને બ્રાહ્મણનું ખૂન કરવા જેવે માટે! ગુન્હા ગણવામાં આવતા. પેાતાના વંશ ચાલુ રાખવા એ હિન્દુ સમાજમાં ધાર્મિક અને નૈતિક ક્રિયા હતી. બાળક જન્મતું કે તરતજ એના માબાપે એને પરણાવવાને વિચાર કરતાં. કારણ કે વેદ પછી હિન્દી સમાજરચનામાં લગ્ન કરજિયાત હતું અને કુમારાવસ્થા કલંકરૂપ હતી. લગ્ન જેવી અગત્યની બાબતને યુવાનેાની પસંદગી અને ધુન પર છેડી દેવી એ ઠીક નથી એમ મનુ ભગવાન માનતા કારણ કે યુવાને જો એકખીજાને પ્રેમથી પરણે તે પ્રેમને વર્ણાશ્રમવર્મીની મર્યાદા નહાવાથી વર્ણાશ્રમધર્મને નુકશાન પહેાંચે, તેથી પેાતાના બળકા યુવાન થાય અને એક ખીજાતે ચાહતાં શીખે તે પહેલાં જ મા બાપેએ તેમને પરણાવી દેવાં જોઇએ, એમ મનુને કાયદે ખેલતા હતા. પોતાની પસંદગીથી થતાં લગ્નને ગાંધવ લગ્ન કહેવાતાં. પણ તેવાં લમો તે વખતના સમાજમાં માનપાત્ર બનતાં નહાતાં. ગાંધલમને અટકાવવા માટે ધર્મશાસ્ત્ર બાળલગ્નને ઉદ્દેશતાં હતાં. ત્યાર પછી એવી પ્રથા જેમ જૂની બનતી ગઈ તેમ પવિત્ર મનાવા લાગી અને પાછળથી મુસલમાને આવ્યા પછી પરણેલી સ્ત્રીને મુસલમાન ઉપાડી ન જાય તે માટે બાળલગ્નને વધારે મજબૂત અનાવવામાં આવ્યું,
એક તરફથી બાળલગ્નાએ પરણ્યા પહેલાંના સ્ત્રી પુરુષસ બંધા સામે એક મેટા અંતરાય ઊભા કર્યો તથા બીજી તરફ સ્ત્રીની વફાદારી પર ધમે ખૂબ જોરથી ભાર મૂક્યે, વેશ્યાવૃત્તિ દેવળામાં શક્ય હતી. ખાસ કરીને દક્ષિણમાં દેવદાસીની સસ્થા દેવળામાં હતી જે ખરી રીતે વૈશ્યા હતી. દરેક તામીલ દેવળમાં પવિત્ર
એની ટૂકડી રહેતી હતી જેના ઉપયેગ દેવની મૂર્તિ પાસે ગાવા -અથવા નાચવામાં કરવામાં આવતા હતા. તે સ્ત્રીએ ધર્મગુરુઓને
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
