________________
[वैदविरुद्ध ] दुष्ट कर्मोमा प्रवृत्त थई जीवनी हिंसा करवा तैयार थाय छे. परंतु तेर्ने ईश्वर तरफनो त्रास पण लागतो नथी अने ईश्वर संबंधी ज्ञान पण रहेतुं नथी. त्यारे तामसीवृतिवाला मनुष्य, नीच देवोनुं आराधन करी पोते अहिंसकना हिंसक बने छे अने अखाज खावा मांडे छे. अने तेओ कई गतिने पामे छे तेने माटे श्रीभगवान् नीचेना श्लोकोथी कहे है. गीता अध्याय १७ मौ. श्लोक ४.
भजन्ते सात्विका देवान् यक्षरक्षांसि राजसाः। प्रेतान् भूतगणांश्चान्ये यजन्ते तामसा जनाः ॥ ६॥
भावार्थ-जे जनो देवोने पूजे छे ते सात्विक जाणवा. जेओ यक्ष ने राक्षसोने पूजे छ तेओ राजस जाणवा अने प्रेत-भूतना समूहने एटले के पिशाच तथा मातृकादि तथा भूतोना गण, जेवा के कालभैरव तथा महिषासुर विगेरेने पूजे छे ते पुरुषोने तामस जाणवा त्यारे तामस पुरुषो जेवा जे मनुष्य होय ते आहार केवा करे छे ? गीता अध्याय १७ श्लोक १०
यातयामं गतरसं पृतिपर्युषितंचयत् ।
उच्छिष्टमपिचामेध्यं भोजनं तामसप्रियम् ॥ १० ॥
शब्दार्थ-अर्ध पाकेलं रसविनाने दुर्गंधीवालुं [ एक रात जवाथीं ] टाढं एलु मने वळी यज्ञने अयोग्य एवं जे भोजन ते तामसने प्रिय छे.
हवे एटुं एटले भोजन करी लीधा पछी ते भोजन पात्रामां शेष रहलु यज्ञने अयोग्य एवं डुंगली, लशन, गांजर, मांस, मत्सादि अपवित्र वस्तुओ " पर्युषितंच" एमांना चकारथी अत्यंत दुष्टपणाथी प्रसिद्ध बीजा आहारोनुं पण ग्रहण करवं. अपिच एमांना चकारथी वैदकशास्त्रमा कहेला अपथ्य आहारोनुं पण ग्रहण करवं. आ तामस आहार कहेवाय छे. तेनो सात्विक पुरुषोए अत्यन्त दूरथी परित्याग करवो योग्य छे.
अने नीचेना श्लोकथी तामसनां कर्म कहे छे. गीता अध्याय १८ श्रा. २५
अनुबन्धं क्षयं हिंसामनवेक्ष्य च पौरुषं । मोहादारभते कर्म यत्तत् तामसमुच्यते ॥ २५ ॥
अर्थ-अनुबंधने क्षयने हिंसाने तथा पौरुषने ने विचारीने मोहथी जे कर्म आरंभाय है ते तामस कहेवाय छै ॥ १५ ॥
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
