________________
~
~
~
~
~
~
~~
~
~
~......
.
...
-
~
करुणरसकदंबर्क
१४३ [८२] पुत्तावहारे रुपिणीए पलायो। अह रुप्पिणी कुमारावहार-गुरु-सोय-भरिय-सव्वंगा । मुच्छा-निमीलियच्छी, धस त्ति धरणी-यले पडिया ॥ सिसिरोवयार-संपत्त-चेयणा पसमि व सोयरिंग । सा बाह-सलिल-पूर, मिलंती पलवए एवं ॥ हा चंदवयण! हा कमल-नयण ! हा वच्छ! लच्छि -कुल-भवण!। हा निय-वंस-विभूसण! हा किसलय-अरुण-कर-चलण ! ॥ खिविऊण मनं दीणं, दुस्सह-सोयानलंमि पजलंते ।
अगणिय-जणगि-सिणेहो, पुत्त ! तुम कत्थ पत्तो सि? ॥ निल्लक्षणा अहं चिअ, निव्भग्ग-सिरोमणी अहं चेअ । जं परिहरिऊण ममं, पुत्त ! तुमं कत्थ वि गओ सि ? ॥ हा तणय ! कणय-सेच्छह !, जीवंति लोयणेहिं एएहिं । किं तुज्झ वयण-कमलं, कयाइ पुणरवि पलोइस्सं ? ॥ कण्हो वि जाय-सोमो, विलवइ सह जायबेहिं हा वच्छ ! । केणावि वेरिएणं, एकपए चेव हरिओ सि ॥ हा दिव्व ! मह "विलीयं, किं दिलु ? जं तए सुय-मिसेण । आरोविऊण भवणे, कप्प-तरू एस अवहरिओ ॥
—कुमारवालपडिबोहे पु० २६० ।
૧ સદશ. ૨
અપરાધ.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com