________________
१४२
करुणरसकदंबकं
[८१] पियस्स छिन्नंगदसणे खयरीए रोयणं । अह पडिओ गयणाओ, मणि-कंचण-भूसणो सहाइ भुओ। तं दई खयर-वहू, रयमाणी भणिउमाढत्ता ॥ जो कंठेऽलंकारो, जाओ गंडस्थलेसु उवहाणं । कन्नेसु य अवयंसो, सो मज्झ पियस्स एस भुओ ॥ अह नह-यलाओ चलणो, मणि-कणयाहरण-भूसिओ पडिओ। तं पिक्खिउं स-खेया, खेयर-रमणी भणइ एवं ॥ अब्मंगिऊण उज्वट्टिओ, चिरं खालिओ विलित्तो य । निय हत्थेण मए जो, सो पाओ एस मह पइणो ।। पडिओ बीओ वि भुओ, खणेण पाओ वि निवडिओ बीयो । पडिया य मुंड-रुंडा, ते दढ़ खेयरी रुया ।। जं मंडियं मए कुंडलेहिं तं मे पइस मुहमेयं । तं हिययमिणं जस्सि, मज्हो बाहिं च वसियम्हि ।। हा नाह ! सत्त-सत्तम !, दढ-विक्कम ! पत्रल-बाहु-बलकलिय!। छलिओ सि छलनेसण-परेण अरिणा विहि-वसेण ।। हा! किं करेमि ?, कस्स च कहेमि ?, सरणं च के पवजामि । तुमए विणा अणाहा, अहं अहन्ना इमा जाया ॥
-कुमारवालपडिबोहे पु० १३४-१३५ ।
૧ એસીકું. ૨ મસ્તક અને ધડ. ૩ ઝળને શોધવામાં તત્પર.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com