________________
करुणरसकदंबकं
[ ४८ ] रयणदीवदेवया कित्तिमो विलावो ।
७१
तो जइ न देइ पावो, पडिवयणं मज्झ एस मा देउ । तुह पुण इमं न जुत्तं, सया वि मह कयपसायस्स ॥ ६४ ॥ पडिवन्नपालणे जइ, न होज्ज तुम्हारिसाण वि पेयत्तो । तो नूणमै मज्जायं, जायं सयलं पि भुवणयलं ॥ ६५ ॥ विरहे तुज्झ निक्वि !, मह हिययं फुट्टइ व्व दलइ व्व । छिज्जइ व्व सूसइ व्व, तओ न तुज्झ उवेक्खिउं जुत्तं ॥ ६६ ॥ इय भणमाणी उबरिं, होऊण इमाण सुरभिचुन्नेहिं । सम्मीसकुसुमवासं, कुणमाणी नयणमणहरणं ॥ ६७ ॥ मणिभूसणकडिसुत्तयकिंकिणीरवजणियसवणपरमसुहा । अइसंभमेण पभणइ, नीससमाणी खलंतगिरा ॥ ६८ ॥ हे नाह ! सुहय ! सुंदर, जिणरक्खिय ! हिययवल्लह ! सलज्ज ! | निट्टर ! निग्विणओ मज्झ जीवियं रक्खह वैयंतं ॥ ६९ ॥ एस जो तुह दासो, आणानिदेसकारओ निच ।
मा उज्झिऊण वच्चह, तमसरणं दुक्खियं दीणं ॥ ७० ॥ अह एषंपि हु अवहीरिऊण वच्चिहिसि कहमवि तओऽहं । तुह पुरओच्चिय निद्दय !, मरामि पडिऊण जलहिम्मि ॥७१॥ ता काऊण पसायं, एक्कं वार तुमं नियत्तेसु । अवरद्धं किंपि मए, अह होज्ज तयंपि मह खमसु ॥ ७२ ॥
૧ પ્રયત્ન. ૨ મર્યાદા રહિત. ૩ જતા. ૪ તિરાર કરીને.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com