________________
करुणरसकदंबकं
[३३] दिक्खिअपुत्तमुहिस्स विस्सनंदिस्स उवालंभो।
पुत्त ! किं जुत्तमेयं पवरकुलुप्पन्नाणं तुम्हारिसाणं ? अनिवेइऊण नियवुतंतं जमेवंविहं दुकरं साहुकिरियं पडिवण्णोऽसि, ता वच्छ ! साहेसु को तुज्झ चित्तनिव्वेयहेऊ ?, किं वा अम्ह दूसणं पडिवण्णो ?, केण वा तुम्ह वयणं पडिकूलियं ?, किमेवं एकपएच्चिय अदक्खिणत्तणमन्भुवगओऽसि ?, हवउ वा सेसजंपणेण, तुमं विणा कस्सेयाणिं अम्हे सकजं साहिमो ?, विसमावयानिवडियाणं को वा आलंवणं ?, ता सव्वहा अज्जवि परिचयसु पव्वजं, पडिवज्जसु रजं, कीलेसु जहिच्छं पुष्फकरंडगुज्जाणे, मा पूरेसु सत्तुमणोरहे, मा अणाहीकरेसु बालकमलिणीवणं व सस्सिरीयं वहुजणं, मा उवेक्खेसु पुत्वपुरिसरक्खियं नियजणवयं, मा पडिवजसु गाढगंठिनिट्टरहिययत्तणंति ।
—महावीरचरिए प० ३, पु० ३८
૧ વરાગ્યનું કારણ ૨ સ્વામી વિનાના ન કર.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com