________________
१२५
स्वरूप, श्री अनुयोगद्वार सूत्रछापानुं छे तेमां, प्रथम पृष्ट. ६१० नी, टीकामां, चार प्रकारना सामायिकतुं स्वरूप जोया पछी. । पृष्ट. . ६०३ मां, सामायिकना चार निक्षेपो जोवा, पछी यावत् शब्दथी, आवश्यकनी करेली भलामणना पाठनी साथे, मेलान करवावाला विवेकी पुरुषने, सहजपणे समजाइ आवश. ! अगर गुरु परंपरा र. हितने, पत्तो नही लागतो, तेमां अमारो दोष न कहाडतां, पुछवावालाने, खुलाशो पण बनतो करीआपीशु. ॥ अहीं एकला श्रावकने, विवक्षाथी ग्रहण करेलो छे. ॥
॥इति देशविरतिरूप सामायिकना, चोथा भाव निक्षेपर्नु स्वरूप.
॥ अही सुधी सामान्य प्रकारथी, सामायिकना, चारनिक्षेपर्नु वर्णन, अमारा जाणवा प्रमाणे करी बताव्यु छ. ।।
॥ हवे अहियां 'आ चार निक्षेपोना विषयमां, गाढपणे संकित थयेलो, एक श्रावक, तर्क करवा उटे छे । तेना तर्कनुं समाधान करी बतावीये छीए.॥
॥ तर्क-आवश्यकना, तेमन सामायिकना, नामादिक चार निक्षेपो, तमोए अनुयोगद्वार मूत्रना पाठथी करी बताव्या, ते प्रमाणे अमो मान्य करीये छीए.। अने तेज सूत्रना पाठ मुजब, “लोकोनी" अवश्य क्रियाना, नेमज “परि व्राजकादिक" साधुओनी अवश्य कियाना, नामादिक निक्षेपो पण, तेज सूचना पाठथी करी शकाय छ, जुवो के लोकोनी अवश्य क्रियाना पुस्तकहूँ, तेमज परिप्राजक साधुओनी अवश्य क्रियाना पुस्तकनु, नाम राखी लीधुं. आवश्यक, तो ते सूत्रनो पण अजीवादिक वस्तुमां, एज अनुयोगद्वार मुत्रना पाठथी, १ नामनिक्षेप करी सकाशे, १॥
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com