________________
दिकनो संबंध जोडी, विपरीत पणे अर्थ करवा मंडी पडे छे, तेथी बधु अवले अवलु जुवे छ, । जेमके प्रथम ढूंढनी पार्वतीए जोयु, अने पछीथी वाडीलाले पण लख्यु, ॥
परंतु इहां लोकोत्तरिक नामनो विजो भेद छे ते शुद्ध साधुओथी व्यातरिक्त पणे, पतित थयेला साधुओ संबंधी छे, तेथी तेमना आवश्यक रूप आगमना उच्चारने मुत्र मात्रथी ग्रहण करी, तेमनी षट् आवश्यकनी क्रियाने तुछ मात्र गणी नो शब्दथी सर्वथा प्रकारे निषेधी कहाडी छे. तेथी शुद्ध साध्वादि महापुरुषोनो संबंध किंचित् मात्र पण रही सकतो नथी.॥
। तेमज भाव आवश्यकमां, नो आगमरूप बीजा भेदना, १ लोकिक, २ कुमावनिक, अने ३ लोकोत्तरिक, एम त्रण भेद करेला छे, तेमां, लोकोत्तरिक नामना त्रिना भेदमां, उपयोगपूर्वक, शुद्ध साधु, श्रावकना पडावश्यकमां उठ बेस करवा रूप क्रियाने, जडरूप मानी, एक देशपणाथी निषेधी, बाकीनी सर्व क्रियाने उत्तमपणे ग्रहण करी लीधेली छे. । तेथी इहां 'भावना' त्रिजा भेदमां, शुद्ध साधु आदिने ग्रहण करेला छ.। परंतु 'द्रव्यमा तो' व्यतिरिक्तपणाथी त्रिजा भेदमां पण, पतित साधुओनेज ग्रहण करेला छे. ॥
॥ हवे उपरना लेखनो तात्पर्य ए छे के,-आगमथी, अने नो आगमथी, जे सूत्रकारे, भेदो करेला छे ते तो, छ आवश्यकना सिद्धांतरूप वस्तु, नी साथेज लागु पाडवाना छे, पण बीजी सर्व चीजोनी साथे, बधा भेदो लागु पाडवाना नथी, मात्र जे जे
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
