________________
ભદ્રામ વીરોને એકઠા કર્યા. બધાનો વિચાર જાણ્યો.
સહુએ કહ્યું કે પાણીમાં રહેવું હોય તો મગર સાથે વેર ન પાલવે. આપણે કેરભારની માગણીનો અનાદર કરીશું તો સહુ કોઈનો નાશ થશે. એનો સ્વીકાર કરીશું તો આપણું સ્થાન રાજ્યમાં મજબૂત બનશે.
પરિણામે રાજવી કેરભાટની માગણીનો સ્વીકાર કરવામાં આવ્યો.
લગ્નનો દિવસ નક્કી થયો. ધામધૂમથી તૈયારીઓ થવા લાગી. શહેર આખું શણગારાવા લાગ્યું.
આ સમયે કોરૂને ખબર પડી કે આ ધમાલ તો પોતાના લગ્નની છે, અને ટૂંક સમયમાં જ એનાં લગ્ન સલભાણના રાજવી સાથે થવાનાં છે.
કોરૂના અંતરને મોટો આઘાત લાગ્યો. એને મન તો એનો પતિ - એક માત્ર પિંગળ ભદુઓ જ હતો - એના વિના બીજા કોઈને એનું હૃદય સ્વકારે તેમ ન હતું.
કોરૂ ખૂબ મૂંઝાઈ ગઈ. એ અવનવા ઉપાય ખોળવા લાગી.
પિંગળ ભદુઓ તો કેટલાય જોજન દૂર હતો, પણ કોરૂએ એના મિત્ર કાજળીઆની સહાય લીધી.
મધરાતે કોરૂ છુપા વેશે ઘરની બહાર નીકળી. કાજળીઆએ ગામને પાદર બે સાંઢણી તૈયાર રાખી હતી.
આખી રાત કોરૂ અને કાજળીઓ આગળ વધતા રહ્યા. કઈ તરફ જાય છે એની ઘોર અંધારામાં કશી ખબર પડતી ન હતી, પણ એમને તો માત્ર સલભાણથી વધુ ને વધુ દૂર નીકળી જવું હતું.
પાણીપંથી સાંઢણીઓ એકધારી પાણીવેગે વહેતી હતી.
લાંબી સફરને અંતે કોરૂકુમારી અને કાજળીઓ ગઢકાછામાં આવ્યાં. અહીં આવીને થાક ખાધો. પેટ પૂરતું ભોજન લીધું,
એવામાં ગામમાં ગયેલો કાજળીઓ સમાચાર લાવ્યો કે આવતીકાલ સવારે ગઢકાછાના પાદરેથી પિંગળ ભદુઆનું સૈન્ય કૂચ કરતું નીકળશે.
જ્યારથી પિંગળે જાણ્યું કે કેરભાટ કોરૂકુમારી સાથે લગ્ન કરવા 91
તીરંદાજu =
