Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 818

(૭૪૨)
“ નિમાઁલ સાધુ ભગતિ લહી....સખી૰ યાગ અવંચક હાય....સખી
કિરિયાવ'ચક તિમ સહી....સખી॰ કુલ અવ'ચક જોય....સખી” શ્રી આનઘનજી વળી આ અવચકત્રયની પ્રાપ્તિ એ પ્રકારે ઘટે છે-દ્રવ્યથી અને ભાવથી. દ્રવ્યથી એટલે સાચા સત્પુરુષ–ભાવસાધુનું બાહ્યથી-દ્રવ્યથી સ્કૂલ ગુણવંતપણું તથા'ન થવું તે દ્રવ્યથી ચેાગાવ'ચક છે; તેવા સત્પુરુષા પ્રત્યે દ્રવ્યથી વધનાદિ ક્રિયા તે દ્રવ્યથી ક્રિયાવંચક છે; અને તેવા સત્પુરુષા પ્રત્યેની તે દ્રવ્ય ક્રિયાથી પ્રાપ્ત થતુ ફળ તે દ્રવ્યથી ફલાવચક છે. સાચા સત્પુરુષને આશ્રીનેભાવયેાગીને અવલખીને થતા આ દ્રવ્ય અવંચકત્રય પણ જીવને ઉપકારી થાય છે, કારણ કે તે ભાવ અવ`ચકત્રયીના કારણરૂપ થઇ પડે છે. ભાવથી-સાચા સત્પુરુષનું, ભાવસાધુનું સત્પુરુષ સ્વરૂપે અંતથી—ભાવથી સૂક્ષ્મ ગુણવ'તપણે તથાદન થવુ તે ભાવથી ચેાગાવચક છે. અને તેવા સત્પુરુષા પ્રત્યે જે ભાવ વંદનાદિ ક્રિયા તે ભાવથી ક્રિયાવંચક છે. અને તેવા સત્પુરુષા થકી જે ભાવ ધમ લિસિદ્ધિ થવી તે ભાવથી ફલાવ'ચક છે અથવા સદ્ગુરુના સઉપદેશજન્મ સદ્બાધ થકી જીવને સ્વરૂપ લક્ષ્યના યોગ થવા તે ભાવથી યેાગાવચક, પછી તે સ્વરૂપલક્ષ્યને અનુલક્ષી સ્વરૂપસાધક ક્રિયા તે ભાવથી ક્રિયાવ‘ચક અને સ્વરૂપલક્ષ્યની સિદ્ધિ થવી-આત્મસિદ્ધિ પામવી તે ભાવથી ફેલાવ‘ચક, આમ દ્રવ્યથી કે ભાવથી અવંચકત્રયની પ્રાપ્તિ જેને હાય, તે કોઇ પણ મુમુક્ષુ યાગી આ યાગ પ્રયાગના અધિકારી છે એમ તાત્પય છે. પણ તેમાંયે મુખ્યતા તે ભાવની જ છે. આ બન્ને પ્રકારમાં પણ મુખ્ય મહત્વના મુદ્દો એટલા જ છે કે આ અવ'ચકત્રય સત્પુરુષ આશ્રી હાવા જોઇએ, સાચા સત-ખરેખરા ભાવસાધુ ભાવયાગીને આશ્રીને જ હાવા જોઇએ. વધારે શુ? તાપ રૂપ સારાંશ કે—સત્પુરુષનું તથાદન અર્થાત્ તેના સ્વરૂપની ઓળખાણ તે ચેાગાવ'ચક છે. સત્પુરુષને સત્પુરુષ સ્વરૂપે એાળખી તેના પ્રત્યે પ્રણામાદિ ક્રિયા કરાય તે ક્રિયાવંચક છે. અને સત્પુરુષ થકી ધર્મ સિદ્ધિ ખાખતમાં પ્રાપ્ત થતું જે સાનુખ ધ ફલ તે ફલાવચક છે. અથવા સ્વરૂપને ઓળખવુ. તે ચેાગાવ'ચક, સ્વરૂપને સાધવુડ તે ક્રિયાવ’ચક, ને સ્વરૂપને પામવું તે ફ્લાવ‘ચક
દ્રવ્ય-ભાવ અવચત્રયી
યોગદૃષ્ટિસમુચ્ચય
E
એમ એએનું સ્વરૂપ કહી દેખાડી પ્રકૃતયેાજન કહે છે :— कुलादियोगिनामस्मान्मतोऽपि जडधीमताम् ।
श्रवणात्पक्षपातादेरुपकारे ऽस्ति श्वतः || २२२ ॥
વૃત્તિ—હયોગિનામ્-ઉક્ત લક્ષણતા કુલયોગી આદિત, અસ્મા-આ થકી, આ યોગદૃષ્ટિસમુચ્ચય થકી, મત્તોઽષિ-મ્હારા કરતાં પણુ,ગ઼હીમતામ્—જડબુદ્ધિ એવા બીજાએને શું ? તેા કે ત્રત્રળાત્ શ્રવણચકી, પક્ષપાત રે:-પક્ષપાત, શુભેચ્છા આદિને લીધે, ૩૧ ઽસ્તિ છેરાત:લેશથી ઉપકાર છે,તથાપ્રકારે ખીજપુષ્ટિ વડે કરીને.

Translation AI Generated

(742)
“The virtuous Sadhu, having attained devotion… the friend, the object of devotion is unwavering… the friend, the action is unwavering… the friend, the result is unwavering… the friend.” Shri Aanghanji further explains that the attainment of this threefold unwaveringness occurs in two ways: through matter and through feeling. Through matter, it means that the external, material aspect of the true, virtuous Sadhu, the Bhavasadhu, is characterized by subtle virtuousness and non-duality. This is the unwaveringness through matter. The action towards such a virtuous Sadhu, such as bowing down, etc., is the unwaveringness through action. And the fruit obtained through such material action towards such a virtuous Sadhu is the unwaveringness through result. These three unwaveringnesses through matter, which are attained by taking refuge in, honoring, and observing the true virtuous Sadhu, are also beneficial to the soul, because they become the cause of the threefold unwaveringness through feeling. Through feeling, it means that the inner, subtle aspect of the true virtuous Sadhu, the Bhavasadhu, is characterized by subtle virtuousness and non-duality. This is the unwaveringness through feeling. The feeling of devotion, bowing down, etc., towards such a virtuous Sadhu is the unwaveringness through action. And the feeling of Dharma Siddhi, the attainment of liberation, obtained from such a virtuous Sadhu is the unwaveringness through result. Alternatively, the soul's attainment of its true form through the teachings of the Sadguru and the good conduct of the soul is the unwaveringness through action. Then, the action of the soul in accordance with its true form is the unwaveringness through action, and the attainment of the true form, the attainment of self-realization, is the unwaveringness through result. Thus, whoever attains the threefold unwaveringness through matter or through feeling is eligible for this practice of devotion and effort. However, the feeling is more important. In both these ways, the main point is that this threefold unwaveringness should be attained through taking refuge in the virtuous Sadhu, the true, genuine Bhavasadhu, by honoring and taking refuge in him. What more? The essence of the matter is that the recognition of the virtuous Sadhu's true form is the unwaveringness through object. The action of bowing down, etc., towards the virtuous Sadhu, recognizing him as the virtuous Sadhu, is the unwaveringness through action. And the fruit of Dharma Siddhi, the attainment of liberation, obtained from the virtuous Sadhu is the unwaveringness through result. Alternatively, recognizing the true form is the unwaveringness through object, practicing the true form is the unwaveringness through action, and attaining the true form is the unwaveringness through result.
The threefold unwaveringness through matter and feeling
The collection of yogic perspectives
E
Thus, the nature of this is explained by the author of the Prakrutiyojan:
“Even for those who are dull-witted, who are not yogis, there is benefit from hearing, from being free from bias, etc., from this collection of yogic perspectives.” (222)
Commentary:
“Hayoginaam” – those who are not yogis, “kulaadiyoginaam” – those who are not yogis, etc., “asmaan” – from this, “matto’ashi” – even more than me, “gadhimataam” – those who are dull-witted, “shravanat” – from hearing, “pakshapaataat” – from bias, “shubhechchhaa” – from good wishes, “aadin” – etc., “leshathi” – slightly, “upakaara” – benefit, “chhe” – is, “tathaprakaare” – in this way, “khijapushti” – by strengthening the mind, “vade” – by means of, “karine” – by doing.