Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 813

ઉપસંહાર : સદગુરુ યોગે, અવંચક યોગ, અવ'ચક ક્રિયા
(૭૩૭) અર્થ –તે જ તેના પ્રામાદિ ક્રિયાને નિયમ એ જ ક્રિયાવંચક વેગ છે – કે જે મહાપાપક્ષયના ઉદયરૂપ છે.
વિવેચન તે સંતે પ્રત્યે જ પ્રણામાદિ ક્રિયાનો નિયમ એ જ બસ ક્રિયાવંચક યોગ છે; અને આ મહાપાપક્ષયના ઉદયરૂપ છે,-નીચ ગોત્ર કમને ક્ષય કરનાર છે.
આવા જે ઉપરમાં હમણું જ કહ્યા તે શાંત, દાંત ને ક્ષાંત સાચા સપુરુષો-ભાવસાધુઓ પ્રત્યે જ પ્રણામાદિ ક્રિયાને નિયમ તે ક્રિયાવંચક છે. આત્માના સત્ સ્વરૂપને
યોગ થયો છે એવા જે સાચા ભાવગી પુરુષનું સપુરુષસ્વરૂપે સત્પુરુષની દર્શન થયું, તે પુરુષ પ્રત્યે જ પ્રમાદિ ક્રિયા કરવી તે કિયાવંચક છે. ભક્તિ અત્રે આદિ શબ્દથી સ્તવન, કીર્તન, વૈયાવચ્ચ, સેવા વગેરે ગ્રહણ
કરવા. જેને પુરુષના સ્વરૂપનું-ગુણવંતપણાનું અદ્ભુત દર્શન થાય છે, તેના સ્વરૂપને લક્ષ્ય થાય છે, તેને આત્મા પછી સહજ સ્વભાવે ભક્તિભાવથી તે સંતના ચરણકમળમાં ઢળી પડે છે, તેને મને. તે સતપુરુષના ગુણચિંતનમાં રમે છે, તેના વચન યેગને તે સપુરુષનું ગુણસ્તવન ગમે છે, તેને કાયમ તે પુરુષના ચરણે નમે છે, તેના સમસ્ત આત્મપ્રદેશ તે સપુરુષ પ્રત્યે પરિણમન-“પરિગ્નમન કરે છે. આમ તે સપુરુષ પ્રત્યેની ભક્તિ ક્રિયામાં મન-વચન-કાયાની સમસ્ત શક્તિથી તલ્લીન બને છે. (જુઓ પૃ. ૩, “પ્રભુપણે પ્રભુ ઓળખી” ઈ.) એટલે આ ભક્તિવંત જીવ નિરંતર સપુરુષના વિનય, બહુમાન, આદર આદિ કરે છે; તનથી, મનથી, ધનથી, સર્વથી તેમની આજ્ઞા માથે ચઢાવે છે, અને સર્વાત્માથી તેમની વૈયાવચ્ચ-સેવા વગેરે કરે છે; કર જોડી તેમની સેવામાં ખડે પગે ઉભું રહે છે, તેમની સેવામાં તન-મન-ધન સર્વ અર્પણ કરે છે. જોકે પુરુષ તે પરિપૂર્ણ નિ:સ્પૃહ છે અને દેહાદિમાં પણ સર્વથા મૂચ્છરહિત હેઈ પરમાણુમાત્રની પણ અપેક્ષા રાખતા નથી, તે પણ સપુરુષને પોતાના પરમ ઉપકારી જાણી આત્માર્થી મુમુક્ષુ જીવ તેમના ચરણકમળમાં આત્માર્પણ કરે છે– આત્મનિવેદન કરે છે, નિજ આત્માનું નૈવેદ્ય ધરે છે, અને ભાવે છે કે “શું પ્રભુ ચરણ કને ધરું ?” (જુઓ પૃ. ૧૩૨, “આહ અહો શ્રી સદ્ગુરુ' ઈ.)
- ઈત્યાદિ પ્રકારે જે પરમ નિઃપૃહી આત્મારામી સપુરુષ પ્રત્યે પ્રણામાદિ ભક્તિ ક્રિયા કરવામાં આવે છે, તે જ ક્રિયાવંચક યુગ છે, તે જ કિયા અવંચક છે. ક્રિયા એવી કે જે કદી વચે નહિં, ચૂકે નહિં, ફોગટ જાય નહિ, તે ક્રિયાવંચક લક્ષ્યને-નિશાનને બરાબર તાકીને ફેંકવામાં આવેલા બાણની ગમન કિયા લક્ષ્ય ભણી જ હોય, અચૂકઅવંચક જ હેય, આડીઅવળી ન હય, વંચક-સૂકનારી ન હોય. તેમ સપુરુષના સ્વરૂપ-લક્ષ્યને બરાબર લક્ષમાં રાખીને કરવામાં આવેલી આ વંદનાદિ ક્રિયા પણ સાધ્ય

Translation AI Generated

**Conclusion:** Sadguru Yoga, Avachak Yoga, Avachak Kriya
(737) Meaning - The same is the rule of Pranamadi Kriya, the same is the Kriyavachak speed - which is the form of the rise of Mahapapakṣaya.
Discussion - The same is the Kriyavachak Yoga, the rule of Pranamadi Kriya towards that Saint; and this is the form of the rise of Mahapapakṣaya, - it destroys the low lineage.
Such as the ones mentioned above, the rule of Pranamadi Kriya towards those peaceful, tolerant, and forgiving true virtuous men - Bhavasadhus is Kriyavachak. The true Bhavagī Purusha, whose soul has attained the true form, has seen the virtuous form of the virtuous man, the Pranamadi Kriya towards that man is Kriyavachak. Here, the word 'Adi' in Bhakti should be taken as praise, chanting, conversation, service, etc. The one who sees the wonderful form of the Purusha - his virtuousness, his form becomes the target, his soul naturally falls at the feet of that Saint with devotion, he is mine. He plays in the contemplation of the virtues of that virtuous man, he likes the words of that virtuous man, he always bows at the feet of that man, his entire self-region turns towards that virtuous man - "Parigṇaman" does. Thus, he becomes engrossed in the devotional act towards that virtuous man with all the power of mind, speech, and body. (See p. 3, "Prabhupane Prabhu Olakhi" etc.) Therefore, this devotional soul continuously performs humility, respect, and honor towards the virtuous man; he places their command above his head with his body, mind, and wealth, and serves them with his whole soul; he stands with folded hands in their service, he offers his body, mind, and wealth in their service. Although the Purusha is completely detached and completely unconscious even in the body, etc., he does not expect even an atom, even then, the soul who is eager for liberation, knowing him to be his supreme benefactor, surrenders his soul at his feet - he offers himself, he offers his own soul, and he thinks, "What should I offer at the feet of the Lord?" (See p. 132, "Ah Aho Shri Sadguru" etc.)
- etc. The Pranamadi Bhakti Kriya performed towards the supremely detached, self-absorbed, virtuous man is the Kriyavachak Yoga, the same Kriya is Avachak. Kriya is such that it never stops, never misses, never goes in vain, Kriyavachak is aimed at the target - the arrow thrown at the target, its movement is towards the target, it is accurate and unwavering, it is not crooked, it is not misleading. Similarly, this Vandanadi Kriya performed with the form-target of the virtuous man in mind is also the means.