Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 810

(૭૩૪)
ગદષ્ટિસમુચ્ચય થાય છે, માટે જેની સાથે યોગ થવાને છે, તે સત્-સપુરુષ સાચા ભાવસાધુ-ભાવયેગી હોવા જોઈએ. બાકી જગતમાં કહેવાતા સાધુઓને, બાહા વેષધારી સાધુ-સંન્યાસીબાવાઓને, જટાજૂટ વધારનારા નામધારી જોગીઓને, અનેક પ્રકારના વેષવિડંબક દ્રવ્યલિંગીઓનો કાંઈ તોટો નથી. પણ તેવા સાધુ ગુણવિહીન, ખોટા રૂપીઆ જેવા દ્રવ્યલિંગીઓથી “કાંઈ શુકરવાર વળતો નથી.” આત્માનું કાંઈ કલ્યાણ થતું નથી. (જુઓ પૃ. ૧૨૮-૧૨૯). (૨) બીજુ,-આવા પુરુષ સદ્ગુરુ વિદ્યમાન હોય, પણ તેને દર્શન જોગ જે ન થાય, સમાગમ-પરિચય ન થાય તે શું કામ આવે ? આંગણામાં કલ્પવૃક્ષ ઊગ્યું હોય, પણ તેને લાભ ન લેવાય તે શું કામનું? અચિંત્ય ચિંતામણિરત્ન હાથ લાગ્યું હોય, પણ તેને સેવી ચિંતિત લાભ ન ઉઠાવાય તે શું કામનું? કામદુધા કામધેનુ મળી હોય પણ તેની આરાધના ન થાય તે શું કામનું? સાક્ષાત્ પરમામૃતને મેઘ વરસતે હોય, પણ તેને ઝીલવામાં ન આવે, તે શું કામનું ? માટે સંતના દર્શન-સમાગમની તેટલી જ આવશ્યકતા છે (જુઓ પૃ. ૧૬૨, “પરિચય પાતક ઘાતક સાધુ શું” ઈ. ) (૩) ત્રીજું–બાહ્યથી સંતના દર્શન-સમાગમ થાય, પણ અંતથી
સંતનું તથા પ્રકારે સંતસ્વરૂપે દર્શન ન થાય, સતસ્વરૂપે ઓળખાણ સ્વરૂપનું ન થાય, તે તેને બાહ્ય સમાગમગ પણ અગરૂપ થાય છે, નિષ્ફળ તથા દર્શન થાય છે. અથવા સપુરુષ મળ્યા હોય, પણ તેનું અંતર દર્શન
ઓળખાણ થઈ શકે એવી પિતાનામાં યોગ્યતા ન હોય, તે પેગ ન મળ્યા બરાબર થાય છે. આ ત્રણમાં પણ ત્રીજે મુદ્દો સૌથી વધારે મહત્ત્વનું છે, કારણ કે પુરુષ હોય, તેને બાહ્ય દર્શન-સમાગમ પણ થયા હોય, પણ તેનું તથાસ્વરૂપે
આત્મદર્શન” ન થયું હોય તે શું કામનું? કારણ કે તથાસ્વરૂપે દર્શન વિના સપુરુષનો યોગ અગ થાય છે અફળ જાય છે. એમ તે આ જીવે અનેક વાર ભગવાન તીર્થકર જેવા પરમ પુરુષના દર્શન કર્યા હશે, પણ આ જીવની યોગ્યતાની ખામીને લીધે તે પુરુષનું તથાદર્શન ન થયું, તેથી તે યુગ અફળ ગયે, માટે પુરુષના યોગની ખરેખરી રહસ્ય ચાવી (Master-key ) તેનું તથાસ્વરૂપે દર્શન કરવું-ઓળખાણ થવી તે છે. અને એમ થાય ત્યારે જ અવંચક યોગ થાય છે.
આ “અવંચક એટલે શું? વંચક નહિ તે અવેચકવચે નહિ, છેતરે નહિ, ઠગે નહિં તે અવંચક. જે કદી ખાલી ન જાય, ચૂકે નહિં, એ અમેઘ, અચૂક, અવિ.
સંવાદી, રામબાણ તે અવંચક. યોગ એ કે ક્રી વંચે નહિં, ખાલી ચોગ, અવંચક જાય નહિં, તે યોગાવંચક. આ ગાવંચક બાણના લક્ષ્ય તાકવા એટલે? બરાબર છે. (જુએ પૃ. ૧૫૯-૧૬૦, આકૃતિ ૬ ) બાણુની લક્ષ્યક્રિયામાં
પ્રથમ પગથિયું લક્ષ્ય-નિશાનને બરાબર તાકવું (Aiming) તે છે. તે લય બરાબર તાક્યા પછી જ બીજી નિશાન વિધવાની ક્રિયા બને છે. તેમ આ

Translation AI Generated

(734)
A collection of wrong views is formed, therefore, the one with whom yoga is to be formed, should be a true, virtuous, and righteous person. Otherwise, there are many so-called saints in the world, outwardly-dressed saints, ascetics, and babas, tangled-up, name-calling yogis, and various types of deceptive, material-bodied beings. But such saints are devoid of virtues, false, like counterfeit money, material-bodied beings, from whom "nothing good comes back." The soul does not benefit in any way. (See pp. 128-129). (2) Secondly, such a virtuous person may exist, but if one does not have darshan (vision) of him, or if there is no association or acquaintance, what is the use? If a Kalpavriksha (wish-fulfilling tree) grows in the courtyard, but one does not benefit from it, what is the use? If one gets an inconceivable, precious, Cintamani gem, but does not use it to benefit oneself, what is the use? If one gets a Kamadhenu (wish-fulfilling cow), but does not worship it, what is the use? If the true nectar of liberation is raining down, but one does not absorb it, what is the use? Therefore, darshan (vision) and association with a saint is just as essential (See p. 162, "Parichay Patak Ghatak Sadhu Shunu" etc.). (3) Thirdly, if one has darshan (vision) and association with a saint outwardly, but does not have darshan (vision) of the saint's true form inwardly, or does not recognize the saint's true form, then even that outward association becomes useless, unsuccessful, and a failed darshan (vision). Or, if one has met a virtuous person, but does not have the capacity to have inner darshan (vision) and recognition, then it is as if one has not met him at all. Of these three, the third point is the most important, because even if one has a virtuous person, and even if one has outward darshan (vision) and association with him, but does not have darshan (vision) of his true form, what is the use? Because without darshan (vision) of the true form, yoga with a virtuous person becomes useless and fails. Thus, this being may have seen many times, the supreme beings like the Tirthankaras, but due to the lack of capacity of this being, he did not have darshan (vision) of the true form of those beings, therefore, that yoga was unsuccessful. Therefore, the real secret key to yoga with a virtuous person is to have darshan (vision) and recognition of his true form. And when that happens, then unshakeable yoga happens.
What is "unshakeable"? That which is not shaky, that which is not deceptive, that which does not cheat, that is unshakeable. That which never becomes empty, that which never fails, that is unshakeable, infallible, unwavering, and unfailing. That which is unwavering, a panacea, that is unshakeable. Yoga is that which does not shake, that which does not become empty, that which does not go away, that is unshakeable yoga. What is the aim of this unshakeable arrow? That is right. (See pp. 159-160, Figure 6) In the action of the arrow, the first step is to aim properly at the target (Aiming). Only after aiming properly, does the second action of releasing the arrow happen. Similarly, in this...