Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 758

(૬૮૨)
ગદષ્ટિસમુરચય અધિકારી યોગીઓ છે,-બીજા નહિ; કારણ કે ગોગીને તથા પ્રકારની યોગ્યતાની અસિદ્ધિ હોય છે, તેથી તેઓ આના અનધિકારી છે; અને નિષ્પન્ન-સિદ્ધ ચગીને તે તથા પ્રકારની યોગસિદ્ધિ થઈ ચૂકી છે, એટલે તેઓને હવે આવા ગગ્રંથનું પ્રજન રહ્યું નહિં હેઈ તેઓ પણ અત્ર અનધિકારી છે.
પ્રત્યેક વસ્તુ પોતપોતાની યોગ્યતાનુસાર–અધિકારાનુસાર શોભે છે. સામાન્ય લેકવ્યવહારમાં પણ અધિકારી પ્રમાણે ઉચ્ચ-નીચ પદવીરૂપ અધિકાર અપાય છે. તેમ
પરમાર્થરૂપ શાસ્ત્રવ્યવહારમાં પણ અધિકારી પ્રમાણે ધર્મસાધનને “પાત્ર વિના અધિકાર ઘટે છે. “ધિવિરારા ધર્મસાધનસંસ્થિતિઃ' –એ વસ્તુ ન રહે.” શ્રી અષ્ટકમાં શ્રી હરિભદ્રસૂરિજીનું સુપ્રસિદ્ધ સુભાષિત છે. રાજ્યાધિકાર
માટે જેમ યથાગ્ય ગુણની જરૂર પડે છે, તેમ આ યોગ-રાજ્યાધિકાર માટે પણ તથારૂપ યથાયોગ્યતાની જરૂર અનિવાર્ય છે. સામાન્ય વિદ્યાભ્યાસ માટે જેમ ઉત્તરોત્તર ક્રમે વધતી યોગ્યતારૂપ અધિકારની આવશ્યકતા છે, તેમ અસામાન્ય એવા આ યોગવિદ્યાભ્યાસ માટે પણ ઉત્તરોત્તર ક્રમે ચઢતી યુગભૂમિકારૂપ યોગ્ય અધિકારની આવશ્યકતા છે. સાધારણ લૌકિક શાસ્ત્ર શીખવા માટે પણ જેમ યથાયોગ્ય વિનય, વિવેક, સમજણ, બુદ્ધિ વિકાસ આદિ ગુણગણરૂપ યોગ્યતાની જરૂર હોય છે, તેમ અસાધારણ અલૌકિક એવું આ અધ્યાત્મશાસ્ત્ર શીખવા માટે પણ યથાયોગ્ય ગુણસ્થિતિરૂપ ગ્યતાની વિશેષ જરૂર છે. અને તેવા પ્રકારની ચેગ્યતા કુલગી પ્રવૃત્તચક યેગીઓમાં અવશ્ય હોય છે, એટલા માટે તેઓ જ આ મેગશાસ્ત્રના અધિકારી છે, તેઓ જ આ પરમાર્થશાસ્ત્રના સતુસંસ્કાર ઝીલવાને સુગ્ય સુપાત્ર છે. (જુઓ. પૃ. ૨૫૨, આત્મસિદ્ધિની ગાથા ).
બાકી જે ગેaોગી છે, તેઓને આ ગશાસ્ત્રને અધિકાર ઘટતું નથી, કારણ કે તેઓમાં તથારૂપ યથાયોગ્ય ગુણભાવ તે નથી, “ગ” એગ્ય યોગની સિદ્ધિને અભાવ
હોય છે, એટલે તેઓને વેગને અગ છે. જેમ અગ્યને રાજ્યપદવી અનધિકારી ઘટતી નથી, તેમ આ અયોગ્ય ગોત્રગીને વેગ-રાજ્ય પદવી ઘટતી ગેત્રયેગી નથી. અબુધ એવા મૂખને જેમ વિઠનમંડળીમાં પ્રવેશ શેભતે નથી,
તેમ આ અબુધ યોગીને ગમંડળીમાં પ્રવેશ શોભતે નથી. એકડો હજુ નથી આવડત તે એકડીઆને જેમ સાતમી ચોપડીમાં બેસવાનો અધિકાર ઘટતા નથી, તેમ ગમાર્ગને પ્રાથમિક યોગ્યતારૂપ એકડો પણ હજુ જેણે ઘુંટ્યો નથી તે અયોગીને આ ઉચ્ચ યોગશાસ્ત્રવર્ગમાં સ્થાન લેવાનો અધિકાર ઘટતું નથી. આમ પ્રાથમિક યોગ્યતાથી પણ રહિત એવા ગોત્રગીઓ અપાત્ર હેઈ અત્ર અનધિકારી છે.
અને જે નિષ્પન્ન ગીઓ-સિદ્ધ ગીઓ છે, તે પણ આ યોગશાસ્ત્રના અધિકારી

Translation AI Generated

(682)
The Ganadhipati-samudracarya (Omniscient Ones) are the eligible yogis, and not others; because the ordinary yogis lack the required qualifications, and therefore they are not eligible for this. And the liberated and perfected Caritas have already attained that kind of yogic perfection, so they no longer need such scriptural study, and hence they too are not eligible here.

Every entity is befitting according to its own eligibility and qualification. Even in ordinary worldly affairs, higher or lower positions are granted according to one's eligibility. Similarly, in the spiritual realm of scriptural practice, the eligibility determines the fitness for spiritual practices. "The establishment of spiritual practices is not possible without the qualified recipient." This is the well-known aphorism of Acarya Haribhadrasuri in the Astaka text.

Just as specific qualities are required for the eligibility of royal authority, similarly, the appropriate qualifications are indispensable for this yogic authority as well. Just as there is a need for progressively increasing eligibility for ordinary academic studies, likewise, there is a need for the appropriate eligibility in the form of gradually ascending spiritual competence for this extraordinary yogic study.

Just as certain qualities like humility, discrimination, understanding, and intellectual development are required even for learning ordinary worldly scriptures, similarly, there is a special need for the appropriate state of qualities for learning this extraordinary spiritual scripture. And such qualifications are surely present in the accomplished yogis engaged in the tradition, and therefore, they alone are the eligible ones for this spiritual science, they alone are the fit and worthy recipients for imbibing the profound spiritual teachings.

The rest who are not yogis, they do not have the eligibility for this scriptural knowledge, because they lack the appropriate qualitative state. They are devoid of the perfection of yoga, and therefore, they are unfit. Just as the unqualified are ineligible for the royal position, similarly, these unfit non-yogis are ineligible for the yogic authority.

Just as the ignorant fool is not befitting to enter the assembly of the wise, similarly, this ignorant non-yogi is not befitting to enter the assembly of the yogis. Just as the one who has not yet mastered the basics is ineligible to sit in the advanced classes, similarly, the one who has not yet even grasped the elementary qualifications is ineligible to participate in this elevated realm of yogic scriptures. Thus, those who lack even the primary qualifications are unfit and ineligible here.

And even the liberated and perfected ones, they too are not the eligible ones for this yogic scripture.