Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 487

રોમાદિ : અન્વય-વ્યતિરેકરૂપ સ્યાવાદી વસ્તુ અસુંદર છે. એટલા માટે, કહે, એક જગદ્વંદ્ય સનાતન શુદ્ધ ધર્મ શિવાય અને ક્યાંય વિવેકીઓએ આસ્થા કરવી યુક્ત છે?” આમ પાત્રભેદે તે તે શિષ્યના ઉપકાર હેતુઓ તે સર્વની દેશનાનો ભેદ પડ્યો હોય એમ સંભવે છે.
વળી તે સર્વ કાંઈ અન્વય-વ્યતિરેકવાળી વસ્તુને જાણનારા ન હોય એમ નથી, જાણનારા હોય જ એ નિશ્ચય છે, નહિ તે તેમનું સર્વાપણું ઘટે નહિ. કારણ કે
અન્વયરૂપ દ્રવ્ય અને વ્યતિરેકરૂપ પર્યાય, એ બનેથી યુક્ત એવું અન્વય- વસ્તુસ્વરૂપ તેઓ ન જાણતા હોય, તે તેઓનું સર્વજ્ઞપણું શી રીતે ? વ્યતિરેકરૂપ અને અન્ય વ્યાપ્તિથી તે અન્વય-વ્યતિરેક અર્થાત્ દ્રવ્ય-પર્યાય એ વસ્તુ
બને મળીને ભેટાલેક વૃત્તિવાળી જ વસ્તુ છે, એ યુક્તિ-સુસંગત વાત
તે સામાન્ય બુદ્ધિવાળા બુધજન પણ સમજી શકે છે, તે પછી આ સર્વ ન જાણતા હોય, એમ કેમ બને? કારણ કે “ દ્રવ્ય વિનાનો પર્યાય નથી અને પર્યાય વિનાનું દ્રવ્ય નથી,' એમ અન્ય વ્યાપ્તિ પ્રસિદ્ધ છે. આ દ્રવ્ય-પર્યાયની અ ન્ય વ્યાપ્તિ પણ તેને એકાંત ભેદ કે અભેદ માનવામાં આવતાં ઘટતી નથી. કારણ કે દ્રવ્ય-પર્યાયને એકાંત ભેદ માનવામાં આવે, તે અતિપ્રસંગની પ્રાપ્તિ થશે; એકાંત અભેદ માનવામાં આવે, તે તે બન્નેનું અક્યએકપણું થશે, તે પછી દ્રવ્ય-પથાય જુદા
માનવાની શી જરૂર પડી? અને આમ એકાંત ભેદ કે અભેદ માનવામાં “સ્યાદવાદ આવશે, તે શબ્દાર્થ પણ ઘટશે નહિં; કારણ કે સર્વત્ર અનુવસમજણ પણ ચાલ્યો આવે તે અન્વયે નામે ઓળખાય છે, અને એકત્ર વત્તી જુદી ખરી’ તરી આવે તે વ્યતિરેક કહેવાય છે. આમ શબ્દાર્થ પણ એકાંત પક્ષમાં
ઘટશે નહિ. વળી “અ ન્ય વ્યાપ્તિ’ એમાં “ અન્યાન્ય’ એ શબ્દો ભેદ સૂચવે છે, અને “વ્યાપ્તિ' એ અભેદ બતાવે છે. માટે એ બન્નેનો ભેદભેદ માનવામાં આવે તે જ અન્ય વ્યાપ્તિનો સંભવ થાય તાત્પર્ય કે અન્વય-વ્યતિરેકની* અન્ય વ્યાપ્તિથી વસ્તુ ભેદાદરૂપ જ છે, અર્થાત્ દ્રવ્ય-પર્યાયની અન્ય વ્યતિથી ભેદભેદ વૃત્તિવાળી વસ્તુ છે, વસ્તુ દ્રવ્ય-પર્યાયમય છે, એમ ન્યાયથી અવિરુદ્ધપણે સિદ્ધ છે. * " अन्वयो व्यतिरेकश्च ट्रव्यपर्यायसंज्ञितौ । अन्योन्यव्याप्तितो भेदाभेदवृत्त्येव वस्तु तौ ॥
नान्योऽन्यव्याप्तिरेकांतभेदेऽभेदे च युज्यते । अतिप्रसंगादैक्याश्च शब्दार्थानुपपत्तितः ॥ अन्योऽन्यमिति यभेदं व्याप्तिश्चाह विपर्ययम् । भेदाभेदे द्वयोस्तस्मादन्योन्यव्याप्तिसंभवः ।। एवं न्यायविरुद्धेऽस्मिन् विगेधोद्भावनं नृणाम् । व्यसनं वा जडत्वं वा प्रकाशयति केवलम् ।।"
ઇત્યાદિ (વિશેષ માટે જુઓ) શ્રી હરિભદ્રસૂરિકૃત શાસ્ત્ર વાર્તાસમુ , સ્તબક. ૭ "णत्थि विणा परिणाम अत्थो अत्थं विणेह परिणामो । व्वगुणपज्जयत्थो अत्थो अत्थित्तणिव्वत्तो॥"
–શ્રી કુંદકુંદાચાર્યજીપ્રીત પ્રવચનસાર, અર્થાત–પરિણામ વિનાને અર્થ નથી, અને અર્થ વિનાને પરિણામ નથી. દ્રવ્ય-ગણુ-પર્યાયસ્થિત અર્થ અસ્તિત્વથી સિદ્ધ થાય છે.

Translation AI Generated

"Romadi: A thing that is Syadvadi in the form of Anvaya-Vyatireka is ugly. Therefore, tell me, where else should the wise have faith except in one eternal pure religion that is the only one in the world?" Thus, it seems that the difference in the country of all of them is due to the purpose of the benefit of the disciple, according to the difference in the character.

Moreover, it is not that all of them are not aware of the thing that has Anvaya-Vyatireka, it is certain that they are aware, otherwise their omnipotence will not decrease. Because,

If they do not know the Anvaya-Vyatireka form, which is the combination of Anvaya-form substance and Vyatireka-form Paryaya, how can they be omniscient? Vyatireka-form and other pervasiveness, from that Anvaya-Vyatireka, that is, substance-Paryaya, that thing,

Both of them together are the thing that has a tendency to meet, that is a wise and consistent thing, even a person with common sense can understand, then how can all of them not know? Because, "There is no Paryaya without substance and there is no substance without Paryaya," this other pervasiveness is famous. This other pervasiveness of substance-Paryaya does not decrease even if it is considered as a separate difference or non-difference. Because, if substance-Paryaya is considered as a separate difference, then there will be attainment of Atiprasanga; if it is considered as a separate non-difference, then there will be oneness of both of them, then what is the need to consider substance-Paryaya as different? And thus, if it is considered as a separate difference or non-difference, then "Syadvada" will come, even the meaning of the word will not decrease; because, wherever there is understanding, it is known by the name of Anvaya, and wherever there is a separate and distinct truth, it is called Vyatireka. Thus, even the meaning of the word will not decrease in a separate aspect. Moreover, in "other pervasiveness," the words "other" indicate difference, and "pervasiveness" indicates non-difference. Therefore, if both of them are considered as separate differences, then the possibility of other pervasiveness arises, meaning that the thing is different due to other pervasiveness of Anvaya-Vyatireka, that is, the thing has a tendency to be different due to other pervasiveness of substance-Paryaya, the thing is full of substance-Paryaya, this is proved without contradiction by justice. * "Anvayo Vyatirekascha Trayavyaparyayasamjnitau | Anyonyavyaptito bhedabhedavrttyeva vastu tau ||
Nanyoanvavaptirekantabhede'bhede cha yujyate | Atiprasangadaiakyasca sabdarthannupapattitah || Anyoanvamiti yabhedam vyaptischaha viparyayam | Bhedabhede dvayos tasmadanyonyavyaptisambhavaḥ || Evam nyayaviruddhe'smin vigethodbhavanam nrinaam | Vyasanam va jadatvam va prakashayati kevalam ||"
etc. (for details see) Shri Haribhadrasuri's treatise Vartasamuh, Stabak. 7 "Natthi vina parinam atho atham vineha parinamoh | Vvgunapajjayatho atho athittanivvatto ||"
–Shri Kundakundacharyaji's Pravachansar, that is – there is no meaning without transformation, and there is no transformation without meaning. The meaning of substance-guna-Paryaya is proved by existence.