Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 466

(૩૯૦)
ગદષ્ટિસમુચ્ચય
અ:— અને અસ’માહથી ઉપજતા એવા તે જ કર્મી, એકાંત પરિશુદ્ધિને લીધે, સસારાતીત-પર અથ પ્રત્યે ગમન કરનારાઓને (પરતત્ત્વવેદીએને) શીઘ્ર નિર્વાણુ ફેલ દેનારા હાય છે.
વિવેચન
અસમાહથી ઉપજેલા એવા કર્મી, એકાંત પરિશુદ્ધિને લીધે, ભવાતીત-સ'સારાતીત અ ગામીઓને શીઘ્ર નિર્વાણુ લ આપનારા એવા હાય છે.
ઉપરમાં કહ્યા પ્રમાણે સદ્અનુષ્ઠાન સહિત જે જ્ઞાન તે અસ માહ કહેવાય છે. એવા અસંમાહથી એટલે કે સઅનુષ્ઠાનયુક્ત જ્ઞાનથી જે કર્મો કરવામાં આવે છે, તે શીઘ્ર નિર્વાણુફલ આપે છે; એમાં કાળક્ષેપ કે વિલખ થતા નથી, કારણ અસંમેાહ ક કે અત્રે એકાંત પશુિદ્ધિ હાય છે, પરિપાકવશે કરીને સર્વથા શુદ્ધિ શીઘ્ર માસદાયી હોય છે જેમ સુવણુને અગ્નિથી તપાવતાં તપાવતાં મેલરૂપ અશુદ્ધિ દૂર થતી જાય છે ને છેવટે પરિપાક થતાં શુદ્ધ સુવણું ઉત્તીર્ણ થાય છે. તેમ અત્રે પણ યાગાનલથી તપાવતાં તપાવતાં આત્માની કમલરૂપ અશુદ્ધિ દૂર થતી જાય છે, અને છેવટે શુદ્ધિને પરિપાક થતાં શુદ્ધ આત્મારૂપ સુવણુ જ નિષ્પન્ન થાય છે. અને આમ જ્યારે આત્માની એકાંત પરિશુદ્ધિ થઇ, એટલે પછી મેાક્ષલને આવતાં વાર શી ? આત્મા શુદ્ધોપયેાગવત થયા એટલે મેક્ષ હથેળીમાં જ છે, કારણ કે ‘જે× શુદ્દોપયેાગવંત છે તેના આવરણ-અંતરાય ને મેહરજ દૂર થઇ જતાં, તે સ્વયમેવ પ્રગટ આત્મારૂપ-સ્વયંભૂ થઇ, જ્ઞેયમાત્રના પારને પામે છે, અર્થાત્ કેવલજ્ઞાન પામે છે. ' તે આ પ્રકારે:- જે ચૈતન્યપરિણામરૂપ લક્ષણવાળા ઉપયેાગવડે કરીને યથાશક્તિ વિશુદ્ધ થઈને વર્તે છે, તેની વિશિષ્ટ વિશુદ્ધિ શક્તિ પદે પદે ઉભેદ પામતી જાય છે—ખૂલતી જાય છે. એટલે તેની અનાદિની મધાયેલી અતિ દેઢ માહગ્રંથિ ઉદ્ભગ્રથિત થાય છે—ઉકેલાઈ જાય છે, અને તે અત્યંત નિર્વિકાર ચૈતન્યરૂપ થાય છે. એટલે પછી તેના સમસ્ત જ્ઞાનાવરણુ, દનાવરણ ને અંતરાય સર્વથા દૂર થાય છે. અને આમ નિપ્રતિષ-અપ્રતિહત આત્મશક્તિ ઉલ્રસિત થતાં, સ્વયમેવ પ્રગટ આત્મારૂપ થઇ જ્ઞેયમાત્રના અતને પામે છે, ' કેવલજ્ઞાન પામે છે. આમ ઉયેાગની એકાંત પરિશુદ્ધિ થકી યાવત્ મેક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે.
* " उवओगविसुद्धो जो विगदावरणंतरायमोहरओ ।
મૂરો સયમેવાવા જ્ઞાતિ પર ગેયમૂળ ।।” શ્રી કુંદ દાચાર્ય કૃત પ્રવચનસાર,
(6
'यो हि नाम चैतन्यपरिणामलक्षणेनोपयोगेन यथाशक्ति विशुद्धो भूत्वा वर्तते स खलु प्रतिपद मुद्भिद्यमानविशिष्ट विशुद्धिशक्तिरुद्रन्थितासंसार बद्धदृढ तर मोहप्रन्थितयात्यन्तनिर्विकार चैतन्यो निरस्त - समस्तज्ञान दर्शनावरणान्तरायो निः प्रघतिविजृम्भितात्मशक्तिश्च स्वयमेव भूतो ज्ञेयत्वमापन्नाना मन्तमवाप्नोति । " --શ્રી અમૃતચંદ્રાચાર્યજીકૃત પ્રવચનસારવૃત્તિ.
*

Translation AI Generated

(390)
Gadastisamuccaya
A: And those karmas arising from asamaah, due to their solitary purity, are those who quickly lead to nirvana for those who are moving towards the transmigration of beings (paratattvavedi).
Discussion
Karmas arising from asamaah, due to their solitary purity, are those who quickly lead to nirvana for those who are moving towards the transmigration of beings (paratattvavedi).
As mentioned above, the knowledge that is accompanied by sadanushtan is called asamaah. Karmas performed with such asamaah, that is, knowledge accompanied by sadanushtan, quickly yield the fruit of nirvana; there is no delay or obstruction in them, because asamaah has solitary purity here. It is completely pure due to its ripeness, and it is quickly fruitful, just as when gold is heated with fire, the impurities in the form of dirt are removed, and finally, when it is ripened, pure gold emerges. Similarly, here too, as the soul is repeatedly heated by knowledge, the impurities in the form of karma are removed, and finally, when purity is ripened, the pure soul, like gold, is produced. And thus, when the soul attains solitary purity, then how long does it take to reach moksha? When the soul becomes capable of pure use, then moksha is in the palm of its hand, because "he who is capable of pure use, his coverings, obstructions, and delusions are removed, and he himself becomes manifest as the soul, self-existent, and attains the other shore of all that is knowable, that is, he attains kevalgyan." It is like this: "He who, by means of use characterized by the characteristic of the result of consciousness, becomes as pure as possible and acts accordingly, his unique power of purity becomes increasingly revealed step by step. Therefore, his ancient, extremely dense mahagranthi, udhbhgranthi, is dissolved, and he becomes extremely unchangeable, conscious. Then all his knowledge-coverings, faith-coverings, and obstructions are completely removed. And thus, when the unhindered, unhindered power of the soul is aroused, it becomes manifest as the soul itself and attains the other shore of all that is knowable, that is, it attains kevalgyan." Thus, through the solitary purity of use, moksha is attained.
* "Uvogvisuddho jo vigadavaranantarayamohavo |
Muro sayamevaava jnati par geyamulo ||" Shri Kundacharya's Pravachansar,
(6
"Yo hi naam chaitanyaparinamalakshnenoupayogen yathashakti vishuddho bhootva vartate sa khalu pratipada mudbiddyamanavishishta vishuddhishakti rudranthitasansar badhdridh tar mohapranthitayaatyantanirvikar chaitanyo nirast - samastajnan darshanavaranantarayo ni: praghativijrimbhitaatmashakti cha swayameva bhooto jneyatvam apannaana mantmavaapnoti." Shri Amritchandracharyaji's Pravachansarvrutti.
*