Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 359

દીમાદષ્ટિ : સમારે પરૂપ અઘસવેદ્ય પદ
(૨૦) વિકલ્પરૂપ છે. પણ અદ્ય”માં તે તેવા પ્રકારનું ભાવગીગમ્ય એવું કઈ પણ સામાન્ય સંવેદન-દર્શન હોતું નથી. તેથી જ તેને “અદ્ય” નામ આપ્યું છે.
અથવા બીજી રીતે ઘટાવીએ તે ભાવગીઓની સામાન્યપણે પોતપોતાની આત્મદશા અનુસાર જૂદી જૂદી સમાન કક્ષાઓ હોય છે, કે જેમાં સામાન્યપણે વસ્તુસ્થિતિ પ્રમાણે અમુક વસ્તુનું અમુક પ્રકારનું સમાન સંવેદન, દર્શન, અનુભવન હોય છે. પણ આ “અવેદ્યમાં તે એવી કોઈ સમ્યગદષ્ટિની કક્ષાના સમાન સંવેદના પરિણામની ઉપપત્તિ થતી નથી, અદ્ય” એવી કઈ જઘન્ય કોટિમાં પણ આવતું નથી–પ્રાપ્ત થતું નથી, એટલે જ એને “અદ્ય' કહ્યું છે.
સંવેદ્ય એટલે એવું અને જ્યાં સદાય છે, જણાય છે, અનુભવાય છે તે અત્રે મિથ્યાત્વનો સદ્ભાવ હોવાથી જ્ઞાન અજ્ઞાનરૂપ જ હોય છે. એટલે તે અજ્ઞાનનું આવરણ
જેટલું ખસ્યું હોય, તેટલા ક્ષયોપશમ પ્રમાણે ઉપપ્પવરૂપ-વિપર્યાસરૂપઅજ્ઞાનરૂપ ગડબડગોટાળારૂપ નિશ્ચયબુદ્ધિથી જે અજ્ઞાનરૂપ જ્ઞાન-જાણપણું અત્રે મિથ્યા સંવેદન થાય છે, તે મૃગતૃષ્ણા જેવું ખોટું હોય છે. મૃગતૃષ્ણા (ઝાંઝવાનું જલ)
જેમ જૂઠી હોય છે, મિથ્યા હોય છે, તેમ આ અદ્યસંવેદન પણ જૂઠું છે, મિથ્યા છે; કારણ કે મિથ્યાભાસરૂપ બેટા ઝાંઝવાના પાણીને સાચા માનવારૂપ મિથ્યા ભ્રાંતિ-ભ્રમણ અહીં હોય છે. પરમ* તાત્વિકશેખર શ્રીમાન અમૃતચંદ્રાચાર્યજી
અજ્ઞાનથી મૃગતૃષ્ણાને-ઝાંઝવાના જલને જલબુદ્ધિથી પીવાને મૃગલાઓ દોડે છે, અજ્ઞાનથી અંધકારમાં રજુને વિષે સપની ભ્રાંતિથી લેકે ભાગે છે અને અજ્ઞાનથી વિકલ્પચકન કરવાવડે કરીને આ (આત્મા), પોતે શુદ્ધ જ્ઞાનમય છતાં, વાયુથી જેમાં તરંગ ઊઠે છે એવા સમુદ્રની પેઠે, કર્તા થઈ આકુલ બને છે.
આવા અજ્ઞાનથી ઝાંઝવાના જલ જેવું મિથ્યાભાસરૂપ સંવેદન જ્યાં થાય છે, તે અવેધસંવેદ્ય પદ છે, અને વાસ્તવિક રીતે તે તે ઉપર કહ્યું તેમ “પદ” નામને પણ યોગ્ય નથી. આવું આ અદ્યસંવેદ્ય પદ ભવાભિનંદી જીવને હોય છે. ભવાભિનંદી એટલે ભવને-સંસારને અભિનંદનારે, સંસારને પ્રશંસનારો-વખાણનારો, સંસારથી રાચનાર, સંસારમાં રપ રહેનાર, સંસાર જેને મીઠો લાગે છે (Hails) એવો વિષયકષાયને કીડો, ક્ષુદ્ર જંતુ આનું લક્ષણ હવે પછી કહેશે.
• " अज्ञानान्मृगतृष्णिको जलधिया धावंति पातुं मृगाः ।
अज्ञानात्तमसि द्रवंति भुजगाध्यासेन रजौ जनाः ॥ अज्ञानाच्च विकल्पचक्रकरणाद्वातोत्तरङ्गाब्धिवत । ધ્વજ્ઞાનના અપ વાન ચમત્સાહ: શ્રી સમયસાર કલશ, ૫૮

Translation AI Generated

## Diimadrusti: A Samare Paroop Aghasevdy Pad

(20) is an alternative. But in "Adya", there is no such kind of emotionally comprehensible, common sensation-perception. That's why it is called "Adya".

Or, in another way, if we reduce it, the Bhavagios generally have different levels of self-awareness, which generally have some kind of common sensation, perception, and experience of something, according to the situation. But in this "Avedya", there is no such derivation of the result of common sensation of the level of Samyagdristi, it does not come in any such low category - it is not attained, that's why it is called "Adya".

Sandeya means something that is always there, is known, is experienced, and here, because of the presence of Mithyatva, knowledge is only ignorance. So, the veil of ignorance,

as much as it has moved, according to the Kshayopapsham, the ignorance in the form of Uppava, Viparyas, and confusion, the knowledge-wisdom that is ignorance here, which is Mithya sensation, is like a mirage. Mirage (water in the desert)

is false, Mithya, so this Adya sensation is also false, Mithya; because there is a Mithya illusion-delusion here, believing the false water of the mirage to be true. Param* Tatvikshekhara Shriman Amritchandracharya

Ignorance makes the deer run to drink the water of the mirage with water-wisdom, ignorance makes people run in the darkness with the illusion of a snake in the dust, and ignorance makes this (soul), even though it is pure knowledge, become agitated like the sea where waves rise from the wind, becoming the doer.

Where such a Mithya-like sensation of mirage occurs due to ignorance, that is the Avedya Sandeya Pad, and in reality, it is not even worthy of the name "Pad" as mentioned above. This Adya Sandeya Pad is found in the Bhavaabhinandi Jeeva. Bhavaabhinandi means one who welcomes-appreciates-praises the world, one who enjoys-is engrossed in the world, one who finds the world sweet (Hails), this is the characteristic of the subject-passion, the worm, the small insect, which will be explained later.

• "Ajnanaatmrigatrushiko jaladhiya dhavanti patum mrgaah |
Ajnanaat tamasi dravanti bhujagaadhyaasena rajau janaah || Ajnanaaccha vikalpachakrakaranadvaatotharangaabdhivat | Dhwajnanana ap vaan chamatsaah: Shri Samaysar Kalash, 58