Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 326

(૨૬૦)
ગદષ્ટિસમુચ્ચય આ પરમાત્મદર્શન પરમ દુર્લભ છે. આ પરમાત્મદર્શનની પ્રાપ્તિથી પરમ ભાવાવેશમાં આવી જઈ શ્રી આનંદઘનજીએ ગાયું છે કે
“ચંદ્રપ્રભુ મુખ ચંદ રે સખી ! દેખણ દે ! ઉપશમ રસને કંદ...સખી. સેવે સુર નર ઇંદ.સખી. ગતકલિમલ દુઃખ હેં..રે સખિ. સુહમ નિગોદ ન દેખિ સખિ. બાદર અતિહિ વિશેષ...રે સખી. પઢવી આઉ ન પેખિયે...સખિ.
તેલ વાઉ ન લેશ રે....સખી.” ઈત્યાદિ, (જુઓ. પૃ. ૧૪૭). આ તીર્થકરદર્શનની પ્રાપ્તિ વિના જ આ જીવ અનાદિ કાળથી આ સંસારમાં રખડડ્યો છે, અને તેની પ્રાપ્તિ થયે જ આ જીવને સંસારથી વિસ્તાર થાય છે. અને તેની પ્રાપ્તિ પણ નિમલ સાધુભક્તિ વિના-સંત સદ્ગુરુની ભક્તિ વિના થતી નથી.
જગતારક પ્રભુ વિનવું, વિનતડી અવધાર રે,
તુજ દરિશણ વિણ હું ભમે, કાળ અનંત અપાર રે.”-શ્રી દેવચંદ્રજી “નિગ્રંથ ભગવાને પ્રણતેલા પવિત્ર ધર્મ માટે જે જે ઉપમા આપીએ તે તે ન્યૂન જ છે. આત્મા અનંત કાળ રખડ્યો તે માત્ર એના નિરુપમ ધર્મના અભાવે ૪૪૪ શી એની શૈલી !”
–શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, પત્રાંક ૩૧. (ર) આવું પરમ અદ્દભુત ને પરમ દુર્લભ તીર્થ કરદશન એટલે શું ? તેના અનેક અર્થ ઘટે છે. જેમકે-(૧) પ્રભુની મુદ્રાનું–વીતરાગભાવસૂચક તદાકાર રસ્થાપનારૂપ પ્રતિમાનું દર્શન,
(૨) તીર્થ કરના ગુણસ્વરૂપનું સામાન્યપણે સ્થૂલ દર્શન, (૩) તત્ત્વનું યથાર્થ તીર્થકર દશ દર્શન કરી તત્વદ્રષ્ટા તીર્થ કરે યથાવત્ પ્રરૂપેલ તત્ત્વદર્શન, (૪) તેમના નના વિવિધ પરમાત્મ સ્વરૂપનું સાક્ષાત્ દર્શન-સાક્ષાત્કાર, ઈત્યાદિ પ્રકારે આ દર્શનને અર્થ પ્રત્યેક પ્રકાર અનંતર કે પરંપર રીતે પરમ ઉપકારી છે. તેમાં પ્રથમના
ત્રણ પ્રકાર પણ અનુક્રમે ચેથા પ્રકારના કારણરૂપ થવાથી ઉપકારી થાય છે. અને આવું આ પરમ ઉપકારી તીર્થંકરદર્શન પણ પરમ પરમ ઉપકારી શ્રીમદ્ સદગુરૂથી જ સમજાય છે, માટે મોટામાં મોટો ઉપકાર શ્રીમદ્ સદ્દગુરુ ભગવાનને જ છે.
સદ્દગુરુના ઉપદેશ વણ, સમજાય ન જિનરૂપ; સમજ્યા વિણ ઉપકાર ? સમયે જિનસ્વરૂપ.”–શ્રીમદુરાજચંદ્રજી પ્રણીત
શ્રી આત્મસિદ્ધિ

Translation AI Generated

(260)
This supreme vision of the Supreme Soul is extremely rare. Upon attaining this supreme vision, Shri Anandghanji, overwhelmed with joy, sang:
“O friend, look at the moon-like face of Chandraprabhu! It quenches the thirst of the senses...friend. Devas and humans serve him...friend. The pain of past karma is gone...friend. The sweet melody is not seen...friend. The great one is beyond description...friend. I have not seen such a sight...friend.
I will not take oil...friend.” etc. (See p. 147). Without attaining this vision of the Tirthankara, this soul has been wandering in this world since time immemorial, and upon attaining it, this soul is liberated from the world. And this attainment is not possible without pure devotion to the Sadhu, without devotion to the holy Guru.
“O Lord, the savior of the world, I pray to you, I beg you to show yourself,
Without your vision, I wander, for an endless and immeasurable time.” - Shri Devchandraji
“Whatever analogy we give for the holy religion embraced by the Nigrantha Bhagwan, it is still inadequate. The soul has wandered for an endless time, only because of the absence of his unique religion, what a style it is!”
- Shrimad Rajchandra, Letter No. 31. (2) What is this supremely wonderful and supremely rare vision of the Tirthankara? It has many meanings. For example: (1) Vision of the Prabhu's mudra - the image that establishes the form of the state of being free from attachment,
(2) General, gross vision of the Tirthankara's qualities, (3) True vision of the Tirthankara, as a result of seeing the truth, becoming a Tattvadrashta, (4) Direct vision - realization of their various forms of the Supreme Soul, etc. This vision is beneficial in countless ways, in every way, in every way. The first three types are also beneficial because they are the cause of the fourth type. And this supremely beneficial vision of the Tirthankara is understood only through the supremely beneficial Shrimad Sadguru, therefore the greatest benefit is to Shrimad Sadguru Bhagwan.
“Without the teachings of the Sadguru, the form of the Jina cannot be understood; without understanding, what is the benefit? At the time, the form of the Jina.” - Shrimad Rajchandraji, author of Shri Atmasiddhi