Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 286

(૨૨૦)
ગણિસમુચ્ચય “તે માટે ઉભા કર જોડી, જિનવર આગળ કહીએ રે સમય ચરણ સેવા શુદ્ધ દેજો, જિમ આનંદઘન લહીએ રે–શ્રી આનંદઘનજી પરમ ગુણ સેવન તન્મયતા, નિશ્ચય ધ્યાને ધ્યાવેજી; શુદ્ધાતમ અનુભવ આસ્વાદી, દેવચંદ્ર પદ પાવે છે.” દાસ વિભાવ અપાય, નાસે પ્રભુ સુપસાય; જે તન્મયતાએ ધ્યાય, સહી તેહને રે દેવચંદ્ર પદ થાય રે...
જિદા! તેરા નામથી મન ભીનો.”—શ્રી દેવચંદ્રજી પ્રભુ પદ વલગ્યા તે રહ્યા તાજા, અલગ અંગ ન સાજા રે; વાચક યશ કહે અવર ન ધ્યાઉં, એ પ્રભુના ગુણ ગાઉં રે.”—શ્રી યશોવિજયજી
તે પ્રતિક્રમણ કરતે હોય, તે પૂર્ણ ભાવથી એકાગ્રચિત્તે કરે છે. પ્રમાદના વિશે કરી પોતાના સ્વરૂપથી શ્રુત થઈ, પરભાવમાં ગમનરૂપ જે કાંઈ પોતાના દોષ થયા હોય, તેનો તે પશ્ચાત્તાપ કરે છે, અને તે દોષ કરીને ન થાય એવી ભાવનાપવક સાચા અંતઃકરણથી ક્ષમા માગે છે, ‘ર્નિવામિ રિહાન વાળ વાઈસરમ” કરે છે, આત્માને નિર્જે છે, ગર્યું છે ને સરાવે છે–દોષથી મુક્ત કરે છે અને દોષ જે ન થયો હોય તે પણ આ પ્રતિકમણ ત્રીજા ઔષધ જેવું હોવાથી તેને આત્મધર્મની પુષ્ટિરૂપ ગુણ જ કરે છે. કારણ કે ઔષધ ત્રણ પ્રકારના છે:-(૧) એક રોગ હોય તે દૂર કરે, ન હોય તે ઉભે કરે, (૨) બીજુ રોગ હોય તે દૂર કરે, ન હોય તે ગુણ કે દોષ ન કરે, (૩) ત્રીજુ રોગ હોય તે દૂર કરે, ન હોય તે રસાયનપણે પરિણમે. આમ આ પ્રતિકમણ ત્રીજા ઔષધ જેવું હોવાથી તેને લાભકારી જ થાય છે.
અને આ પ્રતિક્રમણ ક્રિયામાં પણ જે છ આવશ્યક સમાઈ જાય છે, તેમાં પણ તે સાવધાનપણું રાખે છે. સામાયિકની પ્રતિજ્ઞા લઈ તે સમભાવમાં સ્થિતિ કરે છે, પ્રત્યાખ્યાન કરતી વેળાએ પરભાવને પચ્ચખે છે–ત્યાગે છે; સ્વાધ્યાય કરતાં તે આત્મભાવમાં વતે છે; ચતુર્વિશતિ સ્તવ કરતાં પ્રભુને સહજાન્મસ્વરૂપ ભાવ મરી, તેમના ગુણમાં ચિત્તનું અનુસંધાન કરે છે; સદગુરુવંદન કરતાં તેમનું પરમ અદ્દભુત આત્મારામીપણું ચિંતવી, તેમના પરમ ઉપકારનું અનુસ્મરણ કરે છે; કાર્યોત્સર્ગ કરતી વેળાએ જાણે દેહમાં વતત ન હોય, એવી દેહાતીત શુદ્ધ આત્મદશા અનુભવે છે; આલોચના કરતાં તે પોતાના દેષ નિષ્કપટપણે નિદભપણે પ્રકાશે છે; ક્ષમાપના વેળાએ સર્વ જીવની સાચા ભાવથી ક્ષમા ઈચ્છી, તે સકલ જગજજતુ સાથે મૈત્રી ભાવે છે. જેમકે –
" खामेमि सव्व जीवे, सव्वे जीवा खमंतु मे।। બિત્તિને શ્વમૂહુ, જે મક્યું ન !”—શ્રી પ્રતિક્રમણ સૂત્ર,

Translation AI Generated

(220)
The collection of Gani says, “Therefore, stand up and pair up, let us say in front of the Jina, the time to serve the feet is pure, let us obtain the joy of wealth – the service of the supreme virtues of Shri Anandghanji, absorption in contemplation, contemplation with certainty; experience the purest taste, reach the feet of Devchandra.” The servant is given a vision, the Lord is well-disposed; whoever contemplates with absorption, for them the feet of Devchandra will be attained…
“Oh Jida! My mind is filled with your name.” – Shri Devchandraji, the Lord’s feet are clung to, they remain fresh, no other limbs are adorned. “The reader praises, I do not contemplate others, I sing the virtues of that Lord.” – Shri Yashovijayji
He who performs Pratikraman, does so with complete devotion and single-minded focus. He becomes aware of his own form through the knowledge of the pleasures, and he regrets any faults that may have occurred in the form of conduct in the other’s influence. He seeks forgiveness with a sincere heart, free from any feelings of attachment, “I renounce, I will not repeat, I will be virtuous.” He purifies the soul, he makes it heavy and light – he frees it from faults and even those faults that have not been committed. This Pratikraman, like the third type of medicine, strengthens the soul’s dharma. Because there are three types of medicine: (1) one removes the disease, if there is none, it creates one, (2) the second removes the disease, if there is none, it does not create any virtue or fault, (3) the third removes the disease, if there is none, it transforms it chemically. Thus, this Pratikraman, being like the third type of medicine, is beneficial.
And in this act of Pratikraman, he is also careful about the six essentials that are included. He takes the vow of Samayik and establishes himself in equanimity. When performing Pratyakhyan, he renounces the other’s influence. While studying, he dwells in the state of the soul. When performing the twenty-four hymns, he remembers the Lord’s innate form, and his mind contemplates the Lord’s virtues. When performing Sadguru Vandana, he contemplates the Lord’s supreme, wonderful, soul-liberating nature, and remembers the Lord’s supreme kindness. When performing Karyotsarg, he experiences a pure state of the soul, as if he were not dwelling in the body. When performing Alochana, he reveals his own faults honestly and openly. When performing Kshamapana, he seeks forgiveness from all beings with a sincere heart, and he develops a feeling of friendship with all the creatures of the world. For example –
“I seek forgiveness from all beings, may all beings forgive me. I will not repeat, I will be virtuous.” – Shri Pratikraman Sutra.