Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 265

તારાદષ્ટિ : દેખે નિજ ગુણ હાણ
“હે પ્રભુ! હે પ્રભુ! શું કહ્યું? દીનાનાથ દયાળ ! . હું તે દોષ અનંતનું, ભાજન છું કરુણાળ ! શુદ્ધ ભાવ મુજમાં નથી, નથી સર્વ તુજ રૂપ;
નથી લઘુતા કે દીનતા, શું કહું પરમ સ્વરૂપ. નથી આજ્ઞા ગુરુદેવની, અચળ કરી ઉરમાંહિ;
આપ તણે વિશ્વાસ દઢ, ને પરમાદર નાંહિ. જોગ નથી સત્સંગને, નથી સસેવા જોગ;
કેવળ અર્પણતા નથી, નથી આશ્રય અનુગ. હું પામર શું કરી શકું? એવો નથી વિવેક;
ચરણ શરણ ધીરજ નથી, મરણ સુધીની છે. અચિંત્ય તુજ મહાભ્યને, નથી પ્રકુલિત ભાવ;
અંશ ન એક સ્નેહને, ન મળે પરમ પ્રભાવ અચળ રૂપ આસક્તિ નહિં, નહિં વિરહને તાપ;
કથા અલભ્ય તુજ પ્રેમની, નહિં તેને પરિતાપ. ભક્તિમાર્ગ પ્રવેશ નહિ, નહિં ભજન દૃઢ ભાન;
સમજ નહિ નિજ ધમની, નહિં શુભ દેશે સ્થાન. કાળ દેષ કળિથી થયે, નહિં મર્યાદા ધર્મ
તેય નહિં વ્યાકુળતા, જુઓ પ્રભુ મુજ કર્મ. સેવાને પ્રતિકૂળ જે, તે બંધન નથી ત્યાગ;
દેદ્રિય માને નહિં, કરે બાહ્ય પર રાગ. તુજ વિયેગ ફુરતા નથી, વચન નયન યમ નહિ,
નહિં ઉદાસીન અભક્તથી તેમ ગૃહાદિક માંહિ. અહંભાવથી રહિત નહિં, સ્વધર્મ સંચય નાંહિ;
નહિં નિવૃત્તિ નિમળપણે, અન્ય ધર્મની કાંઈ. એમ અનંત પ્રકારથી, સાધન રહિત હું;
નહિં એક સગુણ પણ, મુખ બતાવું શું? કેવળ કરુણામૂર્તિ છે, દીનબંધુ દીનાનાથ!
પાપી પરમ અનાથ છું, હે પ્રભુજી! હાથ. અધમાધમ અધિકે પતિત, સકળ જગતમાં હું
એ નિશ્ચય આવ્યા વિના, સાધન કરશે શું? પડી પડી તુજ પદ પંકજે, ફરી ફરી માગું એ જ;
સદગુરુ સંત સ્વરૂપ તુજ, એ દઢતા કરી દેજ.”- શ્રીમદ રાજચંદ્રજી

Translation AI Generated

Tārādṛṣṭi: Dekhe Nij Guṇ Hāṇ
“O Lord! O Lord! What have you said? Dīnānāth Dayāḷ! I am the vessel of infinite faults, merciful! Pure feelings are not in me, nor am I all your form;
There is no inferiority or humility, what can I say about the supreme form. There is no obedience to the Gurudev, firmly in my heart;
Your faith is firm, and there is no supreme love. There is no yoga for satsang, no service yoga;
Only surrender is not there, nor is there refuge in the follower. I am a pauper, what can I do? There is no such discrimination;
There is no refuge in your feet, no patience, until death. Your incomprehensible greatness, there is no passionate feeling;
Not a single part of love, does not get the supreme effect. There is no firm form of attachment, no heat of separation;
The story of your love is unavailable, there is no sorrow for it. There is no entry into the path of devotion, no firm awareness of worship;
There is no understanding of one's own dharma, no place in the auspicious land. Due to the time, the poison of Kali, there is no limit to dharma
There is no anxiety either, see Lord my karma. Whatever is contrary to service, that is not renunciation;
The senses do not believe, they are attached to the external. There is no joy in your separation, no vow, no restraint,
There is no indifference from the unfaithful, so in the house, etc. There is no freedom from ego, no accumulation of one's own dharma;
There is no renunciation in purity, nothing of another dharma. Thus, in infinite ways, I am without means;
Not even one virtuous quality, what face should I show? Only the embodiment of compassion, Dīnbandhu Dīnānāth!
I am a sinner, a complete orphan, O Lord! Hand. The lowest of the low, the most fallen, in the whole world I am
Without that certainty, what will the means do? Falling, falling at your lotus feet, again and again I ask for the same;
The form of the Sadguru Saint, make that firmness.” - Śrīmad Rājacandrajī