Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 229

મિત્રાદષ્ટિ : સંતચરણ આશ્રય વિના પંચક
(૧૬૩)
આટલું બધું એ બિચારાએ અનંતવાર કર્યું હશે! પણ તેના હાથમાં હજુ કાંઈ આવ્યું નહિ! તેના હાથે તે ખાલી ને ખાલી ! મિક્ષ તે હતો એટણે જ દૂર પડયો છે !
કારણ કે એક મૂળભૂત કારણ જે કરવાનું સૌથી પ્રથમ અગત્યનું હતું, તદપિ ક હાથ તેને તેને વેગ ન બને; સાચા સદ્દગુરુને તેને વેગ ન મળ્યો, એટલી હજુ ન પર્યો” એક ખામી રહી ગઈ ! એટલે એના એ બધાં સાધન સ્વરૂપે સાચા છતાં,
તેને તે બંધનરૂપ બની એળે ગયા, શૂન્યમાં પરિણમ્યા! હજાર કે લાખે વિજળીની બત્તી ગઠવી હોય, પણ એક “મેઈન સ્વીચ” (મુખ્ય ચાવી) ચાલુ ન હોય, તે બત્તી પ્રગટે નહિં, અંધારું જ રહે તેમ અનંત સાધને કરે, પણ સદ્ગુરુને વેગ ન હોય, તે જ્ઞાન–દી પ્રગટે નહિં, અંધારૂં જ રહે. આ અંગે—જાણે સાક્ષાત્ જગદ્ર ગર્જના કરતા હોય, એ પ્રગટ ભાસ આપતા પરમ વેધક વચને શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીએ પ્રકાશ્યા છે
“યમ નિયમ સંયમ આપ કિયે, પુનિ ત્યાગ બિરાગ અથાગ લિ. વનવાસ લિયે મુખ મૌન રિયે, દઢ આસન પા લગાય દિયે. મન–પન નિધિ સ્વર્બોધ કિયે, હઠ જોગ પ્રાગ સુતાર ભયે; જપભેદ જપ તપ ત્યૌહિ તપે, ઉરસેહિ ઉદાસિ લહી સબપે. સબ શાસ્ત્રના કે નય ધારિ હિયે, મતમંડન ખંડન ભેદ લિયે, વહ સાધન બાર અનંત કિયે, તદપિ કછુ હાથ હજુ ન પ. અબ કયાં ન બિચારત હે મનસે, કછુ એર રહા ઉન સાધનસેં; બિન સદ્દગુરુ કેય ન ભેદ લહે, મુખ આગલ હૈ કહ બાત કહે ? કરુના હમ પાવત હે તુમકી, વહ બાત રહી સુગુરુગમકી; પલમેં પ્રગટે મુખ આગલસેં, જબ સદ્ગુરુચર્ન સુપ્રેમ બસે; તનસેં, મનસું, ધનસું, સબસે, ગુરુદેવકિ આન સ્વઆત્મ બસે; તબ કારજ સિદ્ધ બને અપને, રસ અમૃત પાહિ પ્રેમઘને.”
–શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજી આમ સંતચરણના આશ્રય વિના સમસ્ત સાધનક્રિયાદિ પરમાથે નિષ્ફળ ગયા છે, વંચક બન્યા છે, ઠગનારા બન્યા છે. ભાવયોગી એવા સાચા સતપુરુષને-ભાવસાધુને
આશ્રય કરવામાં આવે, તે જ સસ્વરૂપને લક્ષ થવાથી અવંચક ગ, સંતચરણ અવંચક ક્રિયા ને અવંચક ફલ થાય. એટલા માટે જ અત્રે મહાત્મા આશ્રય વિના શાસ્ત્રકારે “સાધુને આશ્રીને’–સંતને આશ્રય કરીને, એ શબ્દો વંચક પર ખાસ ભાર મૂક્યો છે. કારણ કે આ અવાચક ત્રિપુટીની પ્રાપ્તિ થયા
પૂર્વેના જીવને જે જે યોગ થયા છે, જીવે છે જે ક્રિયા આચરી છે, જીવને જે જે ફળ મળ્યા છે, તે બધાય ઉપર બતાવ્યા પ્રમાણે વંથક-છેતરનારા થયા છે;

Translation AI Generated

## Friend's Perspective: The Fivefold Without the Shelter of Saint's Feet (163)

This poor soul must have done so much, endlessly! But nothing has come into his hands yet! His hands are empty, empty! He was mixed up, and that's why he's fallen away!

Because the one fundamental cause, the most important thing to do first, he couldn't get his hands on it; he didn't get the true Sadguru, he hasn't reached that point yet. There's still a flaw! So all those means, even though they were true,

became bonds for him, they ended up in nothingness! Even if you have a thousand or a million electric bulbs, but the main switch isn't on, the lights won't turn on, it will remain dark. Similarly, even if you do endless practices, but you don't have the Sadguru, the light of knowledge won't shine, it will remain dark.

Regarding this, as if the entire world were roaring, with these illuminating, penetrating words, Shrimad Rajchandraji has revealed:

"You have done Yama, Niyama, and Samyama, and then you have taken renunciation, dispassion, and unwavering devotion. You have taken to the forest, kept your mouth silent, and sat firmly on the seat. You have made your mind and intellect a treasure of self-knowledge, and you have practiced Hatha Yoga with fear of the Creator. You have chanted, understood the essence of chanting, practiced austerities, and endured them. You have become detached from the world, and you have done all this. You have embraced all the scriptures and their principles, you have analyzed, refuted, and understood the different philosophies. You have done all these means, endlessly. But still, nothing has come into your hands yet. Now, what is it that you are thinking in your mind? Is there something left in those means? Without the Sadguru, you will not understand the essence. What is the point of saying all this?

Compassion is flowing towards you. That point remains with the Sadguru. It will manifest in front of you in an instant, when the supreme love of the Sadguru's feet resides within you. From your body, mind, and wealth, everything, the joy of the Gurudev will reside in your own self. Then your work will be accomplished, and you will drink the nectar of love."

- Shrimad Rajchandraji

Thus, without the shelter of the Saint's feet, all practices and actions have become futile, they have become deceitful, they have become cheats. One should take shelter in the true Satpurush, the true Bhavasadhu, the one who is full of love. By focusing on that true form, one becomes free from deceit, the actions become free from deceit, and the fruits become free from deceit. That's why the scripture writer, in the absence of the great soul, has emphasized the words "taking shelter in the Sadhu," "taking shelter in the Saint." Because before the attainment of this non-deceitful trinity, whatever yogas the soul has done, whatever actions the soul has performed, whatever fruits the soul has received, all of them have become deceitful, cheats, as shown above.