Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 196

(૧૩૦)
યોગદષ્ટિસમુચ્ચય આમ જેનામાં ભાવ-દીવ પ્રગટયો છે, એવા જાગતી જોત જેવા સાક્ષાત્ ગીસ્વરૂપ ભાવ આચાર્યાદિ પ્રત્યે સંશુદ્ધ એવું કુશલ ચિત્ત રાખવું, તેમને ભાવથી નમન વગેરે કરવું,
એ ઉત્તમ ગબીજ છે. જેમ જિનભક્તિ ઉત્તમ ગબીજ છે, તેમ સદગુરુ-ભક્તિ સદ્દગુરુભક્તિ પણ ઉત્તમ યોગબીજ છે, એમ મહાત્મા ગ્રંથકારને પરમ ચોબીજ આશય છે. આ સદગુભક્તિનો મહિમા શાસ્ત્રકારોએ અત્યંત
અત્યંત ગાય છે, તે એટલે સુધી કે શ્રી સદ્ગુરુને જિન તુલ્ય કહ્યા છે* તિરથવાસનો સૂર સન્ન નો નિગમ મારૂ (શ્રી ગચ્છાચાર પન્ના), ને કેઈ અપેક્ષાએ જિનનું સ્વરૂપ સમજાવનાર પણ શ્રી સદ્ગુરુ છે, એટલે તેને ઉપકાર અધિક છે એમ સમજીને તેથી પણ અધિક કહ્યા છે. પંચપરમેષ્ઠિમાં અરિહંતપદ સિદ્ધ પહેલાં મૂકયું, તે પણ પ્રત્યક્ષ સદ્ગુરુને મહિમા સૂચવે છે, કારણ કે જીવને આત્મકલ્યાણને મુખ્ય ધોરી રાજમાર્ગ એ જ છે, જીવના સ્વચ્છેદ આદિ અનેક મહાદેષ સદ્ગુરુશરણમાં જતાં અલ્પ પ્રયાસે જાય છે, માન આદિ જે આત્માને પરમ વૈરી છે તે પણ તેથી સહેજે ટળે છે; સંતચરણના આશ્રય વિના, અનંત સાધન કરતાં છતાં, જે અનંત ભવભ્રમણ અટકતું નથી, તેને સંતચરણ આશ્રયથી અલ્પ સમયમાં અંત આવે છે. આ જ્ઞાની પુરુષને દઢ નિર્ધાર હોવાથી, તેઓએ સદ્ગુરુભક્તિને પરમ ગબીજ ગયું છે. કારણ કે
સેવે સદ્ગુરુ ચરણને, ત્યાગી દઈ નિજ પક્ષ તે પામે પરમાર્થને, નિજ પદને લે લક્ષ. પ્રત્યક્ષ સદ્ગુરુ સમ નહિં, પક્ષ જિન ઉપકાર એવો લક્ષ થયા વિના, ઊગે ન આત્મ વિચાર. સગુરુના ઉપદેશ વિણ, સમજાય ન જિનરૂપ; સમજ્યા વિણ ઉપકાર ? સમયે જિનસ્વરૂપ. પ્રત્યક્ષ સદ્ગુરુ શ્વેગથી, સ્વછંદ તે રોકાય; અન્ય ઉપાય કર્યા થકી, પ્રાયે બમણું થાય. સ્વચ્છેદ મત આગ્રહ તજી, વ સલ્લુસલક્ષ સમકિત તેને ભાખિયું, કારણ ગણી પ્રત્યક્ષ. માનાદિક શત્રુ મહા, નિજ છંદે ન મરાય; જાતાં સદ્દઘુરુ શરણમાં, અ૯પ પ્રયાસે જાય.”
શ્રીમદ્ રાજચંદ્રપ્રણીત શ્રીઆત્મસિદ્ધિ
અને આવા મહામહિમ વંત પરમ ઉપકારી ભાવાચાર્ય, ભાવમુનિ વગેરેનું વૈયાવૃજ્ય કરવું, વૈયાવચ્ચ–સેવાશુશ્રષા કરવી, તે પણ ઉત્તમ ગબીજ છે, એમ સહેજે સમજી

Translation AI Generated

(130)
The highest seed is to have a pure, skillful mind towards the Acharya and others, like a vigilant observer, with a pure, clear, and direct feeling of reverence. To bow to them with reverence, etc., is the highest seed. Just as devotion to the Jinas is the highest seed, so too is devotion to the Sadguru, the true Guru, the highest seed. This is the ultimate intention of the great author. The greatness of this devotion to the Sadguru has been sung by the scriptures to the extent that they have equated the Sadguru with the Jinas. The Tirthavasa's hymn, "Maru Nigam," (Shri Gachchhachar Panna), and the one who explains the form of the Jinas is also the Sadguru, so he is considered to be of great benefit, and therefore even more so. Placing the Arihant and Siddha before the Panchaparameshthi also indicates the greatness of the direct Sadguru, because the path of self-welfare is the main highway for the soul. The soul, through its own efforts, etc., goes through many great continents, but it reaches the Sadguru's shelter with little effort. The enemies of the soul, such as pride, etc., are also easily overcome by this. Without the shelter of the saints' feet, even with infinite effort, the infinite cycle of births and deaths does not cease, but with the shelter of the saints' feet, it ends in a short time. These wise men, with their firm determination, have considered devotion to the Sadguru as the highest seed. Because,
"Serve the feet of the Sadguru,
Abandoning your own side,
You attain the ultimate goal,
Take your own position as your goal.
Without a direct Sadguru,
Without the benefit of the Jinas as your goal,
The thought of the self does not arise.
Without the teachings of the Sadguru,
The form of the Jinas cannot be understood;
Without understanding the benefit,
The time for the form of the Jinas.
The direct Sadguru, by his own will,
Stays with you;
By other means,
It often doubles.
Abandoning the attachment to your own efforts,
With the right attitude,
He has spoken to you,
Because he has counted the reasons directly.
The enemies of pride, etc.,
Do not die of their own accord;
Going to the shelter of the Sadguru,
They go with little effort."
Shrimad Rajchandra's Shri Atmasiddhi
And to show reverence to such great and benevolent, supremely beneficial, Bhavacharya, Bhavamuni, etc., to serve them with devotion, is also the highest seed, as is easily understood.