Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 187

મિત્રાપ્તિ : દશ સરજ્ઞા નિરાધ
(૧૨૧)
ન હાય, દાંભિક, છેતરપિંડીવાળી ઠંગમાજી ન હેાય, પેાતાને ને પરને વાંચવારૂપ આત્મવચના ન હાય, ‘હાથમાં માળા ને મનમાં લાળા ’ એવી વંચક વૃત્તિ ન હેાય, ટીલાં ટપકાં તાણી જગને છેતરવાની ચાલખાજી ન હેાય. સાચા ભક્ત જોગીજન તા ચાકખા ચિત્તે, નિખાલસ સરળ હૃદયે, શુદ્ધ અંતઃકરણથી, નિષ્કપટપણે, પ્રભુચરણ પ્રત્યે આત્માપણુ કરવાની ભાવના ભાવે; ને તેમ કરવા પ્રવર્તે,
“ અવગુણુ ઢાંકણુ કાજ, કરૂ` જિનમત ક્રિયા !
છ ું ન અવગુણુ ચાલ, અનાદિની જે પ્રિયા !....વિહરમાન’— શ્રી દેવચંદ્રજી “ કપટ રહિત થઇ આતમ અરપણા રે, આનંદઘનપદ રહ. શ્રી આનદઘનજી
77
• જ્યાંસુધી ચિત્તમાં બીજો ભાવ હાય ત્યાંસુધી તમારા સિવાય બીજામાં મારે કઈ પણુ ભાવ નથી એમ દેખાડીએ તે તે વૃથા જ છે અને કપટ છે, અને જ્યાંસુધી કપટ છે ત્યાં સુધી ભગવાનના ચરણમાં આત્માનું અણુ કયાંથી થાય? જેથી સર્વાં જગતના ભાવ પ્રત્યે વિરામ પમાડી, વૃત્તિને શુદ્ધ ચૈતન્યવાળી કરવાથી જ તે વૃત્તિમાં અન્યભાવ રહ્યો ન હેાવાથી શુદ્ધ કહેવાય અને તે નિષ્કપટ કહેવાય. એવી ચૈતન્યવૃત્તિ ભગવાનમાં લીન કરવામાં આવે તે જ આત્મઅણુતા કહેવાય. x x x જે પેાતે ખીજે સ્થળે લીન છે, તેના અપણુ થયેલા ખીજા જડ પદાથ ભગવાનમાં અર્પણુ કયાંથી થઇ શકે ? માટે ભગવાનમાં ચિત્તવૃત્તિની લીનતા એ જ આત્મઅણુતા છે. ”શ્રીમદ્ રાજચ`દ્ર પત્રાંક, ૬૯૨. (૭૫૩)
66 પ્રભુ તને પ્રસન્ન તે કેમ થાય ? ત્હારા દિલનું કપટ નવ જાય.”—શ્રી નરસિંહ મહેતા લાલસ‘જ્ઞા—મને આ ભક્તિ આદિથી આ સાંસારિક લાભ હા, એવી લેભવૃત્તિ-લાલચ સ'શુદ્ધ અનુષ્ઠાનમાં ઘટે નહિ.... કારણ કે જો એવા તુચ્છ ક્ષણિક નમાલા ફૂલની ઇચ્છા રાખે, તે તે અનંતગણું મોટુ ફલ હારી જાય છે, ચિંતામણિ વેચી કાંકરા ખરીદે છે ! તે તા ભક્તિ નઢુિં, પણ ભાડાયત જ છે! પણ સાચા ભક્તજન તે તેવી કાઇ પણ લાલચ રાખે નહિં, તે તે અનાસક્તપણે કાઈ પણ ફળની આશા વિના ભક્તિ આદિ કર્ત્તવ્ય કર્યાં કરે. ભક્તિ નહિં તે તે ભાડાયત, જે સેવા ફળ જાચે.” --શ્રી દેવચ'દ્રજી એઘસ'જ્ઞા—સામાન્ય પ્રાકૃત જનપ્રવાહને અનુસરવારૂપ ગાડરી પ્રવાહ જેવી વૃત્તિ અત્ર ન હાય, ગતાનુગતિકપણું ન હાય, આંધળાની પાછળ આંધળા દોડથો જાય એવુ અધશ્રદ્ધાળુપણું ન હેાય; પરંતુ સાચી તત્ત્વસમજણપૂર્વકની ભક્તિ હાય.
66
નિમળ તત્ત્વરુચિ થઇ રે, કરો જિનપતિ ભક્તિ”
શ્રી દેવચ’દ્રજી
લાકસ જ્ઞા——લાકને રીઝવવા માટે, લેાનાર્જન-આરાધન અર્થે ક્રિયા કરવી તે
ર્મવ્યેવાધિષ્ઠાન્તે મા હેવુ રાવન | '”—શ્રી ભગવદ્ગીતા
*
'

Translation AI Generated

Mitra-Apti: Dasha Sarjna Niradh (121)

There should not be any pretentiousness, deception, or hypocrisy. There should not be any self-praise or praise of others. There should not be any deceitful tendencies like "having a rosary in the hand but a craving in the mind." There should not be any cunning attempts to mislead or deceive the world.

The true devotees and ascetics should have a pure, simple, and sincere heart, with a pure inner intent, and they should surrender themselves to the Lord's feet without any guile. They should engage in the practices of the Jain faith, saying:

"I shall cover my faults and engage in the activities of the Jina's path!
I shall not walk the path of faults, which are dear since beginningless time!"

Abandoning all deceit, they should offer their self to the Blissful Lord. As stated by Shri Anandghanji:

"As long as there is any other feeling in the mind, it is futile and deceitful to claim that I have no feeling for anything other than You. And as long as there is deceit, how can the self be offered to the Lord's feet? Therefore, by calming all worldly feelings and making the mental state pure and conscious, when that state becomes free from any other feeling, then it is considered pure and non-deceitful. Such a conscious state merged in the Lord is called self-offering."

As stated by Shri Rajchandra in his letter #692:

"How can the Lord be pleased if your heart is full of deceit? The deceit in your heart must go away."

Shri Narasinha Mehta's Lalsajna states that the desire for material gains should not exist in sincere spiritual practice, as it would be like selling the Chintamani (a wish-fulfilling gem) to buy pebbles. Such devotion is not true, but merely mercenary. The true devotees have no such desires and perform their devotional duties without any expectation of rewards.

Shri Devachandraji's Eghsajna states that here there is no following the common worldly flow like a floating log, no blind following of tradition, no running behind the blind like the blind. Rather, there is true understanding and devotion.

"Attain the pure taste of the principles and engage in the devotion of the Jinendra!"
- Shri Devachandraji

The Laksajna states that performing actions to please others or for self-interest should not be the motivation, as per the teaching of the Bhagavad Gita.