Yogdrushti Samucchaya New Edition Part 01 and 02

SR No.: 034350
Original Sutra Author: Haribhadrasuri
Author: Bhagvandas Mehta
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 2018
Total Pages: 844
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 160 MB

Page 186

(૧૨૦)
66
પરમાતમ પદ કામના, કામનાશન એઠુ,
(C
જોતાં પણુ જગીજ તુને, ન વધે વિષયવિરામ. ”—શ્રી દેવા'દ્રજી
જિહાં કામ ત્યાં રામ ના, રામ તિšાં નહિં કામ.
""
""
યોગસિમુચ્ચય
55
પરિગ્રહસ’જ્ઞા—પરિગ્રહની મૂર્છા, પરવસ્તુને પેાતાની માનવારૂપ મમત્વબુદ્ધિ અત્રે દૂર થઈ જાય, કારણ કે પરવસ્તુ પ્રત્યેની-પુદ્ગલાદિ પ્રત્યેની પ્રીતિ છેડયા વિના, પ્રભુ સાથે પ્રીતિ જોડાય નહિં. અને સાચા ભક્તજન તે પ્રભુને નિર'તર પ્રાથે છે કે હે પરમકૃપાળુ દેવ! આપ મને આ પરંપરિતરગમાંથી ઉગારે ! આ પરવસ્તુની જાલમાંથી છેડાવા ! આવા પુરુષને ભક્તિકામાં પરિગ્રહ સાંભરે પણ શેને ?
66
‘ એ પરપરણિત રંગથી રે, મુજને નાથ ઉગાર રે....દયાલરાય ! ”
66
પ્રીતિ અનતી પર થકી, જે તાડે તે જોડે એહ....ઋષભ. શ્રી દેવચ'દ્રજી ક્રોધસ'જ્ઞા—ક્રેાધનેા ઉદય અહી' હાય નહીં. કારણ કે ક્રેધ અને પરમ શાંતસુધારસમાં નિમજજનરૂપ ભક્તિને અને નહિં. પ્રશમરસનિમગ્ન પરમાત્માના દર્શનથી જ ક્રેાધ શમી જાય, ને આત્મા શાંત અમૃતરસમાં ઝીલે.
“ અમિયભરી મૂરતિ રચી રૈ, ઉપમા ન ઘટે કાય;
શાંત સુધારસ ઝીલતી રે, નીરખત નૃપતિ ન હેાય....વિમલ૰”—શ્રી આનંદઘનજી ઉપશમરસભરી, સજનશ કરી, સ્મૃતિ જિનરાજની આજ ભેટી.”—શ્રી દેવચ’દ્રજી માનસ'જ્ઞા—લૌકિક માન-મેટાઈની કે કીત્તિ-પૂજા વગેરેની સ્પૃહા અહી સશુદ્ધ ભક્તિ આદિમાં ઘટે નહિ.... જો લેકમાં મનાવા-પૂજાવાની કામનાએ તે કરવામાં આવે, અથવા હું કેવી ભક્તિ કરૂં છું એવું દુષ્ટ અભિમાન ધરવામાં આવે, તે તે ચિંતામણિરત્નને * કાણી કોડી જેવું કરી મૂકે છે! કારણ કે અમૂલ્ય એવા ઉત્તમ ભક્તિવ્યને ગૌણ કરી તે પામર, તુચ્છ નિર્માલ્ય માનની પાછળ દોડે છે; એટલે કે પરમ મહત્ એવા ભક્તિ આદિ ધ કાનુ ખુલ્લુ' અપમાન કરી આશાતના કરે છે. પણ સાચા ભક્તજન તેા કેવલ એક આત્માથે જઆત્મકલ્યાણને માટે જ પ્રભુભક્તિ આદિ કરે- છે.
66
‘લઘું સ્વરૂપ ન વૃત્તિનું, ગ્રહ્યું વ્રત અભિમાન;
ગ્રહે નહિ' પરમાને, લેવા લૌકિક માન.”—શ્રી આત્મસિદ્ધિ
માયાસ'જ્ઞા—શુદ્ધ ભક્તિમાં માયા-કપટ ન હેાય, ખગલા ભગત જેવી કુટિલતા-માયા
ચાર ન હાય, દંભ ન હેાય, પેાતાના દોષના આચ્છાદનરૂપે-ઢાંકણુરૂપે ધમ ના ઢાળ-ઢાંગીપણું
*" साम्यं विना यस्य तपः क्रियादेर्निष्ठा प्रतिष्ठार्जनमात्र एव ।
સ્વયે સુચિતામાંળનામનુંમાન્ રાયસો જાળવતી મૂલ્યાન્ ।।” —શ્રી અધ્યાત્મપનિષદ્ + '' મામિન્દિને હેપિત્તયા ધર્મનિયાપિ ।
મતે હીમાલયો વવુંરતાં તંદ્ન વિપુઃ ।।”......શ્રી યોગબિન્દુ, ૮૯,

Translation AI Generated

(120)
66
The state of the Supreme Soul is desireless, desire-annihilating,
(C
Even seeing it, you do not increase in detachment from worldly objects. ”—Shri Devchandraji
Where there is desire, there is no Rama, where there is Rama, there is no desire.
""
""
Yogasimuchchay
55
Parigrahas'jna—The fainting of attachment, the ego-consciousness of considering the external object as one's own, is removed here, because attachment to the Lord cannot be joined without attachment to the external object—to the pudgala, etc. And the true devotee prays to the Lord without ceasing, saying, "O Most Merciful God! Deliver me from this traditional attachment! Deliver me from this web of external objects!" For such a person, what is the use of attachment in the path of devotion?
66
‘Deliver me from this traditional color, O my Lord!....O Merciful Lord! ”
66
Attachment is born from the external, he who clings to it, joins with it....Rishabha. Shri Devchandraji Krodhas'jna—Anger does not arise here. Because anger and devotion, which is immersion in the supreme peaceful state of mind, do not go together. By seeing the Supreme Soul, who is immersed in the nectar of peace, anger is extinguished, and the soul is immersed in the nectar of peace.
“Having created a form that is beyond comparison, no comparison can be made;
Immersed in peaceful state of mind, the king does not see it....Vimala”—Shri Anandghanaji Upshamarsabhari, Sajans'kari, Smriti Jinrajni Aaj Bheti.”—Shri Devchandraji Manas'jna—The desire for worldly honor, respect, fame, worship, etc., does not diminish here in pure devotion, etc.... If it is done with the desire to be honored and worshipped in the world, or if one has the evil pride of "I am doing such devotion," then it makes the Chintamani gem like a worthless coin! Because it makes the precious, excellent devotion secondary, and runs after the lowly, insignificant honor of the world; that is, it openly insults the supreme importance of devotion, etc., and makes it a laughingstock. But the true devotee does devotion to the Lord, etc., only for the sake of his own spiritual welfare.
66
‘The form of the mind is not small, the vow is taken with pride;
Do not take the Supreme Soul, take worldly honor.”—Shri Atmasiddhi
Mayas'jna—There is no deceit in pure devotion, there is no cunning-deceit like the hypocritical devotee, there is no hypocrisy, there is no pretense of religion as a cover-up for one's own faults.
*" साम्यं विना यस्य तपः क्रियादेर्निष्ठा प्रतिष्ठार्जनमात्र एव ।
Swaye Suchita Maangalanamunamaann Raayaso Jaalavati Mulyann. ||” —Shri Adhyatmapanishadd + '' Mamindine Hepittyaya Dharmaniyapi.
Mate Himalayo Vavurataan Tandan Vipuh. ||”......Shri Yogabindu, 89,