________________
ମୃତ୍ୟୁ ସମୟରେ, ପୂର୍ବରୁ ଏବଂ ପରେ...
ଯୋଗ ଉପଯୋଗ ପରୋପକାରାୟ ମନ-ବଚନ-କାୟା ଏବଂ ଆତ୍ମାର ଉପଯୋଗ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ କର । ତୋ ନିଜପାଇଁ କରିବୁ ତେବେ କ୍ଷୀରଣୀ( ବୃକ୍ଷର ନାମ) ଜନ୍ମ ମିଳିବ । ପରେ ପାଞ୍ଚଶହ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭୋଗୁଥା । ପରେ ତୋ ଫଳ ଲୋକ ଖାଇବେ, କାଠ ଜାଳିବେ । ପରେ
ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ବାରା ତୁ ବନ୍ଦୀ ପରି ବ୍ୟବହୃତ ହେବୁ । ଏଥିପାଇଁ ଭଗବାନ କୁହନ୍ତି ଯେ ତୋ ମନ-ବଚନ-କାୟା ଏବଂ ଆମ୍ବାର ଉପଯୋଗ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ କର, ପରେ ତୋତେ ଯଦି କିଛି ବି ଦୁଃଖ ଆସେ ତେବେ ମୋତେ କହିବୁ ।
ଆଉ ଯିବା କୁଆଡ଼େ ? ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ଦେହ ଛାଡ଼ିଦେବା ପରେ ପୁଣି ଆସିବାକୁ ହୁଏ କି ?
। ଦାଦାଶ୍ରୀ : ଅନ୍ୟ କୁଆଡ଼େ ଯିବାର ହିଁ ନାହିଁ । ଏଇଠି କୁ ଏଇଠି, ଆମ । ପାଖପଡ଼ିଶାରେ ଯେଉଁ ବଳଦ-ଗାଈ ବନ୍ଧା ହୋଇଥାନ୍ତି, କୁକୁରମାନେ ଯେଉଁ ଆଖପାଖରେ ରୁହନ୍ତି ନା, ଆମ ହାତରୁ ହିଁ ଖାଆନ୍ତି-ପିଅନ୍ତି, ଆମ ମୁହଁକୁ ହିଁ ଦେଖୁଥାନ୍ତି, ଆମକୁ ଚିହ୍ନିଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଆମର ମାମୁଁ ଅଟନ୍ତି, ଜେଜେ ଅଟନ୍ତି, ପିଉସା ଅଟନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ଯେଉଁଠି କୁ ସେଇଠି, ଏଇଠି କୁ ଏଇଠି ହିଁ ଅଛନ୍ତି । ଏଣୁ ମାରିବ ନାହିଁ ସେମାନଙ୍କୁ । ଖାଇବାକୁ ଦେବ । ତୁମର ହିଁ ପାଖ ଲୋକ ଅଟନ୍ତି । ତୁମକୁ ଚାଟି ବୁଲୁଥାନ୍ତି, ବଳଦ ବି ଚାଟନ୍ତି ।
ରିଟର୍ନ ଟିକଟ ! ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ଗାଈ-ମଇଁଷୀ ଜନ୍ମ ମଝିରେ କାହିଁକି ମିଳେ ?
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ଏ ତ ଅନନ୍ତ ଜନ୍ମ, ଏ ଲୋକେ ସବୁ ଆସିଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଗାଈ-ମଇଁଷୀରୁ ହିଁ ଆସିଛନ୍ତି । ଆଉ ଏଠାରୁ ଯେଉଁମାନେ ଯିବେ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପନ୍ଦର ପ୍ରତିଶତକୁ ଛାଡ଼ି ବାକି ସବୁ ସେଠାକାର ହିଁ ଟିକଟ ନେଇ ଆସିଛନ୍ତି । କିଏ-କିଏ
ସେଠାକାର ଟିକଟ ନେଇ ଆସିଛନ୍ତି? ନା ଯେଉଁମାନେ ଅପମିଶ୍ରଣ କରନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ଅଣହକ୍ସ ର ଛଡ଼ାଇ ନିଅନ୍ତି, ଅଣହକ୍ ର ଭୋଗନ୍ତି, ଯେଉଁଠି ଅଣହକ୍ଳ ଆସିଲା, ସେଠି
