________________
निकगतिं विनान्यां गतिं बध्नाति देवकृतजक्तिविषयो वायं निर्देशः देवस्य सम्यग्दृशोऽपि भगवद्भक्त्या मनुष्यगतेरेव बंधादिति ध्येयम् ॥ २४ ॥ एतेन " दाणघ्याइ जे पाणा हम्मंति तस्थावरा । तेसिं साररकएछाए तम्हा स्थिति नो वए ॥ १ ॥ जेसिं तं सवकप्पंति अन्नं पाएं तहाविहं । तेसिं सामंतरायंति तम्हा त्यित्ति हो वए ॥ २ ॥ जेा दाणं पसंसंति व मिष्ठंति पाषिणं । जेठाणं परिसेति वित्तिश्लेयं करंति ते ॥ ३ ॥" इत्यादिसूत्रकृतांगैकादशाध्ययनोक्तदानाद्युप| देश इव जिनपूजाद्युपदेशोऽपि साधोः पुण्यपापान्यतरदर्शनदोष नियानुचित इति निरस्तम् । उक्तदानोपदेशस्यायोग्यान्यतीर्थिक प्रतिबोधितसामान्यधर्मिविषयतया निषिद्धत्वेऽपि योग्ये प्रष्ट र विभाग निर्धारणस्यावश्यकत्वात् अन्यथा प्रष्टुः संदेहसमुन्मनप्रसंगात् । प्रकृते च योग्यप्रश्ने जगवतो मौनमनुमतिमेव व्यंजयति । न ह्ययोग्यस्य जमाखेर्विहारप्रश्ने मौन|सुस्यमेतदिति । दानानुपदेशोऽप्यवस्था विशेषविषयो विशिष्टगुणस्थानावाप्तियोग्यताकारणेन घोरापवादिकदानस्यापि शास्त्रा| त्वादित्यप्युक्तमाचार्यैरष्टकादौ । किं च दानादौ पापपुण्यान्यतरानुपदेशः साधोः किं तथाजाषास्वभावात् उत तदन्यतरफलाभावात् आहोश्वित् संकीर्णफलभावात् उताहोऽन्यतरोपदेशे कस्य चिच्छेतु विपर्यस्तबुद्धयुत्पादनयात् । नाद्यो निर्बी| जस्य स्वभावस्यानाश्रयणीयत्वात् । न द्वितीयः पापपुण्यान्यतरफलाजनकस्य ब्रह्मस्थकर्मणोऽप्रसिद्धेः । न तृतीयो ऽव्यनावरूपाणां योगानामध्यवसायानां च शुभाशुनव्यतिरिक्ततृतीयराश्यारूढानामभावात् संकीर्णकर्मबंधरूपफलासिद्धेः । योऽपि व्यवहारतोऽविधिना दानादिरूपः शुद्धाशुप्रयोग इष्यते सोऽपि परिणामप्राधान्यान्निश्चयत उत्कटैककोटिशेषतयैव पर्यवस्यन्न संकीर्णकर्मबंधायालम् । प्रव्यकोटेर्नैर्बह्यस्य जावकोटेः प्राबस्यस्य च सर्वत्र संभवात् । अन्यथा नद्युत् तारादौ
