________________
र्जायते धारयोर्षयोः॥शैलेशीसंज्ञितः स्थैर्यात्तदा स्यात्सर्वसंवरः ॥ १५॥ ततोऽर्वाग् यच्च यावञ्च स्थिरत्वं तावदात्मनः॥ संवरो योगचांचयं यावत्तावत्किलाश्रवः ॥ १५३ ॥ अशुधनयतश्चैवं संवराश्रवसंकथा ॥ संसारिणां च सिद्धानां न शुद्धनयतो जिदा ॥१५४॥ निर्जरा कर्मणां शाटो नात्माऽसौ कर्मपर्ययः॥ येन निर्जीयते कर्म स नावस्त्वात्मलक्षणम्॥१५॥ सत्तपो बादशविधं शुधज्ञानसमन्वितम् ॥ श्रात्मशक्तिसमुबानं चित्तवृत्तिनिरोधकृत् ॥ १५६ ॥ यत्र रोधः कषायाणां ब्रह्मध्यानं जिनस्य च ॥ज्ञातव्यं तत्तपः शुधमवशिष्टं तु खंघनम् ॥ १५७ ॥ बुजुक्षा देहकार्य वा तपसो नास्ति लक्षणम् ॥ तितिक्षाब्रह्मगुप्त्यादिस्थानं ज्ञानं तु तछपुः ॥ १५८ ॥ ज्ञानेन निपुणेनैक्यं प्राप्तं चंदनगंधवत् ॥ निर्जरामात्मनो दत्ते तपो नान्यादृशं क्वचित् ॥ १५॥ तपस्वी जिनजक्त्या च शासनोन्नासनेन्छया ॥ पुण्यं बध्नाति बहुखं मुच्यते तु गतस्पृहः॥ ॥१६० ॥ कर्मतापकरं ज्ञानं तपस्तन्नैव वेत्ति यः॥प्राप्नोतु स इतस्वांतो विपुलां निर्जरां कथम् ॥ १६१ ॥ अज्ञानी तपसा जन्मकोटिन्निः कर्म यन्नयेत् ॥ अंतं ज्ञानतपोयुक्तस्तत् क्षणेनैव संहरेत् ॥ १६॥ज्ञानयोगरतप:शुधमित्याहुर्मुनिपुंगवाः ॥ तस्मानिकाचितस्यापि कर्मणो युज्यते यः॥ १६३ ॥ यदिहापूर्वकरणं श्रेणिः शुधा च जायते ॥ ध्रुवः स्थितिक्ष्यस्तत्र स्थितानां प्राच्यकर्मणाम् ॥ १६४ ॥ तस्माद् ज्ञानमयः शुचस्तपस्वी लावनिर्जरा ॥ शुचनिश्चयतस्त्वेषा सदा शुग्धस्य कापि न॥१६५ ॥ बंधः कर्मात्मसंश्लेषो अव्यतः स चतुर्विधः ॥ तक्षेत्वध्यवसायात्मा लावतस्तु प्रकीर्तितः॥ १६६ ॥ वेष्टय-| त्यात्मनात्मानं यथा सर्पस्तथासुमान् ॥ तत्तन्नावैः परिणतो बनात्यात्मानमात्मना ॥ १६७ ॥ बन्नाति स्वं यथा कोशकारकीटः स्वतंतुनिः॥ श्रात्मनः स्वगतै वैधने सोपमा स्मृता ॥ १६० ॥ जंतूनां सापराधानां बंधकारी न हीश्वरः ॥ तद्वं
