________________
असंमोहो विवेकश्च व्युत्सर्गश्चानिधीयते ॥ ३ ॥ अवधायुपसर्गेन्यः कंपते न बिजेति च ॥ संमोहान्न सूमार्थे मायास्वपि च मुह्यति ॥ ३॥ विवेकात्सर्वसंयोगाग्निन्नमात्मानमीक्षते ॥ देहोपकरणासंगो व्युत्सर्गाजायते मुनिः॥ ५ ॥ एतस्थानक्रमं शुछ मत्वा जगवदाइया ॥ यः कुर्यादेतदन्यासं संपूर्णाध्यात्मविनवेत् ॥ ६॥ ॥
। ॥ इति ध्यानाधिकारः॥१६ ॥ यत्र गति परं परिपाकं पाकशासनपदं तृणकटपम् ॥ स्वप्रकाशसुखबोधमयं तध्यानमेव नवनाशि जजध्वम् ॥१॥ थातुरैरपि जमैरपि साक्षात् सुत्यजा हि विषया न तु रागः॥ ध्यानवांस्तु परमद्युतिदर्शी तृप्तिमाप्य न तमृति नूयः॥२॥ या निशा सकखजूतगणानां ध्यानिनो दिनमहोत्सव एषः॥ यत्र जाग्रति च तेऽनिनिविष्टा ध्यानिनो जवति तत्र सुषुप्तिः ॥३॥ संप्लुतोदकमिवांधुजलानां सर्वतः सकसकर्मफलानाम् ॥ सिधिरस्ति खलु यत्र तफुच्चैानमेव परमार्थ निदानम्। ॥४॥ बाध्यते न हि कषायसमुर्मानसैन तंतनूपनमनिः॥ अत्यनिष्टविषयैरपि मुखैानवानिनृतमात्मनि खीनः ॥५॥ स्पष्टदृष्टसुखसंनृतमिष्टं ध्यानमस्तु शिवशर्मगरिष्ठम् ॥ नास्तिकस्तु निहतो यदि न स्यादेवमादिनयवाङमयदमात् ॥ ६॥ यत्र नार्कविधुतारकदीपज्योतिषां प्रसरतामवकाशः ॥ ध्यानजिन्नतमसां मुदितात्मज्योतिषां तदपि जाति रहस्यम् ॥ ७॥ योजयत्यमितकालवियुक्तां प्रेयसी शमरतिं त्वरितं यत् ॥ ध्यानमित्रमिदमेव मतं नः किं परैर्जगति कृत्रिममित्रैः॥॥ वारितस्मरबलातपचारे शीलशीतलसुगंधिनिवेशे ॥ नविते प्रशमतरूपनिविष्टो ध्यानधानि खजते सुखमात्मा ॥ ए॥शीख
१ नतनूपनमद्भिः इति पाठांतरम् ।
