________________
६२
ભવભાવના સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા ४८२ इच्छंतो रिद्धिओ, धम्मफलाओ वि कुणसि पावाइं ।
कवलेसि कालकूडं, मूढो चिरजीवियत्थी वि ॥४८॥ ४८३ भवभमणपरिस्संतो, जिणधम्मतरुमि वीसमिउं च ।
मा जीव ! तंमि वि तुमं, पमायवणहुयवहं देसु ॥८९॥ ४८५ जिणधम्मरिद्धिरहिओ, रंको च्चिय नूण चक्कवट्टी वि ।
तस्स वि जेण न अन्नो, सरणं नरए पडंतस्स ॥१०॥ ४८८ जिणधम्मसत्थवाहो, न सहाओ जाण भवमहारन्ने ।
किह विसयभोलियाणं, निव्वुइपुरसंगमो ताणं? ॥११॥ ४९० जह धम्मामयपाणं, मुहाए पावेसि साहुमूलंमि ।
ता दविएण किणे, विसयविसं जीव ! किं पियसि ? ॥१२॥ ४९१ अन्नन्नसुहसमागम-चिंतासयदुत्थिओ सयं कीस ? ।
कुण धम्मं जेण सुहं, सो च्चिय चिंतेइ तुह सव्वं ॥१३॥ ४९२ संपज्जइ सुहाई, जइ धम्मविवज्जियाण वि नराणं ।
तो होज्ज तिहुयणमि वि, कस्स दुहं ? कस्स व न सोक्खं ? ॥१४॥ ४९३ जह कागिणीइ हेडं, कोडिं रयणाण हारए कोई ।
तह तुच्छविसयगिद्धा, जीवा हारंति सिद्धिसुहं ॥१५॥ ४९९ को जाणइ पुणरुत्तं, होही कइया वि धम्मसामग्गी? ।
रंक व्व धणं कुणह, महव्वयाण इण्हि पि पत्ताणं ॥१६॥ ५०२ नाणे आउत्ताणं, नाणीणं नाणजोगजुत्ताणं ।
को निज्जरं तुलेज्जा, चरणमि परक्कमंताणं ? ॥१७॥ ५०३ नाणेणं चिय नज्जइ, करणिज्जं तह च वज्जणिज्जं च ।
नाणी जाणइ काउं, कज्जमकज्जं च वज्जेउं ॥१८॥