________________
ભવભાવના સૂક્ત- રત્ન- મંજૂષા
પપ
५५ एक्को कम्माइं समज्जिणेइ, भुंजइ फलं पि तस्सेक्को ।
एक्कस्स जम्ममरणे, परभवगमणं च एक्कस्स ॥११॥ पत्तेयं पत्तेयं, कम्मफलं निययमणुहवंताणं । को कस्स जए सयणो ?, को कस्स परजणो एत्थ ? ॥१२॥ को केण समं जायइ ?, को केण समं परभवं वच्चइ ?। को कस्स दुहं गिण्हइ ?, मयं च को कं नियत्तेइ ? ॥१३॥ नरयतिरियाइएसुं, तस्स वि दुक्खाइं अणुहवंतस्स । दीसइ न को वि बीओ, जो अंसं गिण्हइ दुहस्स ॥१४॥ अन्नं इमं कुटुंब, अन्ना लच्छी सरीरमवि अन्नं । मोत्तुं जिणिंदधम्मं, न भवंतरगामिओ अन्नो ॥१५॥ जह वा महल्लरुक्खे, पओससमए विहंगमकुलाई।
वसिऊण जंति सूरोयंमि, ससमीहियदिसासु ॥१६॥ ८० इय कम्मपासबद्धा, विविहट्ठाणेहिं आगया जीवा ।
वसिउं एगकुटुंबे, अन्नन्नगईसु वच्चंति ॥१७॥ जइ अमरगिरिसमाणं, हिमपिंडं को वि उसिणनरएसु । खिवइ सुरो तो खिप्पं, वच्चइ विलयं अपत्तो पि ॥१८॥ धमिय कयअग्गिवन्नो, मेरुसमो जह पडेज्ज अयगोलो ।
परिणमिज्जइ सीएसु, सो वि हिमपिंडरूवेण ॥१९॥ १५१ पाडंति वज्जमयवागुरासु, पितॄति लोहलउडेहिं ।
सूलग्गे दाऊणं, भुंजंति जलंतजलणंमि ॥२०॥ १५२ उवलंबिऊण उप्पि, अहोमुहे हेट्ठ जलियजलणंमि ।
काऊण भडितं, खंडसो वि कत्तंति सत्थेहिं ॥२१॥