________________
વૈરાગ્યશતક
४३
५६
७१
२०
२२
२६
२७
२५
२८
जह सीहो व मियं गहाय,
मच्चू नरं णेइ हु अंतकाले ।
न तस्स माया व पिया व भाया, कालंमि तंमि सहरा भवंति ॥ १९ ॥
जाइ अणाहो जीवो, दुमस्स पुष्पं व कम्मवायहओ । धणथन्नाहरणाई, घर सयण कुटुंबमिल्लेवि ॥२०॥
पियपुत्तमित्तघरघरणिजाय,
इहलोइअ सव्व नियसुहसहाय । नवि अत्थि कोइ तुह सरणि मुक्ख !, इक्कल्लु सहसि तिरिनिरयदुक्ख ॥ २१ ॥
जीवो वाहिविलुत्तो, सफरो इव निज्जले तडफडइ । सयलो वि जणो पिच्छ, को सक्को वेअणाविगमे ? ॥२२॥ जणणी जायड़ जाया, जाया माया पिया य पुत्तो य । अणवत्था संसारे, कम्मवसा सव्वजीवाणं ॥२३॥ एगो बंधइ कम्मं, एगो वहबंधमरणवसणाई | विसहइ भवंमि भमडइ, एगु च्चिअ कम्मवेलविओ ॥२४॥ अनो न कुणइ अहिअं, हियं पि अप्पा करेइ न हु अन्नो । अप्पकयं सुहदुक्खं, भुंजसि ता कीस दीणमुहो ? ॥२५॥ सखाओ रिद्धीओ, पत्ता सव्वे वि सयणसंबंधा । संसारे ता विरमसु तत्तो जड़ मुणसि अप्पाणं ॥ २६ ॥
बहुआरंभविदत्तं वित्तं विलसति जीव ! सयणगणा ।
तज्जणियपावकम्मं, अणुहवसि पुणो तुमं चेव ॥२७॥
3
,