________________
१३४
સંબોધપ્રકરણ સૂક્ત- રત્ન- મંજૂષા
१३२९ कुणउ व्व पसत्थालंबणस्स, पडियारमप्पसावज्जं ।
तवसंजमपडियारं, च सेवओ धम्ममनियाणं ॥७६॥ १३३३ निंदइ निययकयाई, पसंसइ सविम्हिओ विभूईओ ।
पत्थेइ तासु रज्जइ, तयज्जणपरायणो होइ ॥७७॥ १३३४ सद्दाइविसयगिद्धो, सद्धम्मपरंमुहो पमायपरो ।
जिणमयमणविक्खंतो, वट्टइ अटॅमि झाणंमी ॥७८॥ १३३६ सत्तवहवेहबंधण-डहणंकणमारणाइपणिहाणं ।
अइकोहग्गहघत्थं, निग्घिणमणसोऽहमविवागं ॥७९॥ १३३७ पिसुणासब्भासब्भूय-भूयघायाइवयणपणिहाणं ।
मायाविणोऽतिसंधण-परस्स पच्छन्नपावस्स ॥८०॥ १३३८ तह तिव्वकोहलोहाउलस्स, भूओवघायणमणज्जं ।
परदव्वहरणचित्तं, परलोगावायनिरविक्खं ॥४१॥ १३३९ सद्दाइविसयसाहण-धणसंरक्खणपरायणमणिहूँ ।
सव्वाभिसंकणपरोवघायकलुसाउलं चित्तं ॥८२॥ १३४१ एयं चउव्विहं राग-दोसमोहंकियस्स जीवस्स ।
रुई झाणं संसार-वड्डणं नरयगइमूलं ॥८३॥ १३४४ परवसणं अभिनंदइ, निरविक्खो निद्दओ निरणुतावो ।
हरिसिज्जइ कयपावो, रुद्दज्झाणोवगयचित्तो ॥८४॥ १३६२ आणाविचयमवाए, विवागसंठाणओ वि नायव्वा ।
एए चत्तारि पया, झायव्वा धम्मझाणस्स ॥८५॥ १३६८ सव्वनईणं जा हुज्ज, वालुया सव्वोदहीणं जं उदयं ।
इत्तो वि अणंतगुणो, अत्थो इक्कस्स सुत्तस्स ॥८६॥
