________________
સંબોધપ્રકરણ સૂક્ત - રત્ન - - मंभूषा
+
२८६ आसायणापवित्ती, जिणआणाभंजणंमि पडिवत्ती । सा भत्ती वि अभत्ती, संसारपवड्ढणा जाण ॥ ५४ ॥ ३३१ आणाविणओ परमं मुक्खगं पवयणे जओ भणिओ । सव्वत्थ विहियपरमत्थ-सारेहिं परमगुरुएहिं ॥५५॥ आसावणपरिहारो, भत्ती सत्तीड़ पववणाणुसारी । विहिराओ अविहिचाओ, तेहि कया बहुफला होइ ॥ ५६ ॥ २४५ असढस्स अपरिसुद्धा, किरिया सुद्धाइ कारणं होई । अंतोविमलं रयणं, सुहेण बज्झं मलं चयइ ॥५७॥ १२६४ सुबहु पि तवं चिन्नं, सुदीहमवि पालियं च सामण्णं । तो काऊण नियाणं, मुहाइ हारिंति अत्ताणं ॥५८॥ १२६५ उहंगामी रामा, केसवसखे वि जं अहोगामी ।
तत्थ वि नियाणकारणं, अओ व मइमं इमं वज्जे ॥५९॥ ७९३ निव सिट्ठि इत्थि पुरिसे, परपवियारे व सपवियारे य । अप्परयसुर दरिद्दे, सड्ढे हुज्ज नव नियाणा ॥६०॥ ७९५ अट्ठाणट्ठा हिंसा, कम्हा दिट्ठी अ मोस दिने य । अझप्प माण मिले, माया लोभेरिया तेर ॥६१ ।। ५९१ संरंभी संकप्यो, परितायकरो भवे समारंभो । आरंभो जवओ, सुद्धनवाणं तु सव्वेसिं ॥६२॥ ८०३ तिर्थ तिथे पवयणे ण, संगोवंगे व गणहरे पढमे । जो तं करेइ तित्थंकरो य, अण्णे कुतित्थिया ॥६३॥ १२९८ वेरेण निरणुकंपो, अइचंडो दुम्मुहो खरो फरुसो । किण्हाइ अणज्झप्पो, वहकरणरओ व तक्कालं ॥ ६४॥
૧૩૨
७९
