________________
१30
સંબોધપ્રકરણ સૂક્ત- રત્ન- મંજૂષા
१२३६ तिव्वतवं तवमाणो, जं नवि निट्ठवइ जम्मकोडीहिं ।
तं समभावियचित्तो, खवेइ कम्मं खणद्रेणं ॥३२॥ १२३७ जे के वि गया मोक्खं, जे वि अ गच्छंति जे गमिस्संति ।
ते सव्वे सामाइयमाहप्पेणं मुणेयव्वं ॥३३॥ १२५२ सामाइअसामग्गि, अमरा चिंतंति हिययमझंमि ।
जइ हुज्ज पहरमिक्कं, ता अम्ह देवत्तणं सहलं ॥३४॥ ८११ आगमभणियं जो पण्णवेइ, सद्दहइ कुणइ जहसत्तिं ।
तिल्लोक्कवंदणिज्जो, दूसमकाले वि सो साहू ॥३५॥ ८२३ गीयत्थो वि हु गीयत्थ-सेवाबहुमाणभत्तिसंजुत्तो ।
परिसागुणनयहेऊ-वाएहिं देसणाकुसलो ॥३६॥ ८२४ विहिवाए विहिधम्म, भासइ नो अविहिमग्गमण्णत्थं ।
इक्को वि जणमज्झट्ठिओ वा, दिया व राओ वा ॥३७॥ ८२७ ओसन्नो जइ वि तहा, पायडसेवी न होति दोसाणं ।
जम्हा पवयणदोसो, मोहो उ मुद्धजणमज्झे ॥३८॥ ८२८ गीयत्थाणं पुरओ, सव्वं भासेइ निययमायारं ।
जम्हा तित्थसारिच्छा, जुगप्पहाणा सुए भणिया ॥३९॥ ८३० पवयणमुब्भावंतो, ओसन्नो वि हु वरं सुसंविग्गो ।
चरणालसो वि चरण-ट्ठियाण साहूण पक्खपरो ॥४०॥ ८४९ विहिकरणं विहिराओ, अविहिच्चाओ कए वि तम्मिच्छा ।
अत्तुक्करिसं कुज्जा, णेव सया पवयणे दिट्ठी ॥४१॥ १४८० जा जिणवयणे जयणा, विहिकरणं दव्वपमुहजोगेहिं ।
सा धम्माराहणा खलु, विराहणा ताण पडिसेहो ॥४२॥
