________________
પંચવસ્તુક સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
૧૦૯
२६४ वसही पमज्जियव्वा, वक्खेवविवज्जिएण गीएण ।
उवउत्तेण विवक्खे, नायव्वो होइ अविही उ ॥२२॥ २६५ सइ पम्हलेण मिउणा, चोप्पडमाइरहिएण जुत्तेणं ।
अव्विद्धदंडगेणं, दंडगपुच्छेण नऽन्नेण ॥२३॥ २६६ अपमज्जणंमि दोसा, जणगरहा पाणिघाय मइलणया ।
पायपमज्जणउवही, धुवणाधुवणंमि दोसा उ ॥२४॥ २८२ विंटिअ बंधणधरणे, अगणी तेण य दंडिअक्खोहे ।
उउबद्धधरणबंधण, वासासु अबंधणे ठवणा ॥२५॥ ५५३ गुरुणाऽणुण्णायाणं, सव्वं चिअ कप्पई उ समणाणं ।
किच्चं ति जओ काउं, बहुवेलं ते करिति तओ ॥२६॥ ५६२ बारसविहंमि वि तवे, सब्भितरबाहिरे कुसलदिढे ।
नवि अस्थि नवि अ होही, सज्झायसमं तवोकम्मं ॥२७॥ ५५५ आयहिअपरिण्णा, भावसंवरो नवनवो अ संवेगो ।
निक्कंपया तवो निज्जरा य, परदेसिअत्तं च ॥२८॥ १००१ मज्जण निसिज्ज अक्खा, किइकम्मुस्सग्ग वंदणं जिढे ।
भासंतो होइ जिट्ठो, न उ पज्जाएण तो वंदे ॥२९॥ १००३ दो च्चेव मत्तगाई, खेले काइअ सदोसगस्सुचिए ।
एवंविहो वि णिच्चं, वक्खाणिज्जति भावत्थो ॥३०॥ १००६ निहाविगहापरिवज्जिएहिँ, गुत्तेहिं पंजलिउडेहिं ।
भत्तिबहुमाणपुव्वं, उवउत्तेहिं सुणेअव्वं ॥३१॥ १००७ अहिकंखंतेहिं सुभासिआई, वयणाई अत्थमहुराई ।
विम्हिअमुहेहिं हरिसागएहिं हरिसं जणंतेहिं ॥३२॥
