________________
પ્રશમરતિ સૂક્તરત્નમંજૂષા
મદ-મદનને જીતેલા, મન-વચન-કાયાના વિકારથી રહિત અને પરપદાર્થની સ્પૃહાથી મુક્ત સુવિહિત સાધુઓને તો અહીંયાં જ મોક્ષ છે. २४० स्वशरीरेऽपि न रज्यति, शत्रावपि न प्रदोषमुपयाति ।
रोगजरामरणभयैः, अव्यथितो यः स नित्यसुखी ॥४१॥
જે પોતાના શરીરમાં પણ રાગ કરતો નથી, શત્રુ ઉપર પણ દ્વેષ કરતો નથી, રોગ-જરા-મરણ કે ભયથી પણ ગભરાતો નથી, તે સદા સુખી છે. (શરીરનો રાગ ન હોવાથી જ રોગાદિનો ભય નથી.) २४२ विषयसुखनिरभिलाषः,
प्रशमगुणगणाभ्यलकृतः साधुः । द्योतयति यथा न तथा, सर्वाण्यादित्यतेजांसि ॥४२॥
વિષયસુખની ઇચ્છાથી રહિત, પ્રશમગુણથી અલંકૃત સાધુ જેવો ઝળકે છે, તેવા તો બધા સૂર્યના તેજ ભેગા થઈને પણ ઝળકતા નથી. २५५ सातद्धिरसेष्वगुरुः,
प्रायद्धिविभूतिमसुलभामन्यैः । सक्तः प्रशमरतिसुखे, न भजति तस्यां मुनिः सङ्गम् ॥४३॥
