________________
પ્રશમરતિ સૂક્તરત્નમંજૂષા
માણસોની બધી જ ઋદ્ધિ-સમૃદ્ધિ ક્ષણમાં જ વિરસ થવાના સ્વભાવવાળી છે, અને બધા જ સંયોગો છેલ્લે વિયોગમાં અંત પામનારા-શોક કરાવનારા છે.
– પ્રશમસુખ – १२२ भोगसुखैः किमनित्यैः,
भयबहुलैः काक्षितैः परायत्तैः? । नित्यमभयमात्मस्थं, प्रशमसुखं तत्र यतितव्यम् ॥३१॥
અનિત્ય (વિનાશી), ભયથી ભરપૂર અને પરાધીન એવા ભોગસુખોની ઇચ્છા શા માટે કરવી ? પ્રશમનું સુખ નિત્ય છે, ભયરહિત છે, આત્મામાં જ રહેલું છે, માટે તેમાં જ પ્રયત્ન કરવો. १२४ यत् सर्वविषयकाक्षोद्भवं, सुखं प्राप्यते सरागेण ।
तदनन्तकोटिगुणितं, मुधैव लभते विगतरागः ॥३२॥
સરાગી વ્યક્તિ, સર્વવિષયોની ઇચ્છા(મુજબની પ્રાપ્તિ)થી જે સુખ મેળવે છે, તેનાથી અનંતગણું સુખ વિરાગી વગર મહેનતે મેળવે છે. १२५ इष्टवियोगाप्रियसम्प्रयोग
काक्षासमुद्भवं दुःखम् । प्राप्नोति यत् सरागो, न संस्पृशति तद् विगतरागः ॥३३॥
