________________
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
ગમનાગમનાદિ જે પણ કાર્ય, અયતનાવાળાને કર્મબંધ માટે થાય છે, તે જ યતનાવાળાને મોક્ષ માટે થાય છે. २४५ अणुमित्तो वि न कस्सइ,
बंधो परवत्थुपच्चया भणिओ । तह वि जयंति जइणो, परिणामविसोहिमिच्छंता ॥१२॥
કોઈને પણ, બાહ્ય પદાર્થના કારણે લેશમાત્ર કર્મબંધ કહ્યો નથી, છતાં સાધુઓ પરિણામની શુદ્ધિને ઇચ્છતા હોવાથી બાહ્ય યતના કરે છે. २४७ पडिसेहो अ अणुन्ना, एगंतेणं न वण्णिया समए ।
एसा जिणाण आणा, कज्जे सच्चेण होअव्वं ॥१३॥
શાસ્ત્રમાં એકાંતે અનુજ્ઞા કે નિષેધ કહ્યા નથી. જિનેશ્વરોની આજ્ઞા આ જ છે કે કાર્યમાં નિર્દભ રહેવું. २४८ दोसा जेण निरुज्झंति, जेण खिज्जंति पुव्वकम्माइं।
सो सो मुक्खोवाओ, रोगावत्थासु समणं व ॥१४॥
જેનાથી દોષો ઘટે અને પૂર્વોપાર્જિત કર્મો ખપે, તે બધો મોક્ષનો ઉપાય છે, જેમ રોગનું જે શમન કરે તે ઔષધ છે. २५१ उस्सग्गे अववायं, आयरमाणो विराहओ होइ ।
૩વવા પુOT , -નિસેવો નફો ઉકા