________________
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત - રત્ન - • મંજૂષા
१४७ लोए वि अलियवाई, वीससणिज्जा न होइ भुयंगु व्व । पावइ अवन्नवायं, पियराण वि देइ उव्वेयं ॥९॥
33
જૂઠું બોલનારાઓ લોકમાં પણ સાપની જેમ અવિશ્વસનીય થાય છે, નિંદાને પાત્ર બને છે, સ્વજનોને પણ દુઃખી કરે છે. १४९ मरणे वि समावडिए, जंपंति न अन्नहा महासत्ता ।
जन्नफलं निवपुट्ठा, जह कालगसूरिणो भयवं ॥ १०॥
મહાસત્ત્વશાળી જીવો, મોત આવે તો પણ જૂઠું બોલતા નથી. જેમ કે રાજાએ યજ્ઞનું ફળ પૂછ્યું તો પણ ભગવાન કાલિકસૂરિ જૂઠું ન બોલ્યા.
१५१ अवि दंतसोहणं पि हु, परदव्वमदिन्नयं न गिहिज्जा ।
इहपरलोयगयाणं, मूलं बहुदुक्खलक्खाणं ॥११॥ આલોક-પરલોકમાં લાખો દુ:ખોનું કારણ એવું - બીજાએ નહીં આપેલું - દાંતની સળી જેટલું પણ બીજાનું દ્રવ્ય સાધુ ન લે.
१५३ नवगुत्तीहिं विसुद्धं, धरिज्ज बंभं विसुद्धपरिणामो । सव्ववयाण वि पवरं, सुदुद्धरं विसयलुद्धाणं ॥१२॥ સર્વ વ્રતોમાં શ્રેષ્ઠ, વિષયાસક્ત માટે અતિદુષ્કર એવું શુદ્ધ બ્રહ્મચર્ય વિશુદ્ધ પરિણામથી નવ વાડના પાલનપૂર્વક ધારણ કરે.