________________
૩૨
११
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
~~~~~ પાંચ મહાવ્રત ~~~~
जह मम न पियं दुक्खं, जाणिय एमेव सयलजीवाणं । न हाइ न हणावेई य, धम्मंमि ठिओ स विन्नेओ ॥५॥
જેમ મને દુઃખ ગમતું નથી, તેમ સર્વ જીવોને નથી ગમતું’, એ જાણીને જે જીવને હણે કે હણાવે નહીં, તે ધર્મ જાણવો.
१३
वहबंधमारणया, जियाण दुक्खं बहुं उईरंता । हुति मियावइतणओव्व, भायणं सयलदुक्खाणं ॥६॥ વધ-બંધન-મારથી જીવોને દુઃખ આપતા જીવો, મૃગાપુત્રની જેમ સકળ દુ:ખોને ભોગવનારા થાય છે.
७
कल्लाणकोडिजणणी, दुरंतदुरियारिवग्गनिट्ठवणी । संसारजलहितरणी, इक्कु च्चिय होइ जीवदया ॥७॥ એકમાત્ર જીવદયા જ ક્રોડો કલ્યાણની જનક, દુરંત એવા પાપશત્રુઓના સમૂહનો નાશ કરનાર, સંસારસમુદ્રમાંથી તારનાર છે.
१४५ नियपाणग्घाएण वि, कुणंति परपाणरक्खणं धीरा । विसतुंबउवभोगी, धम्मरुई इत्थुदाहरणं ॥८॥
સત્ત્વશાળી પુરુષો પોતાના પ્રાણોના ભોગે પણ બીજાના પ્રાણોનું રક્ષણ કરે છે. ઝેરી તુંબડીને વાપરનાર ધર્મરુચિ અણગાર એમાં ઉદાહરણ છે.