________________
3४
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
१५४ देवेसु वीयराओ, चारित्ती उत्तमो सुपत्तेसु ।
दाणाणमभयदाणं, वयाण बंभव्वयं पवरं ॥१३॥
દેવોમાં વીતરાગ, સુપાત્રમાં ચારિત્રધર, દાનમાં અભયદાન અને વ્રતોમાં બ્રહ્મચર્ય શ્રેષ્ઠ છે. १५५ धरउ वयं चरउ तवं, सहउ दुहं वसउ वणनिगुंजेसु ।
बंभवयं अधरंतो, बंभा वि हु देइ महहासं ॥१४॥
व्रत परो, त५ अरो, दु:५ सहन उरो, मसभा २९ो, પણ બ્રહ્મચર્ય ન પાળે તો બ્રહ્મા પણ મશ્કરીને જ યોગ્ય બને. १५७ नंदंत निम्मलाई, चरिआई सदसणस्स महरिसिणो।
तहविसमसंकडेसु वि, बंभवयं जस्स अक्खलियं ॥१५॥
તેવા વિષમ સંકટમાં પણ જેણે અખંડ બ્રહ્મચર્યનું પાલન કર્યું તે સુદર્શન મહાશ્રાવકના નિર્મળ ચરિત્રની અનુમોદના હો. १५८ वंदामि चरणजयलं, मणिणो सिरिथलभहसामिस्स ।
जो कसिणभुयंगीए, पडिओ वि मुहे न निदूसिओ ॥१६॥
કાળી નાગણના (કોશા વેશ્યાના) મુખમાં પડવા છતાં જે દોષથી મુક્ત રહ્યા તેવા શ્રી સ્થૂલભદ્રસ્વામીના ચરણયુગલને વંદન કરું છું. ४४० विभूसा इत्थिसंसग्गो, पणीयं रसभोअणं ।
नरस्सऽत्तगवेसिस्स, विसं तालउडं जहा ॥१७॥
